"تنها حقيقت است که می ماند"، پارک لاله را پارک هاله بناميم، اطلاعيه شيرين عبادی

هم وطنان عزيز

پرونده مرگ هاله سحابی به خيل پرونده های بی سرانجام مرگ های غم بار و دلخراش گذشته پيوست.
اما ما خود نبايد اين پرونده ها را به فراموشی بسپاريم.
به همين خاطربه عنوان يک مادر ايرانی پيشنهاد می کنم ما – و به ويژه شهروندان تهرانی – از اين پس پارک لاله را پارک هاله بناميم.تا هر وقت که نامش را می بريم و يا به راننده ای مقصدمان را ميگوييم ، به ياد آوريم اين بيداد های مکرر را.

هاله خود از مادران صلح بود و همراه و هم دل هميشگی مادران عزاداری که در اين پارک گرد می آمدند . حالا ما خود عزادار هاله ايم.
هاله خود لاله شد.
پارک هاله برای ما نماد همه لاله هاست که هاله هم يکی از آنهاست:
ندا آقا سلطان
زهرا کاظمی
زهرا بنی يعقوب
ترانه موسوی
و...
و کمی دورتر پروانه فروهر
وکمی دورتر همه کسانی که به ناحق و مظلومانه کشته شده و در گورستانهای بی نام و نشانی در سراسر ايران دفن شدند.
پارک هاله ؛ برای ما يادآور همه اين لاله هاست و اين که پرونده تک تک آنها در حافظه ما زنده است.تاروزی که حقيقت روشن شود. تاروزی که حقيقت پيروز شود.
ما فقط به دنبال کشف و حاکميت حقيقت ايم و نه انتقام.اما مردم بايد ابتدا بدانند تا به بخشش فکر کنند.
و کشف حقيقت تنها با حاکميت حقيقت که همان حاکميت بی تبعيض ملت بر سرنوشت خويش است ، ميسر است.

شيرين عبادی
۲۰ خرداد ۱۳۹۰