دیکتاتورها یکی پس از دیگری فرو میریزند، جبهه ملی ایران

سالهای متمادی باحمایت قدرتهای بزرگ جهانی در بسیاری از کشورهای خاورمیانه،استقلال وآزادی ملت ها پایمال شده ورابطه مردم وحاکمان چیزی جز ارتباط سلطه گر وتحت سلطه نبوده است و دیکتاتورهاخواست خودرا برمردم تحمیل کرده اند ، دموکراسی دراین کشورها راه پیدانکرده وسلطه خشونت بار استبداد امکان استقرار حاکمیت ملی رانداده است .

هرجاکه استبداد حاکم است حاکمیت ملی جائی ندارد دراین کشورها گاه برای تظاهر به احترام به حقوق مردم، انتخابات در نهادهای مختلف برگزار میشود ولی هیچگاه این انتخابات ها صحیح نبوده ونتیجه آن برای تامین خواست دیکتاتورها موردسوءاستفاده قرارمیگیرد که نمونه های آن در عراق صدام حسین بود که نتایج رای در تایید صدام گاه نزدیک به صد در صد میشد .

اما درهمه این کشورها اگر شرایط سیاسی جهان تغییر میکرد گاه فرصت هایی بدست میامد که ملت ها به پا خیزند وتومار قدرت دیکتاتورهارا درهم ریزند .درماههای اخیرجنبش های آزادیخواهانه ای در بسیاری از کشورهای استبدادزده خاورمیانه آغاز گردید .آنچنان که در تونس،مصر،یمن، بحرین ،لیبی وسوریه ،معترضین به استبداد ، حاکمیت را در کشورشان به چالش گرفتند .

امروز حدود شش ماه است که توفان نابودی دیکتاتورهادرخاورمیانه وشمال افریقا وزیدن گرفته است ،وزیدنی سهمگین که میخواهد به قدرت مستبدان مخالف آزادی واستقلال در آن سرزمینها نقطه پایان بگذارد .طلیعه این حرکتهای اعتراضی نخست در تونس بود که تغییرات با جدالی کوتاه بدوران گذار به حکومتی دیگر که به حقوق بشر ارج نهد واستقلال تونس را محترم بدارد همراه شد .

درمصر دیکتاتوری حسنی مبارک سقوط کرد واو وجانشین ودیگر یارانش به خاطر کشتار مردم وفساد در مصر درپیشگاه ملت بدادگاه خوانده شدند وجهانیان دیدند که در قرن بیست ویکم سرنوشتی شوم در انتظار مستبدینی است که از مردم بیگانه اند ونظر آنان را هیچ وپوچ می انگارند .

درسوریه نیز با کشتار های بیرحمانه معترضان در شهر ها وروستاها با سلاحهایی که بظاهر برای نبرد با اسرائیل وبازپس گرفتن سرزمینهای اشغالی تهیه شده بودند روز و شبی نیست که دههانفر در خاک وخون نغلطند .

کوتاه زمانی است که مجامع بین المللی وحقوق بشری وشورای امنیت سازمان ملل متحدبرحقوق پایمال شده مردم سوریه تاکید بیشتری کرده ومردم براین امیدند که بزودی استبداد در سوریه جای خودرا به حکومتی مردمی دهد.

درلیبی نیز حرکتهای ضداستبدادی واستقلال طلبانه مردم در چند ماهه گذشته سرعت بیشتری گرفت وآخرین خبرها از فروریختن دیکتاتوری سرهنگ معمر قذافی حکایت میکند .درلیبی نبردهای خونینی از شش ماه قبل شروع شد ونبرد از زمین وهوابه تصرف شهرهای بزرگ وکوچک لیبی انجامید ومردم شادمانه به طرابلس وارد شده اند وخانه به خانه در جستجوی معمر قذافی دیکتاتور سقوط کرده لیبی میباشند و با پیروزی مخالفان پایان حکومت دیکتاتوری قذافی نزدیک میشود .

دیکتاتوری چهل ودوساله قذافی ازنظرجهانیان پایان یافته است واین برمردم لیبی است که در دوره حساس انتقالی ،به حاکمیتی اقبال کنند که آزادی واستقلال لیبی را پاس دارد و دموکراسی را در لیبی نهادینه کند تا دیگر کسانیکه بقدرت دست خواهند یافت به کژراهه کشیده نشوند .

معمرقذافی که درسال 1969 بایک کودتاحکومت سلطنتی پوسیده لیبی راسرنگون کرده وباژستی انقلابی خودراناجی مردم لیبی ورهبری ضداستعماری قلمدادمیکرد،سرانجام درورطه فسادودیکتاتوری سقوط کردوکاررا بجائی رساندکه امروزملت لیبی باجانفشانی بسیاراوراازاریکه قدرت به زیر میکشد.

دیروز صدام حسین که مست غرور بودو حکومتش را ابدی میدانست برای گریز از مجازات در سوراخی خزیده بودوحکم ملت اورا به نابودی کشاند وامروز معمر قذافی که دنیایی را به تمسخر میگرفت وبا روشهای استبدادی قرون وسطایی برمردم لیبی حکومت میکرد ،از اوج قدرت به حضیض ذلت سقوط کرد .

این سرنوشت محتوم همه دیکتاتورهای جهان است .