نامه انجمن پژوهشگران ايران به دبيرکل سازمان ملل در باره گسترش اعدام ها در ايران

گسترش اعدام ها در ايران

شماره: ۱۷۳ / م / ۳۸۶
تاريخ : يکشنبه، ۱۹ ارديبهشت ۱۳۸۹
۹ ماه می ۲۰۱۰

آقای بان کی مون
دبيرکل سازمان ملل متحد


جناب آقای دبير کل

در رابطه با بالا رفتن تعداد اعدام ها در ايران و برای ثبت قوی ترين اعتراض خود به شما نامه می نويسيم. صبح امروز پنج نفر در ايران اعدام شدند که پرونده سه نفراز آنان بر اساس ماده ۱۸ در دست بررسی بود. اين افراد در مدت زندانی بودن خود مورد شکنجه، توهين و غير انسانی ترين رفتار واقع شده بودند و از پايه ای ترين حقوق زندانی يعنی دسترسی به وکيل نيز برخوردار نبودند. از غير قانونی ترين ابعاد اين فاجعه ميتوان از عدم اطلاع افراد خانواده و وکلای مدافع آنان از اين اعدام ها نام برد.

شرايطی که آنان آخرين شب زندگی خود را به اتمام رساندند هنوز بر هيچکس مشخص نيست ولی تا هم اينجا روشن است که آنها حتا امکان خداحافظی با عزيزان و نزديکان خود را نيز بدست نياوردند. نوشته های قبلی آنها از زندان، گويای شرايط غير انسانی و وحشتناکی بود که در آن بسر ميبردند در زمانيکه در بلاتکليفی محض سرنوشت آنان بدست عدالت اسلامی رقم ميخورد.
اما امروزعدالت نه تنها نابينا که کّر و لال هم شده است. کور به ظلم و شکنجه و نقض مستمر قانون، کّر به صدای ميليون ها اعتراض و لال و ناتوان از بيان بی عدالتی هائی که بنام عدالت اسلامی در زندان ها و بازداشتگاهای رژيم اعمال می شود.
جناب آقای دبيرکل، همانطور که ميدانيد، در سال ۲۰۰۹ حداقل ۳۸۸ نفر در ايران اعدام شده اند که شامل کودکان و مجرمان کمتر از ۱۸ سال هم بوده است. بنا به گزارشات سازمان عفو بين الملل تعداد اعدام ها در پنج سال گذشته چهار برابر شده است و همانگونه که در دادگاه های نمايشی تابستان ۲۰۰۹ نشان داده شده است کوچکترين عدالت ، انصاف و بی طرفی در اين دادگاه ها حاکم نبوده است. اضافه بر ۱۳۱ کودکی که در ايران در انتظار اعدام به سر می برند "کمپين صدای هم باشيم"، بيست و دو کُرد، شش بلوچ، يک عرب ايرانی و چهارده نفر در تهران را که در خطر اجرای حکم اعدام هستند را شناسائی کرده است.
از آنجاييکه ما امضا کنندگان "کمپين صدای هم باشيم" معتقد هستيم که تمامی ما ايرانيان نقاط مختلف ايران بی هيچ گونه تمايزی، به ويژه از حيث نژاد، رنگ، جنس، زبان، دين و با هر عقيده و مرام و مسلکی که داريم با هم برابر هستيم، اگر در هر کجای ايران چوبه داری بر پا شود بی هيچگونه قيد و شرطی آنرا محکوم می کنيم و تعهد می دهيم که با استفاده از تمامی توان خود از همديگر حمايت متقابل خواهيم کرد.
ما همچنين نگرانی شديد خود را درباره وضعيت بازداشت شدگان بعد از انتخابات رياست جمهوری ابراز ميداريم که تحت شديدترين فشارها برای قبول اتهام های ساختگی که در نهايت حکم اعدام را بدنبال دارد قرار دارند.
آقای دبيرکل، ما در انتظار پافشاری شما برای تحقيق و سفر گزارشگران ويژه به ايران هستيم. و همچنين در انتظار قوی ترين اعتراض و محکوميت قاطعانه و بدون قيد و شرط شما برای استفاده شرم آور اعدام به عنوان ابزار سرکوب و خفقان و هر گونه مجازات اعدام در ايران می باشيم. با احترام، به شما يادآور می شويم که سازمان ملل متحد همانگونه که از نامش مشخص است بايد حامی ملت ها باشد و نه دولتهايی که حتی قوانين محدود خود را نيز را رعايت نمی کنند.
با احترام
حسين لاجوردی
انجمن پژوهشگران ايران