 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
amirjavaheri@yahoo.com
يادداشت : آذر ماه را هر سال در ايران ، ماه آتش و بيداد نيز می گويند . هر سال يادآوری و قضاوت در برابر وقوع حوادث بی شماری که در اين ماه حادث گرديد ، برای آزاديخواهان ايرانی مضمون می يابد ۰
از نظر تاريخی ، ژرفای اين رخداد ها از آن چنان اهميتی برخوردار است که روزمره گی حوادث را تاحد زيادی تحت الشعاع خود قرار می دهد۰ از جمله اين رخداد ها می توان از :
جنبش ملی آذربايجان به رهبری جعفرپيشه وری در تبريز طی سالهای ۲۵ و۱۳۲۴ و شکست حکومت ملی يک ساله آذربايجان و همچنين جنبش دمکراتيک کردستان به رهبری قاضی محمد ها در مهاباد ، ۱۶ آذر ۱۳۳۲ « روز دانشجو « و جايگاه اين روز در جنبش دانشجويی ، همينطور ۲۶ آذر هر سال ، روز پيشمرگه حزب دمکرات کردستان ايران ، وقوع قتلهای سياسی موسوم به قتلهای زنجيره ای در آذر ۱۳۷۷ که با آدم ربايی مجيد شريف نويسنده ، مترجم و فعال سياسی و قتل نابهنگام وی ، کشتار فجيع و ضدانسانی پروانه اسکندری و داريوش فروهر در منزلشان و پس از آن در تاريخ ۱۲ آذر محمد مختاری از منزل خارج می شود و ۲۰ آذر جسدش در پزشکی قانونی شناسايی می شود ۰ محمد جعفر پوينده نيز در تاريخ ۱۸ آذر به قصد شرکت در جلسه ی ناشران از منزل خارج شده و ديگر باز نگشته است ۰ جسد ش در روز ۱۹ دی در بادامک شهريار توسط اهالی پيدا شد و چند روز بعد توسط خانواده اش در پزشکی قانونی شناسايی شد.
ربودن مختاری و پوينده و قتل آنان با انگيزه ايجاد هراس و دلهره در دلهای ياران آنها وتعطیلی کانون نویسندگان شکل گرفت ۰ ربودن پيروز دوانی و قتل ديگران ، سالگرد تصويب کنوانسيون رفع تبعيض عليه زنان ، ۱۰ دسامبر ( ۲۰ آذر ) سالگرد صدور اعلا ميه جهانی حقوق بشر و برخی رويدادهای ديگر در آذر ماه ، هر انسان آزاديخواهی و مخالف ديکتاتوری را به عکس العمل مسئولانه وا می دارد!
**********************************
روز دانشجو چگونه حادث شد؟
۵۱ سال پيش در چنين روزهايی ، رژيم سلطنتی پهلويها ، سرمست از باده پيروزی کودتای سياه ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ برای تثبيت موقعيت خويش ، سودای هر عملی را در سر می پروراند!
دربار پهلوی در فاصله محاکمه دکتر مصدق و تجديد رابطه با انگليس و تقويت برقراری حکومت نظامی و سرکوب آزادی خواهان ، تصميم می گيرد برای قدردانی از اربابان امپريالست خويش و نمايش نقش کليدی سازمان های اطلاعاتی آنها در طراحی و موفقيت کودتا عليه دولت دکتر مصدق مهمانی دهد تا راه را برای ورود مستشاران نظامی و حلقه بگوشی امپرياليسم آمريکا برای چند دهه در درون کشور باز بگذارد !
لذا دعوت از ريچارد نيکسون معاون رِئيس جمهور وقت آمريکا وتدارک پذيرايی گرم از او و همراهان وی در تهران ، برای شاه فرصتی فراهم ساخت تا آخرين گزارشات مربوط به استقرار مجدد استبداد خاندان پهلوی و سلطنت اش را به وی ارائه دهد.
می توان گفت : محمد رضا شاه عزم خودکامه خود را برای حاکم نمودن فضای رعب و وحشت در کل جامعه و درمرحله اول سرکوب دانشگاه و دانش پژوهان مترقی را دردستور داشت ۰ در آن هنگام جنبشی که از اين کودتا آسيب ديده بود تجلی فرياد خود را در درون دانشجويان يعنی فرزندان خويش می جست ! آنان به همين خاطر ، هم در اعتراص به کودتا و هم سفر ريچارد نيکسون به ايران در صحن دانشگاه ، فرياد دادخواهی خود از کودتا گران را بنمايش گذاشتند.
در برابر صف آرايی مبارزين ، شاه هم برای جولان دهی در مقابل اربابان خويش ، محيط علم و دانش يعنی دانشگاه را برای بازديد مهمانان آمريکائيش برگزيد ۰ در مقابل چنين خوش خدمتی شاه ، دانشجويان مبارز دانشگاه تهران با برپايی تظاهراتی جسورانه در روز ۱۶ آذر ۱۳۳۲ در برابر اين نمايش سرسپردگی شاهانه ايستادند تا عليه طراحان کودتا شعار دهند و اعتراض نمايند ۰ نيروهای نظامی برای ممانعت از گسترش حرکت و پيوستن مردم به دانشجويان ، وارد صحن دانشگاه شدند و معترضين را به رگبار بستند.
در اين يورش وحشيانه نظاميان وفادار شاه با شليک گلوله ، سه تن از دانشجويان به نامهای مصطفی بزرگ نيا ، احمد قندچی و مهدی شريعت رضوی را از پای در آوردند در راه آزادی جان باختند و دهها تن مجروح ، دستگير و زندانی شدند.
۱۶ آذر شعله می کشد :
از آن تاريخ تا به بعد ، هر ساله در روز ۱۶ آذر به ياد سه تن از جان باختگان آزادی ( بزرگ نيا _ قندچی _ رضوی ) دانشجويان با تداعی شعار : « اتحاد ، مبارزه ، پيروزی » به نام « روز دانشجو » در محيط دانشگاهها و در سراسر جامعه شعله بيداری سر می دهند تا اين روز را با آرمان ديرينه اما منکوب شده مردمان کشورمان پيوند زنند و خواست آزادی و عدالت را به تجلی گاه ايستادگی و مقاومت در برابر ديکتاتور ها بدل سازند!
از نگاه من , آنچه که گذشته جنبش و مبارزات ضد استبدادی و آزاديخواهانه دانشجويان ما يعنی تاريخ پنجاه و يک سال پيش را با امروز و فردا ها گره می زند : کوشش و تکاپوی قطع ناشدنی نسلی است که خود بازيگران اصلی اين صحنه نبردند ۰ دانشجويان اين فرزندان برومند کشورمان در راه تحقق آرمان های انسانی خود و مادران و پدران زحمتکش خويش در راه پيروزی روشنايی بر تاريکی ، نيکی بر بدی ، آزادی بر اسارت و محبت بر نفرت همواره تا به امروز از خود خلاقيت و رشادت بروز داده اند و در راه اين ايستادگی تا به امروز خونهای بيشماری برزمين ريخته شده است ۰ بی جهت نيست که دانشگاه را « سنگر آزادی » قلمداد کرده اند !!
بعد از ۱۶ آذر درجنبش دانشجويی چه گذشت ؟
سالهای سياه حاکميت سا واک و گماردن گارد شاه به دربهای دانشگاههای سراسری و چند دهه سرکوب پهلوی ها تا به امروز هيچگاه از يادها زدوده نشده است ۰ ساواک در سرکوب دانشجويان و فوج دستگيری ها همواره به محيط دانشجويی چشم داشت ۰ حراست ( ساواک ) دانشگاه همواره بر فعاليتهای فوق برنامه از جمله گروه های کوه نوردی نظارت هر روزه داشت تا شکار خود را از ميان خيل وسيع دانشجويان مبارز برگزيند ۰ اين دستگيری و شبيخون زدن ها همواره ادامه داشت ۰ با اين همه ما شاهد آن بوديم که عليرغم همه دوره گردی های شبانه و روزانه عوامل سا واک ، گروه بنديهای مختلف چپ و مذهبی جنبش ( چريکها و مجاهدين ) و گروه های گوناگونی که طرفدار مشی مسلحانه بودند از درون هسته ها و محافل دانشجويی بيرون آمدند و کار گسترده مبارزه را به انحای مختلف قبل از سياهکل به اينسو از دل مبارزان دانشگاهی در پيوند با مبارزان زحمتکش به صحنه اجتماع و مبارزه با نظام را بنمايش در آوردند !
در آستانه انقلاب بهمن ۵۷ به اين سو و درجريان آنروزهای داغ و پرجنب وجوش ، دانشگاهها ، مامن ياران و آتشکده انقلاب بود ۰ دانشجويان در کنار زحمتکشان حاشيه توليد ، کارگران شهری و مهاجرين روستايی در شهرهای بزرگ به پيوندی تنگاتنک از سازماندهی تجمعات بر آمدند ۰
جا گرفتن هر روزه دانشجويان در محلات پائين شهری و محيط زندگی زحمتکشان از جمله : ( دروازه غار ، ميدان راه آهن ، امامزده حسن تهران ، حلبی آبادهای درون تهران ) و محلات کارگری از جمله : ( شاد شهر جاده اراک ، جاده کرج ، دروازه سنگی و غيره ) در برپايی متينگ های خيابانی در پيوند با مبارزات ضد استبدادی ، نقش برجسته ای در روزهای انقلاب در راستای فرو ريزاندن ديوار ستمگری سلطنت پهلوی از خود بجا گذاشتند.
با سقوط حاکميت موروثی ، گشايش دفاتر فعاليت گروهبنديهای مختلف سياسی در دانشکاه های سراسر کشور با بيرون رفتن گارد شاه ، فراهم آمد و فعاليت يکايک آنان در زمينه های مختلف تا حدی اثر گذار گرديد ۰ همين فعاليت های آگاهگرانه ، هراس و وحشت را در چشم حکومتگران سواربر اريکه قدرت بر جا گذاشت ۰ چرا که دانشجويان در پيوند با گروهها و سازمان های مختلف ، شاهد جزء نخستين پيشگامان اقشار اجتماعی بودند که تا حدی به ماهيت ارتجاعی رژيم نوپای اسلامی و ظهور فاشيسم مذهبی پی برده و دانشگاه را به سنگری در راستای دفاع از دستآوردها و اهداف آزاديخواهانه و برابری طلبانه زحمتکشان ايران و پاشاندن بذرآگاهی در ميان فريب خوردگان از دستگاه روحانيت به نيروی معترض بدل گردند!
نبايد از ياد برد در هراس از همين نقش روشنگرانه بود که خمينی در ارديبهشت ۱۳۵۹ فرمان حمله به دانشگاهها و سپس تعطيلی کلاسها ی درس در سراسر کشور را به نام « انقلاب فرهنگی » که بايد آنرا انهدام فرهنگی ناميد ، صادر کرد و با قوای بی شمار خود به دانشگاها يورش آوردند. بدين سان شاه و شيخ دانشگاهها را به يکسان به جولانگاه قوای سرکوب خود بدل ساختند ۰
در جريان اين يورش ضد فرهنگی و نيز در دوران اختناق فاشيستی و به تعطيلی کشاندن دانشگاهها و بويژه شروع عمليات جنگ ايران و عراق و فضای مختنق آفريده شده ، خاصه بعد از خرداد ۱۳۶۰ به اينسو ، هزاران هزار تن از دانشجويان ، استادان مترقی ، چپ ، مبارز و دگرانديش از کار بيکار گشتند و به شکنجه گاهها فرستاده شدند و از آنان صدها تن اعدام گرديدند و فرار مغزها به خارج از کشور سرازير گرديد!!
تنها از پس اين سلاخی های هولناک بود که رژيم اسلامی به انجام اقدامات تکميلی پرداخت ۰ در آستانه گشايش ديگر باره دانشگاهها با تشديد ضوابط حاکم بر هياتهای گزينش ، استقرار و تحکيم بازوهای اطلاعاتی ، دانشگاهها را به صحنه نبرد ايدئولوژيک اسلامی بدل کردند ۰ با تدارک « دانشجويان خط امام » و با خودی و غيرخودی خواندن دانشجويان و راه انداختن زنجيره ای رنگارنگ از انجمن های اسلامی ، بازوی زور و سرکوب ، بيش از هر موقع استقلال جنبش دانشجويی را زير ضرب گرفتند تا دوباره دانشگاهها را تحت کنترل شديد خويش در آورند .
چگونه جنبش دانشجويی تجديد حيات پيدا کرد ؟
بدين ترتيب تاريخ و مبارزه جنبش دانشجويی با سرکوب سالهای ۶۰ به اينسو و بعداز تصفيه دانشجوان و استادان مترقی ما به دوران ديگری وارد می شويم ۰ بعد از جنگ به زمان دولت گذاری رفسنجانی پا می گذاريم ! در اين دوران با پيشبرد سياست « تعديل اقتصادی » و به اصطلاح « دوران سازندگی » سرعت در خصوصی سازی ها در رويکرد نشان دادن به سياستهای بانک جهانی و صندوق بين المللی پول در جهت ميدان به اطاق بازرگانی و به بخش خصوصی ، مراکز آموزشی کشور نيز مشمول شرايط خصوصی سازی ها گرديد ، بار ديگر جنبش دانشجويی نه در فضايی يکنواخت و يک رويه فعال گرديد و مباحث مربوط به دانشجويان به درون مطبوعات کشور راه يافت !
چگونه ۱۸ تير سال ۷۸ آفريده شد ؟
در کشاکش اين سالها و بويژه بعد از خرداد ۷۶ در فضای فراهم آمده و پيشروی تماميت جنبش آزاديخواهی کشور، باز و بسته شدن مطبوعات و از جمله قرار بسته شدن « روزنامه سلام » برای انعکاس يک خبر درونی نظام ، دانشجويان در اعتراض به تعطيل شدن روزنامه « سلام » در ۱۸ تير ماه ۷۸ در کوی دانشگاه تهران اجتماع می کنند و آنجا را به سنگر مقاومت ضد استبدادی گرايشات گوناگون دانشجويان تبديل گردند ۰
اين اعتراض با سردادن شعار « اتحاد ، مبارزه ، پيروزی » و « ۱۸ تير ما ۱۶ آذر ما ست » بار ديگر تجلی تاريخی روز ۱۶ آذر را بنمايش گذاشت ۰ چرا که اين شعار ها بيانگر رسايی اعتراض دانشجويان در رودررويی با هرگونه استبداد و ستم بوده و است ۰ اگر شاه در ۱۶ آذر سال ۳۲ جنايت آفريد ، دستگاه روحانيت و دولت برخاسته از آن نيز در ۴۶ بعد تراز دربار شاه ، همان جنايت را بشکلی خونريز تر بنمايش گذاشت ۰
اعجاب انگيز است که سلطنت طلبان مدعی « آزاديخواهی » قساوت خونريز حاکمين دينی ايران را در روز ۱۸ تير ۷۸ به بساط تبليغاتی مطبوعات و راديوها و تلويزيون های خود بدل می کنند و آنرا به پيش صحنه می آورند ولی تلاش می ورزند که ۱۶ آذر ۳۲ را از حافظه تاريخی ملت ما پاک کنند و در تاريکخانه نهند و آنرا به هيچش شمارند ۰ غافل از اينکه جريان سيال زندگی و تاريخ حوادث و رويداد ها را نمی توان با روز و اعما سانسور از حافظه مردم زدود و آنرا به فراموشی برد!
ماجرای سرکوب افسار گسيخته کوی دانشگاه تهران ، دانشجويان ديگر دانشگاههای کشور ( تبريز_ شيراز _ اصفهان _ مشهد _ گيلان _ اهواز ) و ساير نقاط را يکی پس از ديگری به صف مبارزه با نظام کشاند ۰ اين حرکت در تاريخ جنبش دانشجويی کشورمان بی سابقه بود ۰ هرچند حرکت کوی دانشگاه بعد از ۶ روز مقاومت ، با سازش همه جناح های حکومتی با دستگيری ، تهاجم ، سرکوب وحشيانه در نيمه راه متوقف شد ودهها و صد ها تن به زندانها برده شدند ولی مشت رسوايان وا شد و ادعای هرگونه رفرم و اصلاح طلبی درون و برون حاکميت از همان روز ها به کوس رسوايی شان بدل گرديد و جنايت ۱۸ تير ۷۸حکومت اسلامی نيز همچون سبعيت شليک گلوله های ۱۶ آذر۳۲ نظام پهلوی ، هر ساله توسط دانشجويان و مردم آزاديخواه کشور مان ، گرامی داشته می شود !!
از آن سال تا به امروز مبارزات دانشجويان و تجمعات آگاهگرانه محافل دانشجويی و تشکلاتشان دراشکال متنوع تر و سيال تری از يک سو و اقدامات سرکوب گرانه حکومت گران از سوی ديگر در ۱۶ آذر و ۱۸ تير در مقابل هم صف آرايی می نمايند !
همين جنب وجوش هر ساله ، با تعميق يافتگی هرچه تمامتر درجدا شدن از توهم دلبستگی ها به گرايشات درون و برون حاکميت ، امروز درکنار ساير جنبش ها اعتراضی در صفبندی مستقل جنبش طبقاتی ، داغ رخوت و خاموشی و پراکندگی جنبش مبارزاتی ضد سرمايه داری مردم ما برکليت نظام حاکم بر ايران را بنمايش می گذارد ۰ چرا که دانشجويان تا به امروز مبارزه خودرا تعطيل و رها نکرده اند بلکه هر روزه آنرا به شکلی شفافتر به جلو می برند !
دانشجويان برچه مطالباتی پای می فشارند و چرا؟
اينک که درآستانه ۵۱ سالگی ۱۶ آذر « روز دانشجو » هستيم ۰ نزديک به ۲ ميليون دانشجو و هزاران استاد دانشگاهها به همراه هزاران هزار معلم در سراسر کشور در کنار ۲۰ ميليون دانش آموز که فردا و فرداها محيط دانشگاهها و صندلی ها را اشغال می نمايند به همراه مبارزات آزاديخواهانه مردم سنگر مبارزه را تقويت خواهند کرد.
در کشاکش چنين مبارزه ای ، دانشجويان ديگر بار فرصت مجددی بدست می آورند تا از طريق بر پايی اردوها ، سيمنارها ، سخنرانی ها ، متينگ ها ، راه پيمايی ها در بستر اعتلای جنبش کنونی بر اهداف آزاديخواهانه ، برابری طلبانه اکثريت مردم ستم ديده و زحمتکش جامعه ما ، پای فشارند و کليت ارتجاع حاکم را به مصاف طلبند و شعار های معوقه خود بويژه : آزاديهای بی قيد و شرط تمامی دانشجويان سياسی زندانی را مطالبه نمايند و دادخواهی دانشجويان اعدامی را در کنار دادخواهی خانواده های قتل های زنجيره ای سياسی نويسندگان و آ زاديخواهان ايرانی آذر ۷۷ و ديگر قتل های سياسی و کشتارها ی وسيع درون زندانها در دو تابستان ۶۷ و۶۰ به صحنه محاکمه سران نظام به جرم « جنايت عليه بشريت » بدل نمايند!
خواست خروج همه عوامل اطلاعاتی و انحلال کميته های انظباطی و بيرون انداختن مامورين حراست بايد به خواستی عمومی بدل گردد ۰ دفاع از برابری حقوق دانشجويان دختر و پسر در محيط کلاس ، آزمايشگاه ، ورزش و غيره همچون خواست برابری زنان با مردان و محو ريشه های نظام مرد سالارانه در سطح جامعه بايد به خواست محوری دانشجويان فرا برويد !
۱۶ آذر هر سال ، روز تجلی شعار « اتحاد ، مبارزه ، پيروزی » است بايد اين شعار را به امری سازمانگرانه و هدفمند در صحنه محيط دانشگاه ، مدارس و کلاسها ، خيابان ، ميدان کار و روزمره گی زندگی به مثابه پلاکادری همگانی بدل ساخت !
يادمان نرود جنبش دانشجويی جامعه ما تا به امروز زخم های فراوانی برتن دارد ولی اين جنبش بدليل عدم يکپارچگی و محدوديت خاص طبقاتی اش , تاکنون گرايشات معينی از آنان همواره با تن دادن به قانون گرايی و برشمردن پاره ای « ظرفيت » های قانون اساسی نظام اسلامی ايران ، دشواريهای معينی را برای استقلال عمل اين جنبش مبارزاتی فراهم ساخته اند.
آنچه امروز بيش از گذشته مهم جلوه می نمايد : تحقق شعارآزادی و استقال کشور ايران درپرتو تجلی يافتن دگر باره شعار وحدت و تشکيلات و از بين بردن موانع موجود سازمانيابی مستقل جنبش آزاديخواهانه اکثريت عظيم برای اکثريت عظيم می باشد و اين تنها بر پايه تعميق يافتن مبارزه طبقاتی و استقلال جنبش های مبارزاتی درون کشور از هرم هر نوع وابستگی و در سطح مبارزات جنبش دانشجويی ، گره خوردن اين مبارزات با ديگر طبقات محروم جامعه قابل تحقق می باشد.
نبايد ازياد برد ، جنبش دانشجويی ايران در شرايطی که اصلاح طلبان حکومتی از مقطع به شکست کشاندن جنبش ۱۸ تير۷۸ در سازش آشکار با قصابان مردم ، محافظه کاران و نيروی هار و سرکوبگر نظام و در همصدايی به مرتجعين ، همه نيروی خود را معطوف به اطاعت از قانون اساسی و حفظ نظام ارزشی و صد در صد ايدئولوژيک اسلامی به هرقيمتی بر سرپا نگه دارند تا عمود خيمه نظام فرو نريزد .
همه کارد بدستان نظام از اصلاح طلب ، ليبرال های وطنی تا محافظه کار يک لحظه از تلاش خود برای کشاندن اين جنبش به مجرای قانونی کردن حرکات دانشجويان باز نيايستاده اند واين درحاليستکه محافظه کاران و آدم خواران نظام همه کوشش سبعانه خود را برای نابودی اين جنبش اعتراضی متمرکز کرده اند .
از نگاه من در اين مسير پرنشيب ، اگر در ۵۱ سال پيش ، مبارزان جنبش دانشجويی به پای فرستاده رئيس جمهور ايالات متحده آمريکا ، قربانی سياست دربار شاه با کودتا گران جهانخوار سرمايه شدند ، امروز دانشجويان می بايست مبارزات ومقاومت همه جانبه خودرا با محاسبه هوشيارانه تری و با در نظر گرفتن تناسب قوا و ترکيب اشکال گوناگون اعتراضی بدون هيچگونه توهمی به جناح بندی های حکومتی و چشمک زدن های آنان به بوش به مقاومت های خود افزوده و درهر تند پيچ حوادث، به نقد کارکرد خود بر آمد !
هيچ جنبشی به شکل عام و جنبش دانشجويی به شکل خاص با توجه به خواستگاه طبقاتی اش نمی تواند بدون تکيه به نقد کرده ها و درس آموزی از اشتباهات پيشين ، روی پای خود بايستد ۰ جنبش دانشجويی برای گذشتن از موانع موجود بايد بشکل پيگير از مجموعه خواسته های صنفی ، رفاهی و مطالبات سياسی اش عمدتا و عمدتا بر پايه استقلال جنبش پای فشارد و با ديگر جنبش ها ی اجتماعت اعتراضی گره خورد!!
آنچه تا به امروز در صحنه تاريخی گره خوردن جنبش دانشجويی با جنبش کارگری و مطالباتی گسترده در جهان قابل توجه و تجربه اندوزی است ، پيوند اين دوجنبش با هم در مکزيک سال ۱۹۶۸ می باشد ، که چگونه توانست موجب وحشت رهبری بوروکراسی اتحاديه دولتی وقت را فرهم آورد ۰ در همين زمينه می توان به نقش سازمانگرانه مشابه اين هم پيوندی ، در جنبش دانشجويی و کارگری آفريقای جنوبی و به نمونه درخشان پيوند تجربه دانشجويان راديکال و جنبش کارگری در کره جنوبی هم اشاره داشت !
جنبش دانشجويی کشورمان ايران ، برای زايش دگر باره شعار « اتحاد ، مبارزه ، پيروزی » اگر می خواهد به مبارزه خود با تماميت نظام ادامه دهد ، می بايست به جای نيرو گرفتن از بالا ، به ظرفيت غيرقابل شمارش مقاومت توده ای توجه کرده و به جنبش پائين روی آورد و خود را با مبارزات کارگران و تهيدستان اعماق پيوند زند.
هيچ جنبشی تا به امروز با چشم داشتن به بالايی ها و پشت کردن به زحمتکشان و تهيدستان بيکار و کارگران ، نتوانست از آزادی و دمکراسی حقيقی جانبداری نمايد و به مطالبات توده مردم پاسخ گويد! دمکراسی و وصول به آزادی از دل مبارزاتی سر راست می کند ، که تعلق طبقاتی و جانبداری از توده اعماق را با خود همراه نمايد۰
آنانی که به سازمان دادن اراده مردم برای در هم شکستن و در هم ريختن نظم سرمايه و دستگاههای بهره کشی و بسيج توده ای برای ايجاد زمينه های حاکميت لگد مال شده گان اعتقادی ندارند ۰ می خواهند با « آزاديخواه » و « دمکرات » ناميدن خود ، مردم و بويژه توده اعماق را به زير سيطره خويش نگهدارند ۰ هم اينان با مواضع و عملکرد خويش ( تئوری و پراتيک ) راه انقلاب را ، راه بر هم زدن بساط بهره کشی سرمایه ، بوسيله توده های زحمتکش ، يعنی اکثريت محروم جامعه نمی شناسند ۰ تلاش اردوی کار ، بمنظور برانداختن طرحی نو را عملا نفی می کنند ۰ اينان در بهترين کلام سوسيال دمکرات های نابی اند که راه را بر پيشروی اراده واقعی تحقق گذار به حاکميت اکثرت عظيم می بندند ۰ راه انقلاب را در عمل نفی می کنند و عرصه اساسی مبارزه را مبارزه پارلمانی اعلام می کنند و درحوزه سازماندهی اقتصادی نيزهمواره مفهوم مداخله بازارو بخش خصوصی در سازماندهی اقتصاد بمنظور شرايط موجود سرمايه داری را عملا تئوريزه می کنند تا راه را بر سازماندهی مستقل جنبش های اجتماعی ببندند تا زور توده میلیونی را پر روز نيانگارند و راه مسالمت را به هرتقدير همواره قانونمند بيانگارند و انقلاب را عين استبداد ، به خود مبارزان جانبدار انقلاب شليک کنند!
در برابر چنين انگاره های ، امروز هر گونه روی آوری و رويکرد نشان دادن ، جنبش دانشجويی به نيروی عظيم و گسترده اجتماعی جنبش های پيشروی ، برخلاف هشدارهای بظاهر اصلاح طلبانه ،« اصلاح طلبان » حکومتی و بيرون حکومت که باجانبداری از روش مهندسی تدريجی و به دليل مخالفت و ترس دگر باره از انقلاب و تحول اجتماعی ، بظاهرخود را مخالف خشونت وهمواره طالب شيوه گذار مسالمت آميز معرفی می کنند ، اساسا هيچ مسير خشونت طلبانه ای را با مضمون جنبش خود جوش مردم به همراه ندارد!
من و ما نيز طالب خونريزی و خشونت کورنيستيم ۰ ولی دراين ميان پرسش اساسی اينسکه: چه کس و کسانی خشونت و قهر را درجامعه اعمال ميکنند؟ آيا اين اپوزيسيون داخل و خارج کشوراند که طالب بکارگيری خشونت اند يا پوزسيون کارگزار نظام استکه ، خشونت و سرکوب بيشمار را از روز روی کارآمدن خود تا به امروز برهر مخالفی روا داشته است تا همه را از ميدان بدربرد و برای خود حقانيت بتراشد؟
مقاومت و نا فرمانی و غيرقابل حکومت کردن شرايط بر حکومت گران نظام اسلامی نه تنها عملی خشونت طلبانه نيست ۰ بلکه تنها راه جلوگيری از خشونت عريان سردمداران رژيم است که تمامی راهکارهای زورمدارانه از دستگيری ، آدم ربايی ، زندان ، شکنجه ، اعدام ، قصاص ، سنگسار ، ترور ، تهاجم به اجتماعات مخالفين ، قمه کشی ، زنجير ، چماق و سرکوب را از راه پياده کردن قوای ايلغار خود و بکار گيری توپ ، تانک ، مسلسل تماما ادامه می دهند تا به هرطريق ممکنی اين نظام را برسر پا نگهدارند.
بار ديگر قويا ياد آور می گردم تحقق شعار « اتحاد ، مبارزه ، پيروزی » که از ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ يعنی از ۵۱ سال پيش پيش به اين طرف ، هر سال روز دانشجو سر داده مي شود ، درشرايط امروز پراکندگی و تفرقه جنبش اعتراضی و مطالباتی تنها درپيوند با جنبش طبقاتی کارگران ، تهيدستان شهر و روستا ، جنبشهای اجتماعی زنان ، جوانان ، اقليت های ملی ( بلوچ ها_ ترکمن ها_عرب ها_کردها_ آذری ها) و اقليت های مذهبی و مبارزات مطالباتی معلمان ، پرستاران ، پزشکان ، استادان دانشگاهها و طرفداران آزادی بی حد و حصر قلم يعنی روشنفکران ترقيخواه ايران ميسر می گردد . اتحاد طبقاتی پايدار و پر دوام همه اينان می توانند چون رودخانه خروشان سد وجودی نظام سرمايه داری ضد انسانی جمهوری اسلامی ايران را درهم شکنند و جنبش مبارزاتی اعماق را اعتلا بخشند و نظام را برای حکومت گران ، غير قابل حکومت نمايند و راه مقابله مردم بر سر معامله گری با امپرياليسم آمريکا و متحدان اتحاديه اروپايی آنان ببندند !
با اين اميد و به همراه اين اميد دل آويز و دشمن سيتز يعنی فرو پاشی نظام و تحق مستقل حاکميت ا کثريتی عظيم به نفع اکثريت عظيم يعنی زحمتکشان و پا برهنگان جامعه ۷۰ ميليونی ما ، روز دانشجو را به همه شما جانبداران آزادی و خود دانشجويان تبريک می گويم و در اينراه در نبرد تا به آخرآنان برای تحق آزادی ، برابری و دمکراسی و وصول نان برای سفره همگان ، استمرار مبارزه آزاديخوهانه فعالان دانشجو را شادمانانه آرزو می نمايم!
|
advertisement@gooya.com |
|
باشد که ۱۶ آذر سال ۱۳۸۳ در پنجاه يکمين سال جنايت و بخون غلطيدن سه دانشجوی شجاع (بزرگ نيا_ قندچی_رضوی) در آستانه ۲۶ امين سال از انقلاب ناکام بهمن ۵۷ به اينسو به تحول اجتماعی در جهت تحقق خواستهای عمومی جامعه ايران بانجا مد ۰ باشد که زمستانی سخت جان را بدر کنيم و بهار آزادی را در کوچه ، خيابان ، کوه ساران در و دشت و حيات خانه هامان نشان گيريم .
تحقق چنين آرزويی از شما و ما مدافعين آزادی و حق تعيين سرنوشت يکايک شهروندان جامعه ايران ، از دل مبارزه ای همه سويه وپيکار بی امان مبارزه ضد سرمايه داری و پس زدن سرمايه جهانی امپرياليسم ، به فضای جامعه ما مستولی می گردد ۰ چنين فضای دل انگيزی از مشام مردم ما دورمباد!!
