عبدالله مومنی، دبير اسبق تشکيلات دفتر تحکيم وحدت در پاسخ به پرسشی درباره دلايل بروز اعتراضات دانشجويی در دانشگاه تربيت معلم به خبرنگار سياسی آفتاب گفت: «اعتراضات صنفی دانشجويان زاييدهی محدوديتهای زندگی دانشجويی و شرايط نا مطلوب رفاهی، فقدان امکانات لازم و ضروری و نبود حداقل استانداردهای زندگی سالم در محيط های دانشجويی خصوصا خوابگاههاست».
وی افزود: «در شرايط فعلی که اصلی ترين محور برانگيزاننده ی حرکات و اعتراضات دانشجويی دغدغه ها و مطالبات صنفی است اتخاذ رويکردهای شبه امنيتی به وسيلهی مديريت دانشگاهها و نگرش پادگانی و تصميم گيری های غير مسئولانه و به دور از تدابير مديريتی در امور مربوط به دانشگاهها خود به يکی از عوامل تشديد کنندهی اعتراضات صنفی تبديل شده است».
اين فعال سياسی اضافه کرد: «نمی شود وقتی دانشجو خواهان حداقل رفاه و رعايت حداقل استانداردها در تهيهی خوراک يا بهداشت محيط است با او برخورد امنيتی کرد. متاسفانه مديران کنونی دانشگاهها و وزارت علوم به جای عمل به وظايفی که بايستی تضمين کنندهی حقوق و مطالبات دانشجويان باشد با بی توجهی و بی اعتنايی و بعضا تهديد و صدور احکام محروميت از تحصيل برای دانشجويانی که خواهان حقوق صنفیشان هستند موجبات تداوم و گسترش اين اعتراضات را فراهم می کنند.
در چنين شرايطی نتيجهی طبيعی عدم پاسخگويی به خواستهای دانشجويان انباشت و متراکم شدن مطالبات است که منجر به گسترش و ادامهی اعتراضات صنفی و وسيع تر شدن دامنهی آنها خواهد شد که چنين نتيجهای تنها ناشی از سوء مديريت در دانشگاههاست».
عبدالله مومنی که دبير اسبق انجمن اسلامی دانشگاه تربيت معلم نيز بوده است ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعيت جسمانی دانشجويان اين دانشگاه که اکنون در اعتصاب غذا به سر می برند از بیتوجهی مسئولان به خطری که جان اين دانشجويان را تهديد می کند انتقاد کرد.
advertisement@gooya.com |
|
وی با ستايش از همبستگی و عقلانيت دانشجويان تربيت معلم در پيگيری خواسته هايشان افزود: «دانشجويان دانشگاه تربيت معلم ضمن پيگيری خواستهای به حق و قانونيشان بايد به رفتار مسالمت آميز و مدنی خود ادامه دهند و با درايت مانع از سوءاستفادهی برخی نهادها که برای برخورد با دانشجويان منتظر بهانه هستند بشوند چرا که برخی نهادها می کوشند هزينهی هر فعاليت صنفی و مدنی را به حداکثر برسانند».
اين فعال سابق دانشجويی با اشاره به فشارهايی که طی سالهای اخير فعالين و تشکلهای دانشجويی متحمل شدهاند، افزود: «اين فشارها در کنار دل مشغوليهای تفننی و حاشيهای برخی فعالين دانشجويی و بی توجهی آنها به مطالبات صنفی بدنهی دانشجويی خصوصا در شرايط کنونی از جمله آسيبهای حرکتهای دانشجويی چند سال اخيراست».
مومنی در پايان گفت: «فعالان دانشجويی با اتخاذ رويکرد بازگشت به دانشگاه بايد توجه ويژهای به مسائل و مشکلات صنفی و رفاهی بدنهی دانشجويی داشته باشند.