اطلاعيه چپ دموکرات ايران در باره اعدام های امروز

چپ دموکرات، سوگوار شهدای آزادی است

"چه مايه نفرت لازم است
تا بر اين
دوزخ دوزخ نا به کاری بشوريم؟" ا. بامداد

خبر تکان دهنده اعدام پنج تن (فرزاد کمانگر، علی حيدريان، فرهاد وکيلی، شيرين علم هولی و مهدی اسلاميان) از مبارزين راه آزادی خلق کردستان، شوک بزرگی را بر ذهن و روان همه آزاديخواهان و مبارزان ِ آزاده فرونشاند.

در اين هنگامه‌ی حساس از تاريخ ايران، و در شرايطی که اختناق خشن و سرکوب وسيع آزادی، راه خيابان را از جنبش آزادی‌خواه و دموکراسی طلب ايران گرفته است، حاکمان تماميت‌خواه و بی‌رحم، به زعم خود با سر صبر و راحت، دست به کشتن پاک‌ترين جوانان اين ديار يازيدند تا مگر ترس و حيرت را بر پيکر مردمی حاکم کنند که چشم اميد به گام‌های پيش رو، به ويژه در خرداد خون و خيزش دارند، غافل از اين‌که با "بی چرا زندگان"ی روبه رو نيستند که چنين جنايت‌هايی را بی پاسخ بگذارند. شهيدان راه آزادی شايد، بار ديگر رسالت شکستن جو اختناق و سرکوب را به دوش کشيدند تا به جامعه و نسلی که تن و جانش را قريب به يک سال است در مبارزه‌ای پی‌گيرتر ورزيده‌تر کرده‌است بفهمانند که راه پيروزی جز از طريق مبارزه ميسر نيست، آنچنان که شهيد فرزاد کمانگر" در آخرين پيامش از زندان که خطاب به معلمان صادر کرد، چنين گفت: " مگر می توان در قحط سال عدل و داد معلم بود ، اما "الف" و "بای" اميد و برابری را تدريس نکرد، حتی اگر راه ختم به اوين و مرگ شود".

ضمن تسليت اين مصيبت بزرگ به خانواده اين عزيزان ِ شهيد و به همه‌ی آزاديخواهان و آزادگان، اميد داريم که ملت ايران، اين‌بار و به رغم هميشه‌ی تاريخ گذشته، خود را در کنار خلق کردستان و همراه با سوگواران آن ديار بر رزمگاه خون‌خواهی ايشان بيابد و موج تازه‌ای از تسخير خيابان را، با تلنگری که اين خون‌های پاک بر روان آزاديخواهی زدند، ايجاد نمايند.
از ديگر سو، بر رهبران اصلاح طلبی و مدعيان همراهی جنبش مردم ايران است، با اتخاذ موضع شفاف در محکوميت نفس اعدام از سويی و کشتار فرزندان بی‌گناه اين سرزمين، همراهی راستين خود را با مردم رنج‌ديده ايران اعلام کنند.
گرامی باد ياد همه‌ی شهدای راه آزادی
گرامی باد ياد شهدای اخير آزاديخواهی خلق کردستان و ايران

چپ دموکرات ايران
يکشنبه: ۱۹ ارديبهشت ۱۳۸۸