فراخوان جمعی از فعالین سیاسی - فرهنگی کورد برای نجات دریاچە ارومیە

در نتیجە سیاستهای نابخردانە و فاجعە آمیز دولت مرکزی ایران و بە دور از آگاهی و توجە افکار عمومی جهان، یکی از بزرگترین فاجعەهای محیط زیست در حال وقوع است: بی آبی و مرگ دریاچە ارومیە را تهدید می کند.

این دریاچە با توجە بە موقعیت جغرافیایی آن، یک ایستگاه مهم اکولوژیک، یک منبع مهم تهیە نمک، یک منطقە تفریحی و مکانی با قدرت بالای درمانی است. در کنار تغییرات جوی، عوامل دیگری مانند ورود کنترل نشدە فضولات صنعتی، ایجاد پل میان گذر، استفادە نامتعارف از آب رودخانەهای منطقە وسیاست سد سازی سالهای گذشتە، فاکتورهای موثر در پدید آمدن این پدیدە خطرناک محیط زیستی می باشند.

در این شرایط حساس، سیاست دولت مرکزی ایران در قبال حل مشکل، ناروشن، غیر مسئولانە و همراە با تهدید و ارعاب بودە است. مسئولین دولتی بە جای ارائە راهکارهای علمی و عملی، با نادیدە گرفتن اجزا و ابعاد عینی مسالە، بە بیان سخنان تحقیرآمیز در مورد مردم این منطقە و تعقیب و سرکوب فعالین محیط زیست پرداختە اند. سالها است کە شماری از فعالین محیط زیست کوردستان نیز تنها بە خاطر کوشش در راه حفظ سامانەهای طبیعی منطقە، در زندانهای جمهوری اسلامی حبس و شکنجە میشوند. ناظران غیر حکومتی معتقدند کە وقوع این فاجعە اخیر، تاثیرات ویرانگری بر زندگی ملل ساکن این منطقە و مناطق مجاور آن در داخل ایران و نیز کشورهای همسایە خواهد گذاشت و اثرات گرد وغبار نمکی ناشی از خشکیدن دریاچە، در نوع خود و از نقطە نظر تأثیرات مخرب طبیعی و انسانی، قابل مقایسە با یک فاجعەای اتمی خواهد بود.

فاجعە در حال وقوع دریاچە اورمیە حامل پیامهای مهمی است:

محیط زیست منطقە در وضعیتی بحرانی و شکنندە قرار دارد. اطلاع رسانی، بسیج وسازماندهی نیروهای مردمی بمنظور حفظ و استفادە معقول از امکانات طبیعی و پیشگیری از تخریب هر چە بیشتر آنها، امری ضروری و وظیفەای شهروندی است.

دولت مرکزی بە جای چارەاندیشی و کوشش عاجل در مسیر حل معضل، عملا سیاست بی توجهی و سرکوب جنبش مدنی و فعالین طرفدار محیط زیست منطقە را دنبال می کند.

سیاست توسعە پایدار صنعتی و اقتصادی منطقە تنها در پرتو حفظ محیط زیست ونجات فوری دریاچە ارومیە امکان پذیر است.

ما امضاء کنندگان این فراخوان بر این باوریم کە بە منظور حل این معضل اکوسیستم و پیشگیری از سرکوب بیشتر فعالین جنبش مدنی و حفظ محیط زیست و آزادی دستگیرشدگان اعتراضات اخیر تبریز و ارومیە، لازم است با مراجعە بە افکار عمومی جهانی، رسانەهای گروهی، سازمان ملل متحد، پارلمان اروپا، سازمانهای حفظ محیط زیست و غیرە، سیاستهای بە غایت ضد اکولوژیکی دولت ایران را افشاء نمودە، از طریق اهرمهای فشار بین المللی و دیپلماسی بین دولتی، آن را وادار بە انجام موارد زیر نماییم:

اتخاذ تدابیر اصولی در جهت حل سریع مسألە و تصویب فوری لوایح مربوطە از سوی مجلس ایران. این لوایح باید مستند بە پیشنهادات و راهکارهای مراجع علمی و سازمانهای بین المللی باشند؛
اجازە ورود کارشناسان سازمانها و نهادهای بین المللی حفاظت از محیط زیست بە ایران و استفادە از تجربیات آنان در راستای یافتن راهکارهای عملی و فوری بە منظور کنترل فاجعە و جلوگیری از خشکیدن بیشتر دریاچە و
پایان دادن بە سرکوب و دستگیری فعالین جنبش مدنی، آزادی فوری دستگیرشدگان وقایع اخیر و همچنین فعالان و طرفداران محیط زیست کە طی سالهای پیشین دستگیر و زندانی شدەاند.

در این راستا، همکاری و همیاری مسئولانە فعالین مدنی، گروههای طرفدار محیط زیست، احزاب و جریانات سیاسی و بهرەگیری از نیروی بالقوە و بالفعل همە ملل ساکن ایران می تواند راەگشایی برای حل سریع این معضل و جلوگیری از یک فاجعە اکولوژیکی باشد. اطلاع رسانی بە تودەهای مردم، سازماندهی اعتراضات مردمی، افشای بی عملی رژیم وسیاستهای جاهلانە دست اندرکاران جمهوری اسلامی در تخریب سامانەهای طبیعی اعم از دریاچە ارومیە و جنگلهای منطقە، در جوامع بین المللی، از وظایف عاجل اپوزیسیون داخل و خارج از کشور می باشد.

پنجم شهریور ماه ١٣٩٠ برابر با ششم سپتامبر ٢٠١١

اسامی امضاء کنندگان بە ترتیب الفبا:

عبداللە ابراهیم زادە(آلمان)، مصطفی احمدین(آلمان)، اسماعیل اسماعیل زادە(نروژ)، کامران امین آوە (آلمان)، ناصر ایرانپور(آلمان)، ایوب ایوب زادە(آلمان)، حسن ایوب زادە(هلند)، حسین بخشی(آلمان)، طاهر برهون(آلمان)، جعفر حامدی(نروژ)، طاهر حکمت(آلمان)، محمد حمیدی(آلمان)، جعفر رستمی (آلمان)، جهانبخش رستمی(آلمان)، هاشم رضایی(سوئد)، حسین سعیدی(سوئد)، هژیر سعیدی(هلند)، انور سلطانی(بریتانیا)، ڕۆژین شریفی (آلمان)، پروین صدقی(آلمان)، شکری طریق(آلمان)، علی ع. بیگی (آلمان)، علی عثمانی(آلمان)، نادر فتحی(آلمان)، عزیز قادری(بریتانیا)، محسن قزلجی(سلیمانی، جنوب کوردستان)، حسن ماورانی(آلمان)، چنورمحمدی(هلند)، علی محمدی(آلمان)، مصطفی مدرسی(بریتانیا)، فاروق معمارزادە(سوئد)، الهە میتران(آلمان)، فریدون میتران(آلمان)، رحمت ناصری(آلمان)