آیا بطرف حکومت نظامیان می رویم؟ م. سپند

"گرچه تیر از کمان همی گذ رد ----از کماندار بیند اهل خرد"

بعد از جریان حاد ثه فرود گاه امام خمینی ، وتعطیل فرود گاه وسپس استیضاح " خرم " وزیر راه وترابری ، وبعد ها هم لغو قرار داد باشرکت ترک ... ، و...ناظرا ن سیاسی در ایران متوچه حرکتهای لاک پشتی گروههایی از نظامیان شده که " بتد ریج متوجه قدرت میشوند " در صورتیکه اینها جزو ا بوا بجمعیی بوده که در هر صورت در کشور ما انتصابی است که سلسله مراتب خاص خود را دارد ومسئو لیتش بعهده شخص اول مملکت است ( مگر اینکه بپذ یریم هرج ومرج وبی نظمی در سیستم حاکم است )، قانون اساسی تکلیف اینهارا در بسیاری موارد معین کرده است ، وبا استعفای موقت رابطه شان با حکومت قطع نمیشود . ازینرو کاند ید اشد نشا ن ، با نفوذی که در نیروها هنوز دارند انتخا بات را مخد وش میکند . در ا نتخا با ت شورای شهر وبعد هم مجلس شورای اسلامی و. .. تعدادی از کرسی ها را نطامیان ( از سپاه یا بسیج که هردو نهاد عملکرد شان نطا می است ) ، بخاطر انفعا ل وعد م شرکت مرد م در انتخابات بد ست آورد ند، وبنام آباد گران ، در بسیاری طرح ها ا برا ز وجود نمود ند . آیا اینها بعوان یک نیروی اجتماعی میتوانند در انتخابات ها ، کاند ید ا شده که حق هرکسی است ، وانتخاب شوند ، ویا بخاطر " تعهد سربازی " باید ناظر صحنه سیا ست با شند ، قانون اساسی هم اینهارا از د خالت دراین امور منع کرده است ، که فلسفه آن همین واکنش هایی است که در مجلس هفتم ، در مقابل دولت در حوزه های مختلف بسود خود نشان دا د ند ، ( از تقسیم نامسئولانه ذ خیره ارزی تا ... .) دونهادی که عضویت در آن ، با ا ستعفای موقت وحتی شرکت در جنگ تحمیلی ، این امر را توجیه نمیکند . اگرچه آقای شمعخانی در انتخابات قبلی برای مد تی استعفاداد . وجالب آنکه وزیر کابینه آقای خاتمی هم بود ، در عرف سیاسی یعنی برقابت با رییس دولت ویا رییس خود پرداخت!! وبعد هم که رای نیاورد بجای اول بازگشت ، آیا برای همه چنین امکانی میسر بود ؟ د ونهادی که نظامی وتحت فر ماندهی " کل قوا " ست ، بهمچنین نیروهای انتظامی ، که انها هرکدام منطق خاص خود را دارد . وکارسیاسی ومد نی منطقی د یگر .این ندانم کاریها ویا صریحتر " قانون شکنی ها " علت العلل سرخوردگی مردم از آقایانی است که مدعی تقوا واخلاق هم باید باشند . وبیش از همه قانون را زیر پا میگذارند .
ا ینک باحضور تعد ا دی کاند یداهای نظامی که از سپاه ویا بسیج بوده ، وشرایط اجتماعی ایران بخاطر رشد اتباطات ، ماهواره ها ، و...( که از نظر سیاسی وفرهنگی مورد پسند روحانیت ، بویژه روحانیت حاکم نیست ، ومیدانیم ورود کسانی چون لاریجانی وبعد قالیباف وقبلا محسن رضایی و...، بدون موافقت گروهها یی از روحانیت نبوده ) ، نمیتوان چنین تصور کرد ، که انتخابات ریاست جمهوری پیش در آمدی برای میلیتاریزه کردن ایران ببهانه " حفظ بیضه اسلا م " است ؟. امری که ایت اله خمینی هوشیارانه همیشه نظامیان را {چه سپاه چه ارتشی حتی ببهانه شرکت در دفاع مقد س } پرهیز میداد . محاصره ایران از سوی نیروهای آمریکایی وانگلیسی ، وبرنامه های آمریکایی ها در رابطه با کشور ما که در بوقهاشان مرتبا مید مند به اضافه تهد ید های اسراییلی ها ، وفشارهای بین المللی و.. که بیشتر برای دست اندرکاران عامل توجیه هرعملی شده است . ، . آشوبهای قومی بعنوان ستم تاریخی که کسی منکر آن نیست ، درشرایط فعلی اگرچه مشروع هم باشد بسود اینان نیست ؟ مگر ما قرن ها با وجود چند ین انقلاب گرفتار ستم ملی ویا فاشیسم مشروع " چه در تهران وچه در هر کجا " نبوده ایم ؟!! بدون ترد ید گروههایی از داخل ازاین آشوبها ، غیر از سیاستها ی سلطه گر چون آمریکا وانگلیس ، سود میبرند که عبارتند از، 1- محافظه کاران که در شرایط فعلی انتخابات آزاد بسود شان نیست . 2- باندهای مافیایی حتی بخشی از روحانیت که انحصار قند وشکر را دارند واز طرح نیشکر دولت در خوزستان که مارا از ورود قند وشکر بی نیاز میکند بیم دارند 3- کسانیکه ازدموکراتیزه شدن جامعه وحشت دارند ، وفضای بسته بیشتر بسود شان است ، 4 – سلطنت طلبهایی که در انتظار بازگشت وقدرت یابی مجد د هستند و.... ناگفته نماند که ما از دوره " مبارزات قومی " که بعضی سنگش را بسینه میزنند گذ شته ا یم ، ماوارد دوره مبارزات " دولت - ملتها " شده ایم ودر جستجوی دولت مد رن وحقوق بشر مبارزاتمان باید کانالیزه توسط روشنفکران وا ند یشمندان شود دوره ی عوامفریبی، چپ روی افراطی ، تظاهر مذهبی ببهانه انقلاب گذ شت ، ، هرگونه خد شه در اتحاد مردم ، انحراف از هدف اصلی که دموکراسی ، وامروز " انتخابات آزاد " است میباشد ، باید بهوش بود که " اصل قضیه " فراموش نشود . شرایط جغرافیایی واقتصاد نفتی ، جبر حاکم برکشور ماست ، آنها که یابافشار به اقوام وتحریک آنان بامحاسابت غلط ، ویا وعد ه های کاذ ب براین اختلافات قد یم دامن میزنند ، وچه بسا عنان آشوبها " ویا نظامیان " از د ستشان خارج شود ، در کشوری که بخاطر انبوه نارضایتی ها ، وندانم کاری های قدرت ، هر لحظه باید در انتظار انفجارهای اجتماعی باشد ، هر محاسبه غلط ممکن است مارا باجنگ داخلی وبرادر کشی روبرو وزمینه ساز سلطه مجدد نفتی ها ، ویا سیاستهای میلیتاریستی قدرت طلبان داخلی نماید . با هوشیاری سیاسی باید اجازه نداد روند انتخابات از مسیر اصلی خود خارج شود . سابقه تاریخی " آمدن رضاشاه " که بکمک سید ضیاء الدین طباطبا یی " روحانی شناخته شده ای که کود تای اول را کرد تا جاییکه رضاخان در وسط راه گفت " سید مارا بکشتن ندهی " ؟ 1 - واز روز بعد از کودتا سید دستور داد شاگردان مغازه ها ( چون آن موقع هنوز رادیو نبو د ) اذان بگویند ، وعرق فروشیهارا تعطیل کرد وکلاه مخصوص وحزب ویژه درست کرد وبالاخره با عوامفریبی وتظاهر بد ین ومذهب با هدایت انگلیس ها قدرت را بد ست گرفت ودر یکشب دویست سیصد نفر از رجا ل آن دوره را جز مصدق دستگیر کرد وبقول خودش آب از آب تکان نخورد 2 ... در کودتای دوم که همه به سلطنت رضاخان " که ابتدا جلو د سته های سینه زنی گل بسر میمالید تا نظر روحانیت را جلب کند وکرد وبسفارش روحانیون ، توسط مدرس که جمهوری اعلام نکند ونکرد " د ر مجلس موسسان بویژه روحانیون ومدرس وایت اله کا شا نی که به سلطنت او رای مثبت د اد ند 3 و... فضا برای مد ت مد یدی بسته شد . تکرار تاریخ اگرچه بسختی ممکن ولی بااشکال مد رن ، غیر ممکن نیست ، و نباید از آن غافل بود . تنها مصدق بود که گفت " در زنگبار هم چنین حکومتی پیدانمیشود " 4 - حکومتی که در مجموع بر انقلاب مشروطه قلم بطلا ن کشید وبر حاکمیت شرکت نفت وانگلستان تداوم بخشید . بهمچنین ، آ یا کسانی نمیخواهند با بهره گیری از شورشهای قومی و آشفتگیها ی انتخاباتی ، بعنوان " ناجی " وارد صحنه شوند ؟ کسانیکه کارنامه شان برای مردم روشن ویکبار هم مرد م به ایشان " نه بزرگ " گفته اند . معمای انتخابا ت این دوره حضور باناز وکرشمه ایشان نیست ؟ که این دست آن د ست میکنند تا موافقت مقامات بالا راکسب کنند !!!

نباید از نظر دور داشت که آقای قالیباف با لباس مرتب که فقط نیاز به کراوات داشت در مصاحبه مطبوعاتی حاضرشد که در جامعه ایران امروز میتواند ظرفدارانی سفت وسخت داشته ، همانگونه که در ابتدای ا نقلا ب ( ریش و کاپوشن سربازی ) طرفدار فراوان داشت ، فارغ از اینکه نظامی در هرصورت نظامی است که مملکت را چون پاد گان فرض میکند ، تابع فرمانده بالا ست ومرد م هم از نظر اومتاسفانه سرباز و" امربر" ، ودر د نیای امروز که حقوق بشر یکی از مئولفه های " رای آوردن " است ایشان هنوز صحبتی نکرده ، در مورد روزنامه ها هم ایشان براحتی نظر خود را که " محدود یتها را بنام قانون " از هم اکنون توجیه نمود ، فراموش نکنیم که ایشان ممکن است در حوزه های کاری خود از نظر فرماندهانش دارای مرتبه ای بالا باشد ، وامروز با انتخاباتی که از هم اکنون نظارت استصوابی در آن تعین تکلیف میکند " یعنی انتخابات دومرحله ای " ومکانیسم چنین انتخاباتی بسود یک گروه خاص است ، مشروعیتش دارای خد شه است . چون همگان را اجازه د خول در چنین انتخاباتی نیست ، امری که انقلاب 22 بهمن تنها بخاطر همین امر ، وقتیکه ایت اله خمینی گفت "من به اتکاء این مردم دولت تعین میکنم " انجام شد ، ودر زمان حیات ایشان حداقل این امور به نسبتی رعایت شد . ولی امروز شاگردان ایشان را چه شده است که دیگران را به اجرای رهنمودهای شان حوالت می دهند ، وخود غیراز آن کنند !! د ر د نیایی که ، کشورهاییکه زیر سلطه شوروی بوده اند، رهاشده وانتخاباتهای آزاد وپرسروصدا را تجربه میکنند ، ویا در هرصورت فلسطینیان در حال کسب حقوق از دست رفته خود " اگرچه ناکافی " هستند . ما باید تازه برسر انتخابات واقعا آزاد با میراٍث داران یک انقلاب مردمی چانه بزنیم ، که حاصلش یاس وانفعال عمومی است که بزرگترین فاجعه برای کشوری در حال توسعه است . با امام جمعه هایی چون " جنتی وحسنی " انتظار دارند مردم بازهم وارد صحنه شوند ؟ دامن زدن به انفعال ویاس مردم " در این شرا یط " چه از جانب ماهواره های معلوم الحال وچه ازسوی بعضی ازجناح ها ببهانه های غیرقانونی وحذف رقبا ، گناهی نابخشود نی از منظر تاریخ وجامعه ، است . دورا ن نظامیگری ونظام های بسته بسر آمده است ، تا جاییکه نظا م بسته ی ابر قد رتی ، چون اتحاد شوروی سابق ، در برابر رشد ارتباطا ت ، با ازهم گسستگیهای اجتماعی واقمار ، فروپا شید ، وهنوز نتوانسته است بجای اول باز گردد وآمریکاهم باهمه" باز بودن فضا " بعید نیست چنین امری را بخاطر نوعی فاشیسم ارتبا طاتی تجربه کند که بخاطر گریز از این امر، به لشگرکشی های پرهزینه پرداخته است وامزوزباکسر بود جه ها ی کلان بخاطر هزینه های نطامی وبی سیاستی " نومحافظه کاران " روبروست . قانون شکنی ها در حوزه های اجتماعی ازسوی مردم کوچه وخیابان ، بهمچنین از سوی دست اندرکاران در حوزه ی سیاست را ه حلش " ورود دظامیان به صحنه قدرت نیست ، راه حل ، انتخاباتی " واقعا آزاد " است تا با مشارکت مردم در قدرت ، جلوی توسعه طلبی آمریکا واز هم گسیختگیهای اجتماعی را درکشوری در حال گذار ، که تعلقات اجتماعی روزبروز کمتر و حتی در شهرهای بزرگ " قوم گرایی " بیشتر 5 ، خود رانشان مید هد بگیرد . با " انتخابات واقعا " آزاد است که :ما وارد " تجربه شکلگیری جامعه مدنی " تنظیم و تعادل قوا ، و روند توسعه ، و ایجاد اشتغال برای نسل جوان که اکثریت را تشکیل میدهد خواهیم شد . وجلوی فرار مغزها وسرمایه و... را خواهیم گرفت . – 1و2 در این موارد میتوانید به کتاب " رضا شاه " از خسرومعتضد رجوع کنید ، 3و4 در این موارد میتوانید به کتابهای حسین مکی مرا جعه کنید 5 – یکی از ویژگیهای شهرهای بزرگ ایران امروز قوم گرایی است که اهالی هرشهر ودهی در تهران دارای مسجد مخصوص وهیئت های ویژه خود هستند چون مسجد ترکها در بازار ویا مسجد شبستری ها در میدان دکتر فاطمی و....در حالیکه حزب سیاسی ویا اتحاد یه به نسبت آن نداریم.