يكشنبه 26 مهر 1383

پاسخ سيد محمد علي ابطحي به حسين خداداد

پاسخ زير را آقاي حسين خداداد براي خبرنامه گويا ارسال کردند که عينا منتشر مي شود:


جناب آقای حسین خداداد
سلام

در سایت گویا مقاله ای که خطاب به اینجانب نوشته بودید ، توجه مرا جلب کرد. پاسخی در حد امکان برای شما ایمیل می کنم.
حیف که شما را نمی شناسم و نمی دانم بطور مشخص مخاطبم کیست و کجاست. اما آنچه که پر اهمیت است دیدگاههای افراد است. از این که از استعفای من اظهار ناراحتی کرده بودید ممنونم.گر چه خود شما هم اذعان داشتید که چاره ای جز استعفا نداشته ام.
در مورد بحثی که مطرح کرده اید، نمی دانم چرا نامه را خطاب به من نوشته اید. چون در مبانی دیدگاه هایی که مطرح کرده اید من با شما هم نظرم. من از اسلامی دفاع می کنم که آزادی انسانها را تضمین می کند.
من از اسلامی دفاع می کنم که حق حاکمیت را فقط برخاسته از اراده ی مردم می داند. من از اسلامی دفاع می کنم که عدالت علی در آن ضرب المثل تاریخی بوده است و من از دینی دفاع می کنم که با شعار لا اکراه فی الدین انسان ها را به پذیرش عقلانی آنچه آورده است فرا می خواند.
همچنانکه معتقدم هر دینی ، وقتی می تواند بقا پیدا کند که بتواند به تناسب شرایط هر عصری پاسخگوی نیاز جامعه باشد. و اگر به حکومت می رسد همه این ارزشها را رعایت کند و حداقل دخالت را در زندگی، خصوصا زندگی شخصی مردم داشته باشد.
بارها هم در نوشته هایم آورده ام که خدا انسان ها را آزاد و صاحب اختیار خلق کرده، و به کسی ماموریت نداده که انسانها را به زور به بهشت ببرند.قرآن در مورد پیامبر بزرگ اسلام می گوید: انما انت منذر. یعنی فقط تو ترساننده ی مردم ازعقوبتهای الهی هستی. و این همه آیه در مورد تشویق مردم به کار نیک نیز این را می رساند که قصد خداوند اجبار کردن مردم نبوده است.
نکته دیگری هم که به آن بارها اشاره داشته ام این است که مردم ایران در حد متوسط دین دار هستند و این را یک سرمایه ی بزرگ برای این کشور می دانم. حضور طبیعی مردم در مراسم دینی و در آنجا که اجبار نیست، مثل عاشورا و یا مثل زیارت امام رضا و یا راز و نیاز های شخصی با خدا بهترین نشانه آن است.
دین یک فروشگاه نیست که از آن ابزار آلات نیازهای روزمره تهیه شود و هر کجا کم آوردیم از این فروشگاه خرید کنیم. رابطه ی انسان ها با خدا توسط خودشان تنظیم می شود. برای همه ی این حرف هایم نیز دلیل دارم که استدلال های آن در این ایمیل نمی گنجد .
من بر این باورم که معنویت دین در لای دو سرقیچی ای قرار گرفته که هر دو سعی در نابودی آن دارند، یکی کسانی که دینی را تبلیغ می کنند که انسان در آن جای ندارد و خدایی را تبلیغ می نمایند که به جای مردم به نمایندگانی از سوی خود تکیه دارد که آزادی انسان ها را نادیده می انگارند ومتحجرانه خشونت و کشتار و ترور و وحشت را حوزه ی خدا معرفی میکنند . نمونه بارز و شناخته شده ی آن طالبان است و نمونه های بی تابلوآن در همه جای جهان اسلام و ایران وجود دارند.
از سوی دیگر کسانی تلاش متحد با جماعت فوق الاشاره را دارند که اساس دین را نفی می کنند و می خواهند این سرمایه ی تاریخی ملت ایران را نادیده بینگارند و مبارزه با دین را راه نجات کشور معرفی می نمایند.
امروز این دو آفت بلای جان همه ادیان شده است و نیز بلای جان اسلام بیشتر. و هیچ یک آنان نسخه ی شفا بخش ندارند.
من متدینم. به دین اعتقاد دارم . اما با این قرائت.

تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 

در جهان اسلام نیز بسیاری از روشنفکران و دین داران دین شناس نیز همین اعتقادات را دارند. اما متاسفانه صدای آنان کمتر شنیده می شود. و راه نجات را هم در سایه اعتقادات مترقی و متناسب با شرایط زمان و مکان می شناسم.
پس چون با این اعتقاداتی که بارها اعلام کرده ام ، خود را مخاطب نوشته شما نیافتم که بخواهم در مورد مصادیق با شما صحبت کنم، همین جا سخنم را به پایان می برم. به امید شادی و سر بلندی شما همه مردم ایران.
سید محمد علی ابطحی

[نامه سرگشاده به آقاي سيد محمدعلي ابطحي (معاون سابق رئيس جمهوري)، حسين خداداد]

دنبالک:
http://akhbar.gooya.com/cgi-bin/gooya/mt-tb.cgi/13190

فهرست زير سايت هايي هستند که به 'پاسخ سيد محمد علي ابطحي به حسين خداداد' لينک داده اند.

سر جدت، بيا کانديدای ریاست جمهوری شو (۲)

یادداشت‌های فرهنگ
October 17, 2004 11:13 AM

Copyright: gooya.com 2016