حمله خشونت بار به تجمع اعتراضی کارگران، کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران

ايران: فاجعه آتش سوزی در کارخانجات توليد مواد شيميايی در اراک تاکيدی بر ضرورت تشکيل اتحاديه های مستقل کارگری است

۹ خرداد ۱۳۸۷- حمله نيروهای امنيتی و پليس ضد شورش به تجمع هزاران نفر از کارگران نيشکر هفت تپه اهوازدر روزششم خرداد ماه ۱۳۸، منجر به بازداشت ۱۲ کارگر شد. اين کارگران در بيست و يکمين روز از دور جديد اعتراضاتشان در مقابل فرمانداری شوش خواستارپرداخت ۳ ماه حقوق معوقه، استعفای مديران و مسئولين حراست کارخانه، وپايان دادن به پيگرد قضايی کارگرانی شدند که به ناحق بازداشت و محاکمه می شوند.

ممنوعيت تشکيل اتحاديه های مستقل کارگری در ايران، کارگران را با وضعيت نا امن و خطرناک مواجه می کند. حادثه اتش سوزی دو کارخانه توليد مواد شيميايی در شازند اراک در روزپنجم خرداد ماه ۱۳۸۷، منجر به مرگ بيش از ۳۰ کارگر و بستری شدن حدود ۵۰ کارگری شد که وضعيت اکثر آنان وخيم گزارش شده است. به گفته مسئول آتش نشانی اراک، اين کارخانه در وضعيتی قرار داشته که بايد سيستم توليد آن متوقف و کارگران آن از کارخانه خارج می شدند، اما توليد همچنان در آن جريان داشته و کارگران در آن مشغول به کار بودند.

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران با اشاره به اين حادثه تاسف بار می گويد: " حق بهره مندی از بهداشت محيط کار يکی از حقوق بنيادين به رسميت شناخته شده بين المللی کارگران است که اين حق در ايران همپای ساير حقوق کارگران نقض می شود. نظارت بر بهره مندی کارگران از حق بهداشت محيط کار از وظايف دولتهاست، اما اين اتحاديه های مستقل کارگری هستند که بعنوان نمايندگان کارگران و مدافع حقوق آنان دولتها را وادار می کنند که وظايفشان را انجام دهند. اين حادثه غم انگير بار ديگر ضرورت فوری تشکيل اتحاديه های مستقل کارگری را در ايران يادآور می شود ".

اين سومين حمله خشونت آميز به تجمع مسالمت آميز کارگران نيشکر هفت تپه اهواز در دور جديد اعتراضات آنان است که از ۲۰ فروردين ماه ۱۳۸۷ آغاز شد. در روز ۲۹ ارديبهشت ماه در حالی که همسران و کودکان کارگران در جلوی صف کارگران معترض در خيابان در حرکت بودند و با نشان دادن فرزندانشان شعار می دادند که " اين بچه گرسنه است گرسنه، وعده سرش نمی شه"، مورد حمله نيروهای انتظامی قرار گرفتند. در اين حمله به گفته همسران در حالی که کارگران با باتوم مورد ضرب و شتم قرار می گرفتند در حدود ۲۰ گاز اشک آور به ميان جمعيت پرتاب شد که موجب وحشت کودکان شد، ودر اثر حمله و پرتاب گاز اشک آور، تعدادی از کارگران زخمی شده و يک نفرنيز در بيمارستان بستری شد. متعاقب آن، در روز اول خرداد ماه؛ روز برگزاری دادگاه ۵ تن از کارگران و سخنگوی آنان ، ۲۶ نفر از کارگران اين کارخانه در حالی که قصد تجمع داشتند، در خيابان بازداشت شدند. اين کارگران پس از چند ساعت بازجويی با تعهد آزاد شدند.

حق تجمع کارگران هفت تپه که بطور بين المللی محافظت شده است، حالی بصورت خشونت بار نقض می شود که حق سازماندهی اتحاديه های مستقل آنان نيز با عدم موافقت مسئولين و تهديد مستمر نيروهای امنيتی مواجه می شود و اين در حالی است که کارگران اين کارخانه معتقدند که در اين وضعيت بحرانی، تنها راه حل خروج از بن بست، تشکيل اتحاديه مستقل کارگران يعنی سنديکا ست.

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران از دستور لغو احکام کارگران دستگير شده در اول ماه می ۱۳۸۶ در سنندج توسط آيت الله شاهرودی، که منجر به آزادی شيث امانی از زندان شد، استقبال کرده و آن را گامی مثبت تلقی می کند، اما معتقد است : " بنظر می رسد که برخی از مسئولين جمهوری اسلامی ايران به پيامدهای نقض آشکار اين حقوق هم برای مردم ايران و هم از بعد بين المللی واقف هستند. اما اين به تنهايی برای حل مسائل مطرح کارگران در اعتراضات گسترده آنان کافی نيست. قوه قضائيه بايد از مامورينی که شيث امانی را برای مدت بيش از يک ماه به زندان انداختند، پاسخ بخواهد."

به هر جهت هنوز وضعيت جوانمير مرادی و طاها آزادی که هر دو در جريان مراسم اول ماه می ۱۳۸۷ دستگير شدند، نامشخص است. بعلاوه هنوز در باره بازداشت بختيار رحيمی کارگر کردی که در اوين نگهداری می شود ، اطلاعاتی توسط مقامات ارائه نشده است. منصور اسانلو؛ رئيس سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه همچنان در زندان در حال گذراندن ۵ سال حکم محکوميت بخاطر دفاع از حقوق بنيادين کارگران است. تجمع اعتراضی کارگران نيشکر هفت تپه بطور مرتب مورد حمله قرار می گيرد و کارگران معترض را بازداشت و محاکمه می کنند.

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران از مقامات قوه قضائيه می خواهد که فورا همه اتهاماتی را که بخاطر تجمعات مسالمت آميز کارگری و فعاليتهای اتحاديه ای کارگری به کارگران وارد شده است لغو کند.

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران با اتکا به همه شواهد در باره کارگران معتقد است که "وضعيت کارگران بشدت رو به وخامت است و تشکيل اتحاديه های مستقل کارگری برای خروج از اين بحران، يک راه حل اساسی است."