کمپين بين المللی برای حقوق بشر در ايران - در آستانه سالروز ۲۲ خرداد کمپين بين المللی حقوق بشر بيانيه ای که از سوی ده ها سازمان از جمله عفو بين الملل، ديده بان حقوق بشر، انجمن حقوق زنان در توسعه، کمپين جهانی برای توقف کشتار و سنگسار زنان و ده ها سازمان بين المللی ديگر امضا شده است منتشر کرد:
بيانيه حمايت از زنان ايران
به مناسبت گراميداشت سالروز تجمع اعتراضی در۲۲ خرداد ماه ۱۳۸۵
ما نمايندگان سازمانهای بين المللی حقوق بشر و حقوق زن با امضاء اين بيانيه در تاريخ ۲۲ خرداد ماه ۱۳۸۷، همبستگی خود را با زنان ايران اعلام می کنيم. روز ۲۲ خرداد ماه از طرف فعالان حقوق زن در ايران بعنوان روز ملی همبستگی در اعتراض به قوانين تبعيض آميز عليه زنان معرفی شده است.
سه سال پيش در چنين روزی، فعالان حقوق زن تجمع اعتراضی بی سابقه ای را در مقابل دانشگاه تهران سازماندهی کردند و در آن خواستار بازنگری قوانين تبعيض آميز عليه زنان شدند. آنها متعهد شدند که به فعاليتهای خود تا تامين خواسته هايشان از طرف مقامات ايرانی ادامه دهند. در ۲۲ خرداد ماه ۱۳۸۵، فعالان حقوق زن در ايران دوباره به خيابانها آمدند و تجمع اعتراضی مشابهی را در ميدان هفت تير در تهران با همان اهداف و خواسته ها برگزار کردند. اين تجمع با خشونت تمام در هم شکسته شد و بيش از ۷۰ نفر دستگير شدند. اين اولين سرکوب عمده عليه فعاليتهای مسالمت آميز زنان در ايران بود.
advertisement@gooya.com |
|
از آن زمان تاکنون، تعداد بسيار زيادی از فعالان حقوق زن در ايران به دادگاهها احضار شده اند، آنها را متهم ودستگيرکرده و بخاطر فعاليتهای مسالمت آميز و تقاضای برابری محکومشان کرده اند. فعالان حقوق زن، سال گذشته اين روز همبستگی را بخاطر فشارهای امنيتی در خانه های خودشان گرامی داشتند. اما آنگونه که از تداوم احضار به دادگاه ها و محاکمات فعالان کمپين يک ميليون امضا مشخص شد، برگزاری جلسات فعالان در خانه های شخصی خود شان هم برای نيروهای امنيتی قابل تحمل نيست.
بنا براين در چنين روزی، ما با امضاء اين بيانيه و ابراز همبستگی خود با فعالان حقوق زن در ايران، اين پيام را هم به فعالان حقوق زن و هم دولت ايران می فرستيم که جامعه بين المللی، ديده بان حقوق زنان در ايران است. ما از نزديک، ناظر مبارزات آنها هستيم و خلاقيت، پايداری و عزم آنها را در چنين شرايط دشواری تحسين می کنيم.
ما از دولت ايران ميخواهيم که آزار و اذيت مدافعان حقوق برابر را متوقف کند، همه اتهامات وارده عليه فعالانی که حقوق بشر زنان را بطور مسالمت آميز ترويج می کنند بويژه فعالان کمپين يک ميليون امضاء، را لغو کند، به فعالان حقوق زن برای استفاده از ابزار مدنی در بيان نگرانی هايشان از قوانين تبعيض آميز در ايران و افزايش آگاهی عمومی در اين زمينه اجازه فعاليت بدهد.
در نهايت، ما به مسئولين در ايران توصيه می کنيم که برای تطبيق قوانين حاکم بر حيات زنان با معيارهای بين المللی حقوق بشر و در راستای تعهدات بين المللی ايران، گامهای مشخصی بردارند. همچنين آنها را ترغيب می کنيم که اين موضوع را درک کنند که قوانين موجود بسيار عقب تر از واقعيتهای زندگی زنان در ايران است که موفقيتهای اجتماعی بسيار چشمگيری بدست آورده اند.
و در پايان ما از دولت ايران می خواهيم که بگذارد تا زنان مراسم گراميداشت اين روز همبستگی را بدون هيچ محدوديتی برگزار کنند.
امضا توسط:
۱. آکشن ناو، کنيا
۲. کانون حقوق بشر وتوسعه آسيا، تايلند
۳. انجمن زنان برای توسعه، آيدوس، ايتاليا
۴. هدف حقوق بشر، هلند
۵. انجمن همکاری زنان آمارگی، استانبول
۶. عفو بين الملل
۷. انجمن حقوق زنان در توسعه
۸. باوباب برای حقوق زنان، نيجريه
۹. کمپين برای صلح و دموکراسی، نيويورک
۱۰. ديکونيا، کلمبيا
۱۱. انجمن آموزشی ما لوپوسکا، لهستان
۱۲. کارزار فمنيستهای آنکارا، ترکيه
۱۳. ميدان حقوق بشر، حيدرآباد، هندوستان
۱۴. کانون توانمندی زنان، آفريقای جنوبی
۱۵. وايوو قدرت زنان، کلمبيا
۱۶. بنياد همبستگی زنان، ترکيه
۱۷. فرانت لاين
۱۸. حقوق بشر نخست
۱۹. گروه حقوق بشر، کلمبيا
۲۰. ديده بان حقوق بشر
۲۱. انجمن بين المللی کشيشان زن
۲۲. کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران
۲۳. انجمن دوستان برای صلح جهانی، سريلانکا
۲۴. انجمن زنان کاديگر، ترکيه
۲۵. کميسيون ملی ضد خشونت بر عليه زنان، ايندونيزيا
۲۶. مولابی،کلمبيا
۲۷. انجمن کائوس جی ال، ترکيه
۲۸. مردم برای دگرگونی جهان، قرقزستان
۲۹. بنياد حقوق بشر سوئد
۳۰. کمپين جهانی برای توقف کشتار و سنگسار زنان
۳۱. برنامه نظارت برای محافظت از مدافعين حقوق بشر، سازمان جهانی ضد شکنجه و فدراسيون بين المللی انجمن های حقوق بشر
۳۲. سازمان ملتها و مردم بينماينده
۳۳. زنان ضد جنگ، آمريکا
۳۴. راه نو-زنان برای حقوق زنان، ترکيه
۳۵. مشارکت يادگيری زنان
۳۶. زنان که با قوانين اسلامی زندگی می کنند
۳۷. مرکز کاردانی زنان، سريلانکا
۳۸. وارک، نپال