 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
کاظم دارابی آزاد می شود؟
آزاد سازی پيش از موعد کاظم دارابی و عباس رايل محکومين پرونده ميکونوس
دوستان و هموطنان عزيز
به نام آزادی و عدالت از شما دعوت می کنيم تا از درخواست ما خانواده‌ی قربانيان (مقيم آلمان) ترور ميکونوس از دولت آلمان به قصد جلوگيری از آزادسازي پيش از موعد تروريست های ميکونوس حمايت کنيد.
در زمانی که دولت آلمان از طرفی بی وقفه دم از مبارزه همه جانبه عليه تروريسم می زند و از طرفی ادعای تلاش پی گير در حمايت از مهاجرين در جامعه آلمان را دارد، ما اعضای خانواده‌ی قربانيان که اتباع دولت آلمان نيز هستيم و سال‌ها به عنوان تبعيدی سياسی مقيم آلمان، احساس می کنيم که قربانی تصميمات ضد و نقيض دادگستری و به ويژه دولت آلمان می شويم.
تاريخچه:
در ۱۷ سپتامبر ۱۹۹۲ يک تيم ترور به دستور قدرتمندان دولت جمهوری اسلامی ايران چهاررزمنده‌ی آزادی‌خواه ايرانی ـ کرد را در رستوران ميکونوس شهر برلن به قتل رساند.
رژيم جمهوری اسلامی از زمان دستگيری کاظم دارابی و عباس رايل و به خصوص پس از اعلام حکم دادگاه ميکونوس در ۱۰ آپريل ۱۹۹۷، تلاش های بسياری کرد تا کاظم دارابی را به هر طريقی با يک زندانی غربی در ايران معاوضه کند. پيشنهادات رژيم ايران در اين زمينه شامل کمک به پژوهش در مورد وضعيت "رون آراد" خلبان مفقود اسرائيلی، پيشنهاد آزادی "هلموت هوفر" آلمانی که به جرم رابطه‌ی نامشروع با يک زن ايرانی از سپتامبر ۱۹۹۷( پنج هفته پس از اعلام حکم دادگاه ميکونوس) تا دسامبر ۱۹۹۹ در زندان اوين زندانی بود و در واقع به سنگسار و مرگ محکوم شده بود و در گذشته نزديک آزادی "رونالد کلاين" که در آب های ساحلی ايران دستگير شده و به مدت ۱۸ ماه در تهران زندانی بود.
در مورد "رونالد کلاين" روزنامه " فيگارو ـ آن لاين" در مقاله روز ۲۷. ۶. ۲۰۰۷ می نويسد:
« به نظر می رسد که اين جريان ارتباطی به درگيری اروپا با ايران در رابطه با تحقيقات اتمی ايران نداشته باشد، اگر چه که اين فرضيه مدتی در اروپا مطرح بود. به نظر می رسد که هدف ايران از اين کار نوعی معامله‌ی پاياپای بوده است.» و در همانجا می آيد : « اين توريست آلمانی به تازگی در مصاحبه ای با مطبوعات آلمان به خواست دولت ايران برای تعويض وی با کاظم دارابی، قاتل چهار ايرانی مخالف رژيم ايران اشاره کرده. کاظم دارابی به جرم قتل اين چهار نفر که در سال ۱۹۹۲ در يک رستوران در شهر برلن و به دستور سازمان امنيت جمهوری اسلامی ايران انجام گرفته بود، به حبس ابد محکوم شد.»
به تلاش های ديگر جمهوری اسلامی برای مبادله و يا آزادی دارابی در مطبوعات اروپا اشاره ای نشده است ولی اين امر حاکی از آن نيست که چنين تلاش هائی انجام نيافته اند.
دلائل قضائی آزادسازی تروريست های ميکونوس از طرف دولت آلمان :
در قانون قضائی دولت آلمان ذکر شده که اتباع خارجی که در زندان های آلمان محبوس هستند، می توانند بعد از گذراندن دو سوم زمان محکوميتشان به کشور مطبوع خود تحويل داده شوند، تا بقيه دوران محکوميتشان را در زندان آن کشور بگذرانند. ولی در اين مورد بخصوص کشور مبدا، همان کشوری است که حکومتش فرمان اين قتل را صادر کرده است! در زير بخش هائی از حکم دادگاه ميکونوس و شهادت آقای بنی صدر، رئيس جمهور پيشين جمهوری اسلامی ايران را می آوريم که حائز اهميت است:
( حکم صادره به تاريخ ۱۰.۴.۹۷ « جرم کاظم دارابی(کازرونی) از سنگينی ويژه ای برخوردار می باشد. او در از بين بردن چهار انسان دست داشته و با اين عمل خود سرسپردگی تام خود را به حکومتگران وقت ايران ثابت نموده است. برای ما کوچکترين نشانه ای وجود ندارد که اين شخص قبل يا بعد از عمل انجام شده ذره ای در کرده خود شک کرده باشدو يا از کرده خود پشيمان شده باشد که پرتوی از انسانيت به شخصيت او بيفکند........برعکس بر اساس مدارک ارائه شده روشن گشته است که قدرتمندان ايران عمليات تروريستی در خارج از کشورشان را نه تنها مثبت می دانند و قاتلين را به طريقی واضح ارج می نهند و پاداش می دهند، بلکه خود چنين عملياتی را بر عليه کسانی که تنها جرمشان دگر انديشی است طراحی نموده و به جامه‌ی عمل در می آورند. اينان مخالفان سياسی شان را تنها به خاطر حفظ قدرتشان نابود می کنند. " حکم دادگاه ميکونوس صفحه ۳۶۱، پاراگراف سوم")
در جائی ديگر از متن شهادت آقای ابوالحسن بنی صدر در جريان دادگاه ميکونوس در ۲۳.۸.۱۹۹۶ می خوانيم:
" من ليستی در اختيار دارم شامل نام ۱۳ نفر که در مشهورترين ترورهای رژيم شرکت داشته اند. تمام اين افراد پست هائی در رده های بالای رژيم ايران به دست آورده اند. به طور مثال کوروش فولادی که در انگلستان به دوازده سال حبس محکوم شده بود، پس از آزادی و بازگشت به ايران در آن جا نماينده مجلس شد. همچنين مهرداد کوکبی که به جرم آتش زدن يک کتاب فروشی در انگلستان محکوم شده بود، در حال حاضر به عنوان مشاور عالی مقام در وزارت علوم مشغول کار است."
نتيجه :
از نظر قضائی اقدامی حقوقی بر عليه اعتراض اين "باز پس فرستادن" نمی توان انجالم داد، زيرا که ما بازماندگان قربانيان و دادخواهان خصوصی ترور ميکونوس پوزيسيون حقوقی در اين مورد نداريم ! اما مهم دلائل سياسی هستند که بر عليه اين تصميم مطرح هستند : قانونی که اساس فرستادن زندانيان غير آلمانی پس از گذراندن دو سوم زمان حبس‌شان به کشورشان است، در اصل به خاطر برداشتن بار سازمانی و مالی از دوش زندان های آلمان بوده است و هدف آن است که محکومان بقيه مدت حبس‌شان را در زندان های کشور خود بگذرانند و نه برای مواردی که جنايتکاران به دستور و فرمان همان کشوری عمل کرده اند که قرار است دوباره به آن جا پس فرستاده شوند و به ويژه پس از بازگشت پاداش های زيادی در انتظارشان باشد.
|
advertisement@gooya.com |
|
مساله روحی و احساسی :
اين اقدام ماهرانه که توسط وزارت های کشور و دادگستری آلمان برای بازگرداندن اين جانيان طرح ريزی شده، نه فقط سيلی به صورت اعضای خانواده قربانيان، بلکه سيلی به صورت تمام ايرانيان آزادی خواه می باشد. اعتراض ما به اين معنی نيست که اين افراد تا آخر عمرشان بايد در زندان بمانند( چه اين امر شرط و شروطی دارد که هيچکدام آن ها را اين جانيان نه قبول دارند و نه به آن عمل کرده اند!) هدف ما انتقام نيست بلکه هدف رسيدن به عدالت است!آن چه مورد اعتراض ماست، تعظيم دولت آلمان در مقابل رژيم تروريستی ايران است. اعتراض ما در عين حال به رفتار متناقض دولت و دادگستری آلمان است؛ چرا که اطمينان داريم که اگر قربانيان اين ترور آلمانی الاصل بودند، قطعا قاتلين به اين سهولت بعد از گذراندن دوسوم محکوميت خود به کشور مبدا، آن هم کشور صادر کننده فرمان قتل باز پس فرسيتاده نمی شدند!
نتيجه روحی ـ احساسی اين عمل برای ما احساس خشم و ناتوانی دو طرفه است. از سوئی در مقابل دولت ديکتاتوری جمهوری اسلامی ايران و از سوئی ديگر در مقابل دولت آلمان که سال هاست دم از مبارزه با تروريسم بين المللی می زند( به طور مثال توجه شما را به برنامه امنيتی ضد تروريستی آقای شويبله، وزير کشور آلمان جلب می کنيم که درست در اين روزها مکتوب و مطرح شده است) آن جا که منافع سياسی ـ ملی آلمان به پيش می آيد؛ ديگر بر سر ادعاهای خود نمی ايستند و کار دگر می کنند!
۱۶.۷.۲۰۰۷
شهره بديعی، سارا دهکردی و مازيار دهکردی
دوستان و هموطنان عزيز
لطفا اگر مايل به حمايت از خواست های ما هستيد، نام و محل اقامت خود را به آدرس ايميل زير ارسال کنيد:
sara_m.dehkordi@yahoo.de
