سانحه هوايی اروميه از زبان دو تن از مصدومان: چرا عليرغم شرايط نامساعد جوی، به هواپيما اجازه پرواز دادند؟ ايسنا

دو از مصدومان حادثه هوايی پرواز بوينگ تهران ـ‌ اروميه که در بيمارستان امام خمينی اروميه بستری است به شرح سانحه پرداخت و گفت: ديدم که بال هواپيما به جايی برخورد کرد و جرقه زد.

نسرين فتاح‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار «حوادث» ايسنا، اظهار کرد: خلبان نيم ساعت بعد از پرواز اعلام کرده کمربندها را برای فرود ببنديد که هواپيما وارد مه شد، ظاهرا هواپيما راه خود را گم کرده بود و اين باعث شد که بيش از نيم ساعت در هوا بمانيم.

وی افزود: مسئولان هواپيما داخل کابين مشغول صحبت بودند و تلاش می‌کردند اما به مسافران اعلام نکردند که مشکلی پيش آمده، من درباره وضعيت هواپيما به مهماندار تذکر دادم.

وی گفت: هواپيما که ظاهرا راه خود را گم کرده بود به يک مسير ديگری رفت و يک لحظه چراغ‌های هواپيما خاموش شد.

اين مصدوم سانحه هوايی اروميه با بيان اينکه من ديدم که بال هواپيما به يک جايی خورد و جرقه زد، افزود: وقتی بال جرقه زد مسئولان باز هم هيچ اطلاعی به مسافران ندادند.

فتاح‌زاده با بيان اينکه پس از وقوع حادثه از آخرين نفرهايی بودم که از داخل هواپيما بيرون آوردند، گفت: برای عمليات نجات مسافران که حدود دو ساعت به طول انجاميد، صندلی‌ها را بريدند و مرا از داخل هواپيما بيرون آوردند که من در آن زمان از ترس بيهوش شده بودم.

وی خدمات‌رسانی مسئولان بيمارستان امام (ره) را مطلوب عنوان کرد و گفت: پرسنل بيمارستان از هيچ کمکی برای بهبود حال بيماران فروگذار نکردند.

اين مصدوم سانحه هوايی اروميه گفت: چرا مسئولان هواپيمايی با وجودی که هوا از لحاظ جوی بسيار نامساعد بود، اجازه پرواز می‌دهند تا جان هموطنان اين گونه به خطر بيافتد.

حسين حقيقی ديگر مصدومان حادثه هواپيمايی اروميه نيز به ايسنا، گفت: در هنگام حادثه هواپيما در مرحله اول تکان شديدی خورد و چراغ‌ها خاموش شد و خلبان گفت که بايد نشست اضطراری داشته باشيم.

وی تصريح کرد: در همين حال هواپيما مانند فيلم‌هايی که نشان داده می‌شود، به زمين اصابت کرد که من نيز بيهوش شدم و ديگر چيزی نفهميدم.