شکفتن ايرانی نو، اطلاعيه انجمن پژوهشگران ايران به مناسبت سی امين سالگرد انقلاب ايران
سی سال پس از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، ايران جديدی در مقابل مان قرار گرفته است :
ايرانی که اکثريت نزديک به اتفاق تمامی مردمش بر آن شده اند که با تلاش، امروز و فردای بهتری را برای خود بوجود بياورند . (۱)
ايرانی که امروز جوانا نش نه تنها با آرمان خواهی که با واقعيت، دنيای امروز را درک می کنند و هيجان های سی سال پيش مادران و پدرانشان را ندارند و با منطق واستدلال و بدور از هيجان به امروز و فردای ايران نگاه می کنند.
ايرانی که امروز صدای زنان و دختران شجاعش در جهت مبارزه برای بدست آوردن حق و حقوق خود، جهانيان را خطاب قرار می دهند . (۲)
ايرانی که امروز فرزندانش که بدلايل مشکلات سياسی، اجتماعی و اقتصادی در غربت هستند، در سراسر جهان افتخار می آفرينند و نام ايران و ايرانی را در بلند ترين قله های دانش و علوم افراشته اند.
ايرانی که امروز فرزندانش در داخل و خارج از کشور در جستجوی هويت ايرانی خود هستند . (۳)
ايرانی که فرزندانش تلاش می کنند جايگاه شايسته خود را در جهان امروز بدست آورند و در اين راه از هيچ تلاش و کوششی فرو نخواهند گذاشت.
و مهمتر آنکه ايرانی که امروز دختران و پسران جوانش برای يک زندگی بهتر و شايسته، دستگيری، زندان (۴)، شکنجه و...، را تحمل می کنند و ايستادن و مقاومت را می آموزند و می آموزانند.
تمامی اين واقعيت ها، اميد ها و آرزوها نه بدان دليل است که فراموش کرده اند در اين سی سال چه بر آنها گذشته است :
آنها فراموش نکرده اند و از ياد نخواهند برد که سه دهه پيش با چه اميد و آرزوئی برای يک زندگی بهتر چه تلاش هائی بانجام رسيده است و چگونه تمامی اميد و آرزوها به سنگ خورده است.
آنها فراموش نکرده اند و نخواهند کرد که سی سال گذشته سياه ترين برگ های تاريخ معاصرشان ورق خورده است.
آنها فراموش نکرده اند که دست آورد سه دهه گذشته اين حکومت متجاوز از يک ميليون و دويست هزار نفر کشته جنگ، اعدام شده و معلول و مجروح جنگ، بدون هيچگونه حمايت و رسيدگی است . (۵)
آنها فراموش نمی کنند که نيمی از جمعيت در زير خط فقر و بنا بگفته مسئولين چهارده ميليون نفر (۶) شب گرسنه سر بر بالين می گذارند، و آن هم در صورتيکه برايشان جای حد اقل و مناسبی وجود داشته باشد.
آنها فراموش نمی کنند که در طول سی سال گذشته نزديک به پنج ميليون نفر در گرداب اعتياد غرق گشته و حد اقل بيست ميلون نفر در اطراف اين معتادان گرفتار گشته اند . (۷)
آنها فراموش نمی کنند که فحشاء و روسپيگری چه بلای خانمان براندازی گشته است و چگونه افسار گسيخته و شلاق وار برجامعه می تازد و هيچگونه رحمی ندارد، نه رحم بر دخترکان خردسالی می کند که در داخل و خارج از کشور به تجاوز و دربدری کشيده می شوند و نه به آنانی که در جزاير و شيخ نشين ها بفروش می رسند و نه از سوی ديگر بر دختران و پسران دانشجو و محتاجی که تصور بر آن دارند که منبع درآمد موقتی را جستجو نموده اند و نه زنان شوهرداری که را و چاره ديگری در مقابل خود نمی بينند . (۸)
آنها فراموش نمی کنند که روزی در مقابل دادگاهی سئوال کنند که هزار ميليارد و چند صد ميليون دلار درآمد، فقط از فروش نفت، در طی اين سال ها کجا رفته است و در کدام حساب ها و بانک ها پس انداز شده است.
آنها فراموش نمی کنند که روزی برای از ميان رفتن اميد و انرژی تمامی جوانانی که تلاش کرده اند و درس خوانده اند و با هزاران آرزو خواسته اند که وارد بازار کار و تشکيل خانواده شوند در دادگاهی ارائه دادخواست نمايند.
آنها فراموش نمی کنند که فرار مغز ها که در برگيرنده سرمايه های مادی و معنوی جامعه بوده است چه خسارت های جبران نا پذيری را بهمراه داشته است و بايد پاسخی بر آن وجود داشته باشد.
آنها فراموش نمی کنند که تمامی تلاش و کوشش حکومتگران در سی سال گذشته از ميان برداشتن و خط بطلان کشيدن بر " هويت ايرانی " آنها بوده است.
نسل های جوان ايران فراموش نمی کنند که پدر و مادرهايشان که دارای ايمان و اعتقادی دينی بوده اند بر اثر اعمال و کارنامه اين حکومت در سی سال گذشته چگونه دچار بی اعتقادی، سرگشتگی و تزلزل گشته اند.
آنها فريب ها و نيرنگ های حکومتی و مهمترينش دوران ۸ ساله به ظاهر اصلاحات را که بزرگترين ضربه بر اميد و آرزو و پيکره جامعه جوان ايران بوده است را هيچگاه از ياد نخواهند برد.
جامعه امروز و نسل جوان ايران به خود آمده است و خود را واجد شرط ترين و با صلاحيت ترين گزينه برای امروز و فردای خود می داند.
جامعه جوان امروز ايران به اين مرحله از شکوفائی خود رسيده است که دست روی زانوی خود بگذارد، سينه سپر کند و حق و حقوق خودش را بدست آورد.
گذران سی سال به ما آموخته است " کس نخارد پشت من، جز ناخن انگشت من "، و اين مهمترين و ارزنده ترين دست آوردی است که قدمت و ارزش و بهائی يکصد و پنجاه ساله را در کوله بار تجربه هايش دارد.
تنها و يگانه راهی که وجود دارد دست بر زانوی خود گذاشتن و بر قدرت های خود تکيه کردن است، راهی که از ديو هيجان و احساسات بدور و با عقل و منطق عجين گشته است.
با ايمان به توانايی نسل جوانمان و به آينده ای روشن و بسيار نزديک.
حسين لاجوردی
رئيس انجمن پژوهشگران ايران
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
زيرنويس:
۱- آقای رفسنجانی در يکی از سخنرانی هايش اعلام کرد که اگر %۱۰ درصد جمعيت هم با ما باشند، ما ادامه خواهيم داد که معنی مشخص آن اينست که حتا از ده درصد هم اطمينان ندارند.
۲- به عنوان مثال کمپين يک ميليون امضا برای تغيير قوانين تبعيض آميز– "تغيير برای برابری"
http://www.we-change.org/
۳- ۸۶.۹% در داخل و ۸۲.۹% در خارج از کشور هويت خود را ايرانی و با گرايش به ايران باستان می دانند . نتايج بررسی و سنجش افکار انجمن پژوهشگران ايران - تابستان ۱۳۸۷ - ۲۰۰۸ - http://www.aciiran.com/English%20Ex%20Sum.pdf
۴- ۷۳.۲۸% کل زندانيان در جمهوری اسلامی يا در سال ۱۳۵۷ بدنيا نيامده بودند ويا کمتر از ۱۰ ساله بودند – آمار سازمان زندانها و اقدامات تامينی و تربيتی کشور http://www.prisons.ir/fa/IrPris.php?statView=A
۵- حسين لاجوردی – بررسی آماری در ميان دو سرشماری کل کشور در سالهای ۱۳۶۵ - ۱۳۷۵
۶- نشريه آمارهای اقتصادی ايران وابسته به بانک مرکزی ايران –۱۴ مرداد ۱۳۸۷ بی بی سی http://www.bbc.co.uk/persian/business/story/2008/08/080804_ka-poverty.shtml
۷- آمارهای متفاوت و مختلف از زبان مسئولين حکومتی و نمايندگان مجلس شورای اسلامی – آخرين آمار ارائه شده شهريور ۱۳۸۷ حاکی از پايين آمدن سن اعتياد به ۱۳ سالگی و اينکه يک ميليون نفر از معتادان به مواد مخدر زير ۱۹ سال سن دارند می باشد. ۱۲ شهريور ۱۳۸۷ - راديو فردا: http://www.radiofarda.com/content/f4_Iran_teenager_addicts/463299.html
۸- سعيد مدنی – مطالعات و تحقيقات در رابطه با رشد زنان خود فروش تحصيلکرده و متاهل - يکشنبه ۱۰ آذر ۱۳۸۷ کانون زنان ايرانی http://www.irwomen.org/spip.php?article6557