در هيچ جای دنيا حذف منتقدان به بهبود وضعيت کشوری منجر نشده است، نامه سرگشاده شورای مرکزی دفتر تحکيم وحدت به احمدی نژاد

با سلام

آری بار ديگر سلام آن هم درروزی که مصادف با سالگرد دستگيری احسان منصوری دانشجوی بی گناه اميرکبير است که به جرم انتقاد به شما در هنگام حضورتان در دانشگاه اميرکبير در مهر ۱۳۸۵ و با جعل نشريات موهن توسط حاميانتان و فشارهای نهادهای امنيتی تحت امرتان علی رغم تبرئه در دادگاه تجديد نظر به همراه احمد قصابان و مجيد توکلی در زندان مانده اند و همچنين در روزی که شاهد عدم ارائه کارنامه کارشناسی ارشد به برخی فعالين دانشجويی من جمله برخی از اعضا اين اتحاديه هستيم و البته روزی است همانند ساير روزهای دوران دولت نهم که نقض حقوق بشر و سياستهای غلط در عرصه های گوناگون همچنان ادامه دارد، سلام می کنيم و گلايه منديم زيرا اسناد موجود در پرونده قضايی بازداشت شدگان اين اتحاديه - نشان می دهد که ماموران وزارت اطلاعات تحت امر شما تنها به جرم نوشتن نامه گذشتمان به شما و طرح ۲۰ سوال و درخواست حضور در جلسه هنگام حضورتان در مراسم دانشگاه تهران در مهر ۱۳۸۶ - پس از بازگشت از دانشگاه کلمبيا - خواهان دستگيری اعضای شورای مرکزی و همچنين چند تن از اعضا شورای عمومی اين اتحاديه شده بودند و دادستان تهران نيز با آن درخواست موافقت نموده بود و در نهايت نيز دو تن از اعضای شورای مرکزی به همراه چند تن از اعضا شورای عمومی اين اتحاديه هر کدام با بهانه ای دستگير شدند و اين بازداشتها به دليل سوال از جنابعالی در حالی صورت گرفت که حدود ده روز پيش از آن در دانشگاه کلمبيا آزادی در ايران را بی نظير خوانده بوديد واکنون خود می توانيد قضاوت نماييد که آيا راست گفته ايد يا نه ؟!

با اين وجود دليل نوشتن اين نامه گلايه از دستگيريمان نيست زيرا هر هفت عضو نويسنده اين نامه در سال گذشته حداقل يکبار توسط وزارت اطلاعات تحت امرتان و تنها به دليل اعتراض به سياستهای اشتباه مسئولين دستگير شده اند و انواع فشارهای روحی و روانی را تحمل نموده اند و اين نحوه برخورد در دولت نهم مساله جديدی نيست و بسياری از دانشگاهيان، معلمان، فعالين زنان، کارگران، روزنامه نگاران و روشنفکران و فعالين هويت طلب قومی طعم اين نحوه برخورد را چشيده اند.

اين نامه را به اين دليل می نويسيم که در نامه قبلی که منجر به دستگيری چند نفرمان شد، مسائل و مشکلاتی را در مورد وضعيت دانشگاهها، حقوق بشر و آزادی بيان، اقتصاد و سياست خارجی مطرح نموديم و گذر زمان نشان داد بسياری از دغدغه ها ونگرانيهايمان درست بوده است. به عنوان مثال برخوردهای صورت گرفته با دانشگاهيان جهت ساکت نمودن صدای انتفادی آنها افزايش يافت و وضعيت علمی و رفاهی دانشگاهها با افت بيشتری روبرو شد، برخوردهای صورت گرفته با روشنفکران، فعالين عرصه زنان، روزنامه نگاران، کارگران و معلمان افزايش يافت و نشريات و سايتهای بيشتری توقيف شدند و مراسمهای بيشتری لغو شد. تورم وبيکاری امان ملت را گرفته است و فساد اداری بيداد می کند، سياستهای غلط خارجی به پيشکش کردن بخشی ازدريای خزر به روسها و نفت و گاز به بهای اندک به چين و اروپا انجاميد و تحريمهای بين المللی گسترش يافت اينها همگی مسائلی بود که مطرح نموديم و تنها حاصل آن دستگيری و محاکمه ما بود.

آقای احمدی نژاد متاسفانه جنابعالی فکر می نماييد با حذف منتقدان تمام مشکلات کشور و حتی جهان حل می شود و بر اين اساس به جای اينکه خودتان و اعضا کابينه وقتتان را صرف چاره انديشی برای مشکلات کشور نماييد صرف اتهام زنی، سخنرانيهای طولانی بيهوده و تکراری و طراحی روشهای سرکوب منتقدان می نماييد و در نهايت نيز برای فرار از پاسخگويی اداره امور به امام زمان منتسب می کنيد و منتقدان را به «دارا بودن درکی کمتر ازبزغاله » متهم می نماييد. اين مساله تا بدانجا در دولت شما ريشه دوانده است که بخش زيادی از بازجوييهای اخير توسط ماموران تحت امرتان به پرونده سازی بر عليه رقبای سياسيتان و فعالين عرصه های گوناگون جامعه مدنی اختصاص دارد و دليل طولانی بودن بازداشتهاست.

اما بدانيد در هيچ جای دنيا حذف منتقدان به بهبود وضعيت کشوری منجر نشده است و حتی اگر تمام منتقدان امروز حذف شوند، باز هم در فردا روزی گروهی ديگر به انتقاد برخواهند خواست و بی شک تا مشکل هست منتقد نيز خواهد بود بنابراين بهتر است که به رفع مشکل بينديشيد و اين توان اندکتان را در آن راه خرج نماييد.

آقای احمدی نژاد سوالات ما همچنان باقی است و سياستهای غلط شما در عرصه های گوناگون هر روز بر نگرانيمان می افزايد بنابراين از آنجا که نشست اين اتحاديه در رورزهای پنج شنبه و جمعه در تهران برگزار می شود، خوشحال می شويم که جنابعالی در نشست ما حاضر شويد و سوالتمان را پاسخگو باشيد. علت اين دعوت دير هنگام نيز آن است که بسيار منتظر مانديم تا شايد وزارت علوم تحت امرتان براساس حق مسلممان به درخواست برگزاری نشستمان جواب مثبت دهد و امکانات لازم برای برگزاری نشست در يکی از دانشگاههای کشور را در اختيارمان بگذارد اما چنين نشد و بالاجبار نشستمان را در محلی خارج از دانشگاه برگزار می نماييم.

در پايان يادآور می شويم شما مدعی بوديد در دانشگاه کلمبيا انواع توهينها را تحمل نموديد تا به سوالات دانشجويان خارجی پاسخ دهيد و آن هنگام که وزارتخانه تحت امرتان در مهر ماه ميزبان مراسم بود و ما نامه نوشتيم و خواهان حضور و پرسش شديم ماموران تحت امرتان حکم بازداشتمان را صادر نمودند و ما را به زندان انداختند اما اکنون که ما ميزبان هستيم مطمئن باشيد با سعه صدر با شما به گفتگو می نشينيم.

شورای مرکزی دفتر تحکيم وحدت
اول خرداد ۱۳۸۷