عباس عبدی در همايش قوميت ها و انتخابات: متاسفانه امروز مديريت قوميت ها در دست نهاد اطلاعاتی است، سحام نيوز

امروز مديريت قوميت ها در دست نهاد اطلاعاتی است و اگر قرار باشد آنها سياستگذار نهايی باشند، مشکل ايجاد می شود. اولين راه حل اين است که مسئله قوميت ها در فضای امنيت ملی بايد از زيرنظر نهاد اطلاعاتی خارج شود و وارد حوزه سياست شود.

سحام نيوز: عباس عبدی در همايش قوميت ها و انتخابات که در سالن اجتماعات ستاد مرکزی مهدی کروبی برگزار شد، ضمن تفکيک قائل شدن بين انتخابات و رای گيری اظهار نمود: ممکن است کسی در رای گيری شرکت نکند ولی انتخابات فرصتی برای ماست تا ديدگاه هاو مطالبات خود را درخواست کنيم.

وی افزود: مطالبات به سه دسته تقسيم می شود: مطالبات ملی، مطالبات قشری و مطالبات منطقه ای. مطالبات ملی در شرايط کنونی بسيار مهم است ولی مانع از مطالبات منطقه ای و قشری نمی شود، مظالمی که در زمينه ملی اعمال می شود، ممکن است در مورد اقشار و مناطق مضاعف باشد و از انتخابات بايد برای طرح هر سه نوع مطالبه استفاده نمود، مهمتر از آن اين است که ما از انتخابات درک درستی پيدا کنيم و راه درست ارتباط با يکديگر را برای يک کنش مناسب بيابيم، شما کوشش می کنيد با حضور در انتخابات به انتخابات و کانديدای خود معنا دهيد. وی ادامه داد: بيانيه اقوام آقای کروبی مطابق يک درخواست و يک ايجاب است، وقتی به کروبی رای می دهيم بايد به مجموعه شعارها و توانايی های وی نگاه کنيم و به او رای دهيم، هرکسی به عنوان يک فرد با هويت ملی و قشری شامل يک معلم، زن خانه دار، آذری، کرد، بلوچ و... در انتخابات شرکت کند و با مشارکت خود رنگ موردعلاقه خود را به تابلو انتخابات می زند.

به عقيده وی مسئله قوميت ها در جامعه ما دچار يک بيماری است که قبل از انقلاب وجود داشته و بعد از آن تشديد شده است. تلاش برای يکدستی قوميتی از زمان رضاشاه شروع شد که باعث وحدتی ملی شود، جوامعی مانند ژاپن به دليل محدود بودن روابط در گذشته با جوامع بيرونی، همکف بوده اند اما در جوامعی مانند آمريکا روش های ديگری برای وحدت انتخاب شده است.

وی افزود: ۶۰ سال پيش وقتی کنگره حزب توده تشکيل شد، ۴۰ درصد آنها آذری زبان بودند که باعث دوزبانه شدن کنگره شد اما مشکلی پيش نيامد. يکدست شدن زبان، مشکلی را حل نمی کند که اينکه ۹۰ درصد آذری ها امروز به فارسی مسلط اند اما اين نه تنها مشکل را حل نمی کند بلکه مشکلات را بيشتر نيز می کند، زيرا فارغ از تعدد زبانی و قوميتی بايد به تمام افراد يکسان نگريسته شود. در واقع نگاه به وحدت ملی در ايران بيمار است و ريشه در همان ناسيوناليزم افراطی و تبعيض دارد.

عبدی در ادامه به بيان اين نکته پرداخت که امروز مديريت قوميت ها در دست نهاد اطلاعاتی است و اگر قرار باشد آنها سياستگذار نهايی باشند مشکل ايجاد می شود، اولين راه حل اين است که مسئله قوميت ها در فضای امنيت ملی بايد از زير نظر نهاد اطلاعاتی خارج شود و وارد حوزه سياست شود.

وی تصريح نمود: مسائل قوميت های مختلف با يکديگر متفاوت است، اما سه راه برای دستيابی به مطالبات همه آنها به صورت مشترک وجود دارد:

۱-سکوت و انفعال که باعث ياس و نااميدی افراد می شود و آنها را به سمت انتزاعی بودن سوق می دهد و دچار توهم و خيال می نمايد، اين روش مناسب نيست.

۲- برخورد فعال و مقابله جويانه که در جامعه ايرانی کاربرد ندارد و بيشتر به نفع حکومت هاست تا به سرکوب مخالفان بپردازند و به همين دليل فکر می کنم در انتخابات اخير جوری رفتار شده که مشارکت مردم کم باشد.

۳- مشارکت، البته اين مشارکت صرفا نمی تواند به معنای رای دادن باشد، مثال آن مانند المپيک است که در واقع ۴ سال طول می کشد و در برگيرنده تمرين ها و آمادگی است، اما نتيجه ان در ۲۰ روز مشخص می شود، مشارکت نيز اينگونه است، تلاش بر آن است که به رای گيری بيانجامد البته بايد ديد شرايط چگونه است، اين مسير همراه با صبر و تانی جواب خواهد داد.

در ادامه عبدی به نابرابری اقتصادی بين اقوام اشاره کرد و گفت: نفت بين همه اقوام ايرانی مشاء است و بايد همه از مواهب آن بهره مند شوند.

در ادامه عبدی در پاسخ سئوال يکی از حضار در مورد مولفه های نو با هدف ايجاد وحدت گفت: در ايران حمايت سياسی دولت از افراد می تواند باعث وحدت شود و وقتی دولتی با تبعيض رفتار می کند، افراد نيز به خود حق می دهند که به گونه ای ديگر برخورد کنند.

عباس عبدی در پاسخ به سئوال ديگری درباره احتمال تخلف در رای گيری گفت: زمان طرح اين مسئله الان نيست البته اين موضوع اهميت دارد اما بايد قبل از انتخابات يک تضمين عرضی پيدا شود که تخلف سازمان يافته صورت نگيرد و چند روز قبل از انتخابات پاسخ مثبتی برای آن وجود داشته باشد.

در پايان يکی از حضار در مورد احتمال انصراف يکی از آقايان کروبی و موسوی به نفع ديگری پرسيد که عبدی در پاسخ به وی گفت: اين کار بسيار احمقانه است.چون احمدی نژاد حائز ۵۰ درصد می شود يا نمی شود . اگر ايشان ۵۰ درصد را به دست آورد که ديگر بحث يک کانديدا شدن معنی ندارد.اگر هم نياورد که نتيجه اش راهيابی يکی از دو کانديدای طيف مقابل احمدی نژاد به دور دوم می باشد و يا بصورت آرمانی رفتن کانديدای اصلاح طلب در دور اول انتخابات به هر حال کنار کشيدن يکی از رقبای اصلی رئيس جمهور فعلی از جانب جناح رقيب و يا افراد نادان مطرح می شود که اعتمادبه نفس ندارند.