نامه مادران صلح ايران به رئيس قوه قضائيه برای آزادی خديجه مقدم و محبوبه کرمی

رياست محترم قوه قضائيه جناب آقای هاشمی شاهرودی با سلام همانطور که مطلع هستيد، در آغازين روزهای سال نو، تنی چند از مادران صلح ايران که به اتفاق برخی از فعالان جامعه مدنی عازم ديدار نوروزی با خانواده دکتر زهرا بنی يعقوب بودند که بعد از دوسال هنوز سياهپوش مرگ دخترشان هستند، توسط نيروهای پليس امنيت تهران بازداشت و روانه زندان اوين شدند و اتهام واهی تشويش اذهان عمومی به آنان تفهيم شد .

حضرت آيت الله شاهرودی ، جنابعالی بهتر از ما واقف هستيد که ديدار دلجويی از خانواده ای گرفتار و در بند از توصيه های موءکد بزرگان دين و اخلاق در شرع و عرف ايران است. مادران صلح ايران نيز با نيات خيرخواهانه و مادرانه در راستای اجرای تعهدات نوع دوستانه و انجام وظايف اخلاقی خويش به ديدار نوروزی با اين اقدام کرده بودند که خود به حبس و زندان دچار شدند.

جناب آقای هاشمی شاهرودی، آ يا درست است با مادرانی که به دلداری و سرکشی زنان و دخترانی رفته اند که در ايام عيد و سرور همگانی به تنهايی در اشتياق ديدار يا سوگ عزيز خويش می سوزند و می سازند چنين هتاکانه و توهين آميز و خشونت بار رفتار شود؟

از شما سئوال می کنيم در کجای کتاب قانون مدنی و مجازاتهای کشوری ايران نوشته شده که ديدار از خانواده های زندانيان و دلجويی از آنان جرم است و مصداق تشويش اذهان عمومی تلقی می شود و يا اصولا مجازات حبس و زندان برای اين اقدام تعيين شده است؟ در شرايطی که کشور در آستانه انتخاب دهمين رياست جمهور خويش بيش از هر زمان ديگر به آرامش و خردگرايی احتياج دارد، چنين اقدامات و بازداشت های خودسرانه، آيا نتيجه ای جز آب به آسياب بيگانگان ريختن دارد. آيا چنين اقداماتی خوراک تبليغاتی ساختن برای رسانه های بيگانه و برخلاف استقلال و امنيت ملی ايران نيست؟

بی تفاوتی و يا سکوت قوه قضاييه و قضات پاکدامن و با وجدان ايرانی در قبال چنين اقدامات خلاف قانون به منزله تاييد خشونت و رواج بی قانونی در کشور است که دقيقا بر ضد سياست حبس زدايی و قانون مداری است که قوه قضاييه طی اين سال ها همواره آن را تاييد و تبليغ نموده است.

ما ضمن محکوم کردن بازداشت ها و حبس غير قانونی مادران صلح ايران و ساير فعالان جامعه مدنی، خواهان آزادی فوری و بی قيد و شرط خانم ها «خديجه مقدم» و «محبوبه کرمی» و صدور قرار منع تعقيب برای همگی آنان هستيم. در شرايط کنونی ملت بزرگ ايران برای عبور از بحران های اقتصادی و اجتماعی موجود نياز مبرم به همبستگی هر چه بيشتر برای دستيابی به خرد جمعی جهت مشارکت شايسته در سرنوشت خويش و برخورداری از زندگی ايمن و آزاد و سعادتمندانه دارد .

ما باور داريم امنيت و آزادی و سعادت ملی تنها در پرتو صلح و مدارا و احترام و اعتماد متقابل فی مابين مردم و مسئولين حاصل می شود.

مادران صلح ايران
۱۵/۱/۱۳۸۸