نازنينی تو ولی...؟! حسين شريعتمداری، کيهان

برای نگارنده قلم زدن درباره آنچه امروز می خواهم بنويسم سخت است و صد البته، ناگوار و تلخ. اما ماجرای ديروز مجلس شورای اسلامی و نقل قول مخدوشی که از تريبون خانه ملت پخش شد، کمترين ترديدی در ضرورت اين نوشته باقی نمی گذارد، چرا که، وارونگی اين نقل قول، آگاهانه يا ناخودآگاه - و انشاءالله ناخودآگاه - درباره نظر کسی بود که نه فقط مقتدای همه مردم ايران بلکه مراد همه ملت های مسلمان و نقطه اميد تمامی آزادگان و محرومان جهان است. بنابراين، انصاف آن است- و تکليف هم - که واقعيت ماجرا بازگو شود تا «بر دامن کبرياش ننشيند گرد»، اگرچه نمی نشيند.

ديروز در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی و در جريان رأی اعتماد به سه وزير پيشنهادی رئيس جمهور، نمايندگان موافق و مخالف، مطابق معمول و با استفاده از اختيارات قانونی خويش به اظهارنظر درباره وزيران پيشنهادی پرداختند. در اين ميان اظهارنظر مخالفان درباره يکی از نامزدها داغ تر از بقيه و با ارائه دلايلی مبنی بر عدم صلاحيت ايشان، نظير مدرک دکترای تقلبی يا جعلی! همراه بود که نگارنده درباره صحت و سقم اين ادعا و برخی از ادعاهای ديگر نظری ندارد، يعنی چيزی نمی داند و موضوع بحث اين نوشته هم نيست.
ديروز، برادر عزيزم جناب آقای دکتر احمدی نژاد، رئيس جمهور محترم که برای ايشان احترام فراوانی قائل هستم در حالی که برای دفاع از وزرای پيشنهادی خود پشت تريبون رفته بود، سخنی از قول رهبرمعظم انقلاب درباره وزيران پيشنهادی نقل کرد که نگارنده با اطلاع دقيقی که از اصل ماجرا دارم، می دانم و کمترين ترديدی ندارم که متأسفانه اين نقل قول، مخدوش و غيرواقعی بوده است و با نظر ارائه شده از سوی رهبرمعظم انقلاب، تفاوتی نزديک به تناقض دارد و با عرض پوزش از آقای احمدی نژاد بايد گفت در سخنان ديروز ايشان، نظر واقعی آقا تحريف شده بود، به گونه ای که انگار رهبرمعظم انقلاب نه فقط با وزرای پيشنهادی آقای احمدی نژاد موافقت کامل داشته اند، بلکه نمايندگان مجلس را برای دادن رأی بالا به آنها تشويق و ترغيب هم کرده اند! بديهی است که با اين نقل قول مخدوش قاطبه نمايندگان محترم مجلس که خود را مطيع و مريد رهبرمعظم انقلاب می دانند، چنانچه نگاه و نظر منفی داشته اند، آن را وانهاده و رأی مثبت می دهند، مگر دو دسته. اول آنها که از واقعيت نظر آقا باخبر بوده اند و دوم، نمايندگانی که با بينش و منش رهبرمعظم انقلاب آشنا بوده و به طور طبيعی - و البته هوشمندانه- نظر نقل شده را مخدوش و غيرواقعی ارزيابی کرده اند.
آقای احمدی نژاد در جلسه ديروز مجلس و به هنگام دفاع از وزرای پيشنهادی با اشاره به اين که گفته می شود احمدی نژاد اصرار بر اين سه گزينه داشته است و مقام معظم رهبری به علت اين اصرار با اين گزينه موافقت کرده اند، گفت؛ «مگر رابطه ما با مقام معظم رهبری اينگونه است؟ من خدمت آقا گفتم که می خواهم اين سه نفر را معرفی کنم، ايشان فرمودند چقدر شناخت داريد، ويژگی ها و سوابق را برای ايشان گفتم. ايشان نيز موافقت کردند و فرمودند برويد برای رأی آوری آنها تلاش کنيد»!
متأسفانه و با عرض پوزش بايد گفت اين نقل قول با واقعيت انطباق ندارد. نگارنده از نظر آقا درباره دو تن از وزرای معرفی شده اطلاعی ندارد ولی نظر ايشان درباره يکی از سه وزير پيشنهادی با آنچه آقای احمدی نژاد- احتمالا از روی فراموشی يا بی دقتی- نقل کرده اند متفاوت است. مطابق اطلاع دقيق و موثق نگارنده، آقا درباره يکی از سه وزير پيشنهادی نظر موافق نداده اند، بلکه فقط فرموده اند«مخالفتی ندارم». توضيح آن که معمولا حضرت آقا در اينگونه موارد، سه نوع نظر می دهند. «موافقت»، «مخالفت» و يا «مخالفتی ندارم». و بديهی است که اين سه نوع نظر کاملا با يکديگر متفاوت بوده و هر يک مفهوم خاص و جداگانه ای دارند. بنابراين نقل قول آقای احمدی نژاد که «آقا موافقت کردند و فرمودند برويد برای رأی آوری آنها تلاش کنيد»! کاملا غيرواقعی و مخدوش است. چرا که مفهوم «مخالفتی ندارم» با مفهوم «موافقم» تفاوت فراوان و تعيين کننده ای دارد چه رسد به اين که فرموده باشند «برويد برای رأی آوری آنها تلاش کنيد»! بنابراين جای اين گلايه جدی از آقای احمدی نژاد هست که چرا نظر آقا را به طور مخدوش و متاسفانه تحريف شده، نقل کرده اند؟! البته بعيد نيست که آقا درباره دو وزير ديگر نظر مساعدی داشته اند - و نگارنده نمی داند- اما درباره يکی از آنان که احتمالا نقل قول مخدوش رئيس جمهور نيز برای رأی آوری او بوده است، نظر آقا همان است که گفته شد. اين نکته نيز گفتنی است که اگر نظر آقا همانگونه که بود - يعنی مخالفتی ندارم- نقل می شد به يقين بسياری از نمايندگان با شنيدن اين نظر که مفهومی کاملا متفاوت با نقل آقای احمدی نژاد دارد، از رأی دادن به وزير مورد اشاره خودداری می ورزيدند!
نگارنده به وزير مورد اشاره ارادت دارد و بر اين باور است که نظر آقا مبنی بر اين که «مخالفتی ندارم» اگرچه با «موافقم» تفاوت فراوانی دارد به معنای نفی صلاحيت ايشان نيست، مثلا؛ کسی که پزشک نيست نمی تواند مسئوليت يک بخش درمانی در يک بيمارستان را بر عهده داشته باشد ولی بعيد نيست که برای پست های ديگری، حتی مهمتر و تعيين کننده تر مناسب و لايق باشد، که معمولا هست. ولی سخن در اين نوشته درباره صلاحيت ها و شايستگی های برادر مورد اشاره نيست، بلکه انتظاری منطقی از رياست محترم جمهوری در ميان است که سنجيده و صحيح نقل قول کنند، آن هم از مراد همه مسلمانان يعنی رهبر معظم انقلاب.
و اما، گلايه ديگر از جناب آقای احمدی نژاد که کم اهميت تر از گلايه اول نيست، آن که، چرا ايشان برای رسيدن به يک خواسته سياسی آنهم خواسته ای که اين سوی و آن سوی آن تفاوت چندانی ندارد، از رهبر معظم انقلاب هزينه کرده اند؟ صرف نظر از اين که نظر ايشان را هم مخدوش و غيرواقعی نقل کرده اند! چه کسی تاکنون ديده يا شنيده است که حضرت آقا در اموری از اين دست دخالت کنند؟! مگر درباره وزرای کابينه آقای هاشمی يا آقای خاتمی رهبر معظم انقلاب نظر داده بودند و يا مگر وزرای کابينه آقای احمدی نژاد با نظر آقا انتخاب شده اند؟! نهايت اين که رؤسای محترم جمهور از ايشان نظری خواسته اند و پاسخ آن بزرگوار نيز يکی از سه «گزينه» پيش گفته بوده است.
اگر اظهارنظر ديروز برخی از نمايندگان درباره مثلاً مدرک تحصيلی جعلی يا قلابی فلان وزير معرفی شده صحت داشته باشد- که انشاءالله ندارد- آيا شايسته است از رهبر معظم انقلاب و قانونگراترين شخصيت نظام برای توجيه آن هزينه شود؟!
بديهی است که به عقيده نگارنده، دوران رياست جمهوری آقای دکتر احمدی نژاد بعد از دوران رياست جمهوری آقا، مطلوب ترين بوده و هست و نگارنده بی ترديد برای دور دوم به عنوان يک شهروند معمولی به ايشان رأی خواهم داد و در ميان کسانی که احتمال کانديداتوری آنها می رود کسی را شايسته تر از ايشان نمی شناسم، ولی ايشان که بارها ارادت و پيروی خود از رهبری و حضرت امام(ره) را نشان داده اند بايد در مواردی از اين دست که شرح آن رفت دقت و مراقبت بيشتری داشته باشند و اين که «نازنينی تو ولی در حد خويش... الله الله پا منه ز اندازه بيش»....
و بالاخره، از آنجا که نقل قول غيرواقعی آقای احمدی نژاد در کسب آراء وزير محترم مربوطه تاثير تعيين کننده ای داشته است، قانونی بودن رأی اعتماد مجلس به ايشان قابل ترديد است و به نظر می رسد که نياز به رأی گيری مجدد باشد.

حسين شريعتمداری