گزارش دو روز تحصن جوانان ايرانی در برلين در محکوميت تخريب خاوران (به همراه قطعنامه تحصن)

گزارش روز اول تحصن در اعتراض به موج جديد تخريب خاوران

صبح پيش از ساعت ۹ در محل حاضر بوديم و هم‏زمان با ما پليس هم رسيد. از ابتدای حضور ما شاهد کارشکنی‏های پليس بوديم که اجازه نمی‏داد در محلی که می‏خواستيم مستقر شويم. بعد از رايزنی رفقای ما با پليس و خانه‏ی رسانه‏ها قرار شد که در محل کم‏خطرتری برای خانه‏ی رسانه‏ها تحصن را آغاز کنيم. ظاهرا پليس اعتقاد داشت حضور ما در کنار ديوار خانه‏ی رسانه‏ها امنيت اين مکان را به خطر می‏اندازد.
دو نفر از رفقا به خانه‏ی رسانه‏ها رفتند و به تمام رسانه‏ها از طريق صندوق‏پستی که هر روز صبح بازديد می‏شود، برنامه را اعلام کردند. در آنجا نيز کارشکنی آشکار مامور پذيرش ما را آزار داد. در اين ميان با آمدن رفقای ديگر ساکن برلين و ديگر شهرهای آلمان کار برافراشتن پلاکاردها و آماده کردن فضای اطراف تخصن در حال انجام بود. ساعت حدود ۱۱ بود که با خواندن فراخوان کميته‏ی جوانان ايرانی در اروپا تحصن آغاز شد.

پس از خوانده شدن فراخوان به زبان‏های آلمانی و فارسی، يکی از رفقای SAV (آلترناتيو سوسياليستی گه يک بلوک چپ بين‏المللی است) پيام همبستگی با تحصن و مبارزات مردم ايران را برای حاضران خواند. پس از آن بود که سرودهای بين‏المللی و فارسی توسط رفقای حاضر در محل به صورت جمعی اجرا شد. پس از آن تعدادی از رفقای کميته‏ی جوانان ايرانی در اروپا و نيز برخی از حاضران به شعرخوانی و بيان روايت‏های شخصی‏شان از فجايع دهه‏ی شصت و کشتار مخالفان حکومت ايران پرداختند.
در طول برنامه صدای سرود هم‏چنان به گوش می‏رسيد و فراخوان به زبان آلمانی در ميان افرادی که از محل گذر می‏کردند، پخش می‏شد. حضور فعالان سياسی نسل قبل در کنار جوانان برگزار کننده و ياری‏های بی‏دريغ آنها برای فراهم کردن امکانات لازم موجب دلگرمی ما شده بود. در اين مراسم هم‏چنين پيام مادر لطفی، از مادران خاوران خوانده شد و نيز يکی از رفقايی که همسرش را در کشتارهای دهه‏ی شصت از دست داده بود، به وسيله‏ی تلفن با شرکت‏کننده‏گان در تحصن سخن گفت.
رفته رفته حضور جوانان ايرانی مقيم آلمان نيز که از شهرهای مختلف و خود برلين به تحصن پيوسته بودند چشمگيرتر شده بود. رفقای SAV برای شب‏مانی ما در فضای باز آتش فراهم کردند و تا ساعت‏های پايانی شب در کنار ما بودند. در اين روز رويترز و شبکه‎ی سوم تلويزيون آلمان و هم‏چنين تعدادی از رسانه‏های فارسی‏زبان از جريان تحصن گزارش تهيه کردند. اکنون به رغم شدت يافتن سرمای هوا تحصن هم‏چنان در فضای باز ادامه دارد و بر اساس فراخوان کميته تا فرداشب ادامه خواهد داشت.

کميته جوانان ايرانی در اروپا
۰۶.۰۲.۲۰۰۹

کميته‏ی جوانان ايرانی در اروپا:
کانون ۶۷ - آلمان
کميته دانشجويی - بلژيک
جوانان ايرانی آزاد - پاريس
و جمعی از جوانان هم‏قطار

***

گزارش روز دوم تحصن در اعتراض به موج جديد تخريب خاوران

بر اساس آنچه که پيش از اين اعلام شده بود، اعضای کميته جوانان ايرانی در اروپا به همراه عده‏ای ديگر از فعالان سياسی برلين و ياران همراه در تحصن دو روزه، شب را در محل تحصن باقی ماندند. به ويژه جوانان ايرانی مقيم آلمان که حتی برخی از آنها از شهرهای ديگر برای حضور در تحصن آمده بودند، در کنار ما ماندند و حضور آنها موجب دلگرمی ما شد. ما برای ماندن در محل تحصن نزديک به ۲۵ نفر بوديم که بارش باران موجب آن شد که مجبور شويم برای در پناه ماندن به زير پل پناه ببريم. رفقای آلمانی SAV با آوردن سوخت و وسايل گرمابخش بار ديگر همبستگی خود را با تحصن‎کننده‎گان نشان دادند.
صبح روز شنبه ۷ فوريه، با پخش سرود تحصن به روال عادی خود بازگشت. ساعت يازده با خواندن فراخوان به دو زبان آلمانی و فارسی برنامه به طور رسمی آغاز شد. پس از آن برنامه با خواندن دسته‎جمعی سرود و حلقه زدن دور محوطه ادامه پيدا کرد. همايون ايوانی از رفقای گفتگوهای زندان که در اين تحصن دو روزه در کنار ما بود، گلرخ جهانگيری، سهراب مختاری، فرزند محمد مختاری از جانباخته‎گان قتل‏های سياسی پاييز ۷۷ موسوم به قتل‏های زنجيره‏ای، سارا دهکردی، فرزند نوری دهکردی از جانباخته‏گان ترور رستوران ميکونوس و عده‎ای ديگر از رفقای همراه با حاضران سخن گفتند. هم‎چنين سياوش محمودی از رفقای کانون تلاش ـ کانون حمايت از مبارزات مردم ايران ـ کلن و نيز سهراب خوشبويی و ياشار محتشم از اعضای کميته‎ی جوانان ايرانی در اروپا که نتوانسته بودند در تحصن دو روزه در کنار ما باشند، تلفنی با حاضران سخن گفتند. طاهره از زنان مبارز چپ افغان يکی ديگر از کسانی بود که با تاکيد بر پيوند رفقای جانباخته‏ی افغانی و ايرانی از تحصن حمايت کرد.
در پايان تحصن دو روزه قطعنامه‏ی کميته‏ی جوانان ايرانی در اروپا که با هم‏فکری جوانان شرکت‏کننده در تحصن آماده شده بود، خوانده شد. اعضای کميته با تشکر از همراهی بی‏دريغ رفقايی که در اين تحصن در کنار ما بودند و ياری‏های ايشان، تاکيد کردند که تحصن دو روزه در مقابل خانه‏ی رسانه‎ها تنها قدم اول بوده است و مبارزه برای حفظ خاوران ادامه خواهد داشت.

کميته‏ی جوانان ايرانی در اروپا
شنبه ۷ فوريه ۲۰۰۹ ـ ۱۹ بهمن ۱۳۸۷

***

قطعنامه‎ی پايانی تحصن دو روزه در اعتراض به موج جديد تخريب خاوران

۱ـ ما می‎دانستيم روايت فاجعه‎ای که در طول اين همه سال سرتاسران جغرافيای اجتماعی ايران را دربرگرفته، همان فاجعه‎ای که خاوران نماد بی‎بديل آن است، جايی در مشغله‎های مهم رسانه‎های «معتبر» ندارد. فاجعه‎ای که هنوز روزانه در جريان است. ما می‎دانستيم رسانه‎های «معتبر» اخبار زرادخانه‎های سلاح و نفت را پيگيرانه پوشش می‎دهند اما تاريخ مردم، تاريخ فرودستان و غارت‎شده‎گان، تاريخ در خون نشسته در آرزوی ديرينه‎ی رهايی، غايب بزرگ اين همه سال بوده است. تاريخ ما برای ما مهم است که اين سوی جهان ايستاده‎ايم و هنوز باور داريم جهان ديگری ممکن است. تحصن دو روزه‎ی ما، تنها و تنها به ما، به کسانی که همراه با ما در تحصن شرکت کردند و به کسانی که حالا در جريان چگونگی اين تحصن قرار گرفته‎اند بار ديگر ثابت کرد آنها نمی‏خواهند ما را ببينند و بشنوند. آنها با تمام توان سعی می‏کنند ديگران هم ما را نبينند و نشنوند. ما بار ديگر به همه نشان داديم چه کسانی در جنايت‎های جمهوری سياه شريک جرم به شمار می‎آيند.

۲ ـ ما تحصن کرديم تا خانواده‎ها و بازمانده‎گان، تا آنانی که داخل ايران زير مهميز و ساطور مقاومت می‏کنند و ديوار بلند ستم را می‏شکافند، بدانند در کنار آنها مانده‏ايم و می‏مانيم. ما باور داريم مبارزه برای حفظ خاوران از دستبرد حکومت اسلامی به همه مربوط است. ما می‏دانيم زمانه‏ی بهتری پيش روی ماست و اين يلدايی‏ترين شب روزگار محو و نابود خواهد شد. ما می‏دانيم پيروزی از آن ماست چرا که چاره‏ای نداريم غير از آنکه پيروز شويم.

۳ ـ قدرت‏های جهان، دلقکان و زورگويان، چشم‏ها و گوش‏های مردم جهان را ربوده‏اند تا به بالماسکه‏ی رقابت هسته‏ای صحنه بيارايند. خاوران جايی در اين خيمه‏شب‏بازی پلشت ندارد. خاوران از آن ماست و بايد برای ما بماند. تحصن دو روزه‏ی ما بار ديگر نشان داد هرگونه توهمی نسبت به دريوزگی عدالت و دادخواهی از سيستم سلطه‏ی جهانی، آب به غربال بردن است. ما بار ديگر فهميديم و نشان داديم همراهی هم‏دلانه‏ی وجدان‏های بيدار و نيروهای مترقی جهان تنها راه دادخواهی تاريخی ماست.

۴ ـ خاوران می‏ماند. حتی اگر ويران شود، می‏ماند. حتی اگر جلادان بر تخت نشسته تمام آثار جنايت را محو کنند، خاوران می‏ماند. خاوران می‏ماند چرا که هنوز جان‏های بيداری باقی مانده است تا در دادگاه فردا عفونت جنايت را آشکار کند. خاوران می‏ماند چرا که هنوز مبارزه برای رهايی ادامه دارد، يعنی همان آرمانی که خفته‏گان خاوران جان بر سر آن گذاشتند.

۵ ـ از همان ابتدا اعلام کرده بوديم که تحصن دو روزه در مقابل خانه‏ی رسانه‏های برلين تنها اولين قدم ما برای حفظ خاوران است. کميته‏ی جوانان ايرانی در اروپا دلگرم از ياری‏های بی‏دريغ يارانی که در اين تحصن در کنار ما بودند، مبارزه‏ی خود را ادامه خواهد داد. می‏دانيم در پيمودن راهی که پيش روست مصمم‏تر گام برخواهيم داشت.

شنبه ۷ فوريه ۲۰۰۹ ـ ۱۹ بهمن ۱۳۸۷

کميته‏ی جوانان ايرانی در اروپا:
کانون ۶۷ - آلمان
کميته دانشجويی - بلژيک
جوانان ايرانی آزاد - پاريس
و جمعی از جوانان هم‏قطار

[گزارش تصويری را با کليک اينجا ببينيد]