چند نکته در مورد اظهارات سخيف محمد جواد لاريجانی، محمد ايرانی

۱- روابط ويژه آقای جواد لاريجانی با انگليس‌ها و سرويس‌های ويژه آنها در دوره اقامت ايشان در وزارت امور خارجه را فراموش نکرده ايم.
۲- سوابق اخلاقی و رفتاری آقای جواد لاريجانی را هم فراموش نکرده ايم که هيچ ربطی به اين مقدس بازی ها ندارد.

۳- تاريخ را بخوانيد، انگليس‌ها در ايران هميشه طرفدار نظام سلطنتی بوده‌اند و هميشه در اين زمينه با آمريکائی ها اختلاف نظر داشته اند و بعد از انقلاب هم کوشيدند که نظام سلطنتی مطلقه را به نوعی بازسازی کنند، بنابراين از مرگ دموکراسی (ولو محدود) در ايران خرسند هستند. علاوه بر اين انگليس ها هميشه اصرار داشته اند که روابط ايران با آمريکا يا نبايد حل شود يا بايد حل آن از مسير آنها باشد. اگر آراء واقعی اعلام می‌شد و تقلب نمی‌شد که نتيجه آن رياست جمهوری ميرحسين موسوی بود، هم دموکراسی در ايران پيروز شده بود و هم سياست خارجی ايران در مسيری منطقی و مستقل قرار می‌گرفت که هيچکدام مورد نظر انگليس‌ها نبود و به همين دليل در بيست و چهار ساعت اول کودتای اخير، بعد از اعلام نتايج انتخابات جشن گرفته بودند و نمی‌توانستند شادی خود را پنهان کنند و بعد که مقاومت مردم را ديدند قدری مواضع خود را تعديل کردند و دولت کودتا و دولت انگليس، مجبور شدند وارد يک دوره خيمه شب بازی در روابط خود شوند که در طول بيست سال گذشته بارها تکرار شده است و جالب اينکه هيچ وقت در بدترين شرايط هم به قطع روابط منتج نشده است.
۴- با توجه به نکات فوق مشخص ميشود که چرا آقای لاريجانی طرفدار و حتی تئوريسين کودتا بر ضد دموکراسی و آراء مردم در ايران است .
۵- آقای لاريجانی سالهاست که برای توجيه نظرات پر تناقض خود نظريه مسخره ام‌القراء را مطرح می‌کند اما نمی‌گويد که چه امی؟ با چه ويژگی هائی و برای کدام قراء؟ طبق اين نظريه پارادوکسيکال ام‌القراء بايد به هر قيمتی حفظ شود و هر خيانت و جنايتی برای حفظ آن مجاز است تا لابد بتواند اسلام ناب معاويه را به همه جا صادر کند.
۶- شايد آقای جواد لاريجانی با توهمی که در مورد هوش و استعداد خود دارد و بارها آن را به رخ کشيده است و با توجه به اينکه مدتی است پرده نشين شده است، تمايل دارد نقش مرحوم محمد‌علی فروغی را برای رضاخان های معاصر ايفا کند (با همان ويژگی وابستگی به فراماسونری). اما در متوهم بودن ايشان در مورد هوش و ذکاوت خود، همين بس که نمی‌فهمد که شرايط ايران و جهان بسيار عوض شده است و تاريخ قابل تکرار نيست. زهی خيال باطل.