بيانيه دفتر تحکيم وحدت به مناسبت سالروز ۱۸ تيرماه

روزهای سوزان تيرماه، يادآور زخمی ديرين بر پيکر دانشگاه است. اکنون ۹ سال از يورش بی‌رحمانه و جفاکارانه به کوی دانشگاه می‌گذرد. ۱۸ تيرماه هرساله يادآور فرياد آزادی و بيداری دانشجوی ايرانی است. بغض فروخفته‌ای در گلوی جوانان ايران زمين که از مشروطه تا به امروز همچنان زنده است. ۱۸ تيرماه ۷۸ روزی بود که زورمداران تزويرگر، جاهلان زورمدار را به شبيخون دانشجويان آگاه و بيدار فرستادند. يورش غير انسانی و در نهايت خشونت جاهلان بنده قدرت به حريم دانشگاه، خود آشکارترين سند حقانيت فرياد بيداری و آزاديخواهی دانشجويان بود. آنان که در ميدان آرام گفتگو و منطق از رويارويی با حريان آزاديخوهی و بيداری عاجز بودند، چماق بدستان بی‌منطق را برای حذف و سرکوب پيشگامان بيداری و آزادی روانه کردند تا در ميدان خشونت به جنگ شرافت برخيزند.

۱۸تيرماه روزی است که دانشجوی آزاديخواه ايرانی ايستادگی و مقاومت آموخت و روی پای خود ايستاد. روزی که دانشجويان به چشم خود ديدند که برگزيدگان انتخابات محدود، که انتصاباتی استصوابی است، همواره مديون تاييدکنندگان خود خواهند بود نه پاسدار امنيت و حرمت فرزندان ملت. پس از فروخفتن اعتراضات تيرماه ۷۸، نه تنها حمله کنندگان به کوی دانشگاه معرفی نشدند بلکه داعيه‌داران جامعه مدنی و توسعه سياسی چنان کردند که امروز بايد به عاملان سرکوبگر نيز جواب پس دهند و متهمان ديروز در جايگاه شاکی نشسته‌اند و آنانی که در پی جنازه آن قاتل زنجيره‌ای روان شدند امروز مدعی آبرو گشته‌اند. دانشجوی آزاديخواه ايرانی در ۱۸ تيرماه بدين مهم رسيد که آزادی و مردم سالاری نه صرفا با تکيه بر انتخابات محدود گزينشی که با تعميق گفتمان آزاديخواهی و دفاع از حق خود، تقويت نهادهای مدنی و ايستادگی بر حقوق بشر دست‌يافتنی است. از قدرت دوری گزيد تا به آغوش جامعه بازگردد.

و اما امروز؛ ۱۸ تيرماه در حالی فرا می‌رسد که هوا هر لحظه برای نفس کشيدن دانشجويان و آزاديخواهان سياه‌تر می‌شود. همچنان دانشجويان فراوانی ستاره‌دار، از تحصيل محروم و در بند می‌شوند. طوری که قريب به ۲۰۰ دانشجو در سال گذشته در فضايی امنيتی بازداشت و تفتيش شده‌اند. منصوبان وزارت علوم دولت مهرورز از هر جهت متعرض کيان دانشگاه شده‌اند. نه تنها حقوق سياسی و صنفی‌ دانشجويان را محترم نمی‌شمارند بلکه به حريم عصمت اخلاقی ايشان نيز تجاوز می‌کنند. هر اعتراضی بدين تجاوزها و تعرض‌های غيرقانونی و نامشروع با تهديد و سرکوب و محروميتی سنگين مواجه می‌شود. و اخيرا نيز در آستنه ۱۸ تيرماه و به قصد ايجاد جو رعب و فضای امنيتی، تنی چند از دانشجويان بازداشت شده‌اند.

امروز يکسال از بانگ بيدارباش شورای مرکزی دفتر تحکيم وحدت می‌گذرد. تحصن اعضای شورای مرکزی دفتر تحکيم وحدت در ۱۸ تيرماه ۸۶ که اعتراضی بود جدی و در عين حال کاملا آرام و مدنی، پاسخی جز روزها انفرادی و تفتيش دريافت نکرد اما پس از آن فشارها نه تنها فرياد و اعتراض تحکيميان خاموش نشد که با عزمی راسخ‌تر و به صورت جدی‌تری ادامه يافت. امروز پس از گذشت يکسال از آن واقعه، با هرچه هويداتر شدن بحران‌های اجتماعی، اقتصادی، سياسی و به خطر افتادن جدی امنيت ملی و تماميت ارضی کشوردر نتيجه سياست‌های غلط حاکمان، بانگ بيدارباش ۱۸ تيرماه ۸۶ رساتر به گوش می‌رسد. از ديگر سو، يکسال توام با فشارهای گونه‌گون نشان داد که سرکوب و حذف و حبس نمی‌تواند اعتراضات را خاموش کند و سرکوبگران را راهی جز کنار نهادن سياست‌های سرکوبگرانه نيست.

در پايان، دفتر تحکيم وحدت ضمن گراميداشت ۱۸ تيرماه، اعتراض جدی خود را نسبت به تداوم سياست‌های عمدتا غلط حاکمان در قبال مسائل کشور، تداوم سياست‌های آمرانه و تجاوزگرانه در دانشگاه و نگاه امنيتی و سياست‌های سرکوبگرانه در قبال دانشگاه اعلام می‌دارد و حاکمان را به بازنگری در رفتار خود با ملت فرا‌می‌خواند.اعضا اين اتحاديه نيل به آزادی را از طريق ايستادگی مداوم در برابر استبداد و استقرار مردم سالاری را از راه تقويت نهادهای مدنی و اصلاحات جامعه‌محور قابل حصول می‌داند. دفتر تحکيم وحدت پس از گذشت سالی مملو از فشارها و بازداشت‌ها، همچنان بر پايبندی به آرمان‌های جنبش دانشجويی تاکيد می‌کند و در راه نيل به آزادی و مردم‌سالاری عزمی راسخ دارد.

دفتر تحکيم وحدت
۱۸ تيرماه ۱۳۸۷ خورشيدی