به روان پاک محبوب ملت ايران آيت‌الله منتظری، شعری از فريدون انوشه

مثل تمام عاشقان ميهنم ايران
اندوهناک رفتنت هستم
ای عالِم بيدار اندر عالَم بالا
اندوهناک خفتنت هستم.

در سومين روز محرٌم ماه بيداری
ماهی که شد پيروز ايمان بر ستمکاری
در اين شب سردی که خلق ما
مشتاق گرمای حضور توست
و کاروان سبز آزادی
محتاج نور توست
نام تو را -همراه با احساسی از ترديد-
در کوهسار شعر خود آواز می خوانم
نامی که در شبهای تاريک ستمشاهی
فانوس سرخ رهنوردان بود
نامی که يار دردمندان،
افتخار خلق ايران بود.

مثل تمام عاشقان ميهنم ايران
دلتنگ اخلاص و حقيقت گويی ات هستم
دلتنگ در ايمان گرايی پايداری هات
دلتنگ از غم ديده ها دلجويی ات هستم

وقتی که نه گفتی به بدخواهان اين ملت
وقتی که پشت پا زدی بر کرسی قدرت
وقتی که بر اعدام نسل ماه ايمان معترض گشتی
وقتی که تفکيک نگاه و روشنی را بر نتابيدی
نام تو را بی هيچ ترديدی
در کوهسار شعر خود آواز می خوانم.

ای عالِم بيدار اندر عالَم بالا
مکانت سبز
ای خيرخواه خلق ايران
آرمانت سبز !
يکشنبه ۲۹ آذر ماه ۸۸
فريدون انوشه