چرا تحريم انتخابات؟ گفتگوي راديو فردا با اکبر گنجي

اکبر گنجی، روزنامه نگار، چند روزی است که بعد از اعتصاب غذا موفق شد از زندان اوین مرخصی استعلاجی بگیرد و در تهران سرگرم معالجه بیماری های گوناگون از جمله آسم شدید خود است. آقای گنجی اخیرا در زندان دفتر دوم مانیفست جمهوریخواهی را منتشر کرد. او در این مانیفست، راه گذار ایران به دمکراسی را تحریم انتخابات ریاست جمهوری اسلامی و مشروعیت زدائی از نظام حاکم می داند. رادیوفردا در مصاحبه با گنجی از او پرسیده است در شرایطی که اصلاح طلبان داخل حاکمیت و طرفداران مصطفی معین نامزد اصلاح طلبان پیشرو، به همراه برخی از گروه های اصلاح طلب خارج از حاکمیت، خواهان مشارکت در انتخابات هستند، چرا او مردم را به تحریم انتخابات فرا می خواند.

اکبر گنجی (نویسنده زندانی، تهران): من آنجا به سه دلیل گفتم انتخابات باید تحریم شود. اولا فرآیند برگزاری انتخابات، غیرعادلانه، غیردمکراتیک است. خیلی ساده است. غیرخودی ها حذف می شوند. بسیاری از اقشار جامعه در همین ابتدا به طور غیرقانونی از این فرآیند حذف می شوند. لذا فرآیند انتخابات، غیر از اشکالات دیگری که دارد، فرآیند انتخابات آزاد نخواهد بود. نکته دوم اینکه من گفته ام حالا فرض کنیم که این انتخابات انتخابات آزاد باشد که نیست، منصفانه باشد که نیست، مسئله بعدی این است که رئیس جمهوری ای که می آید، حتی اگر اصلاح طلب هم باشد، در ساختار قدرت هیچکاره است. به قول خود آقای خاتمی، تدارکاتچی است چون قدرت اصلی کشور در دستان رهبر، قوه قضائیه، مجلس، سپاه، بسیج، و دیگر نهادها ست. او در این چارچوب می خواهد چه کار بکند؟ چه قدرتی دارد؟ شورای نگهبان، مجلس تشخیص مصلحت نظام، تمام اینها درمقابل او خواهند ایستاد. در جاهائی که انتخابات آزاد برگزار می شود و دمکراتها خواهان برگزاری انتخابات آزاد هستند، انتخابات آزاد، در مقابل قدرت اصلی کشور است در صورتی که اینجا قدرت اصلی آن بالا رهبر است و بعد قوا وجود دارند، و این پائین، رئیس جمهوری است که اختیارات خیلی محدودی دارد وباید التزام عملی و نظری هم به رهبر داشته باشد و می خواهد این پائین با رقابت بیاید بالا و به نظر من کاره ای نخواهد بود و آن نکته مشروعیت زدائی، نکته سومی بود که من روی آن تاکید کردم. و گفتم گذار به دمکراسی در انواع رژیم ها انواع نرخ های گوناگون را دارد. در رژیم سلطانی، در دیکتاتوری حاکم شخصی، این گذار نیازمند عدم همکاری با حاکم و مشروعیت زدائی از حاکم شخصی است. برای گذار به دمکراسی ما چیکار باید بکنیم؟ آیا با همکاری با رژیم و با مشروعیت بخشی با رژیم ما می توانیم گذار بکنیم؟ هیچ حاکم شخصی با میل خود قدرت خودش را واگذار نکرده و تنها راه عدم همکاری و مشروعیت زدائی از حاکم است.

مینا بهارمست (رادیوفردا): کسانی هم هستند که با مانیفست شما موافق هستند و خود را جمهوریخواه می دانند ولی آنها هم معتقد هستند که باید در این انتخابات شرکت کردو حمایت مشروط خود را از آقای معین اعلام کرد برای اینکه در شرایط مشخص کنونی با وجود رژیم کنونی، بتوانید یک فضای سیاسی و یک فضای بازی را ایجاد بکنید تا در آن فضای باز بتوانید برای برقراری دمکراسی و گذار به دمکراسی فعالیت بکنید.

اکبر گنجی: فرض کنید بنده و امثال بنده از نظر خودمان عدول کنیم و بیائیم امید ببندیم به آقای دکتر معین برای آن برنامه ای که اعلام رسمی کرده اند برای دمکراتیک کردن نظام مستقر. در این صورت من نکته دیگری را خدمت دوستانمان عرض می کنم که صرف اعلام و ارائه یک برنامه معطوف به دمکراسی مهم نیست. پیگیری عملی برنامه و ایستادن بر سر شعارها مهم تر است. التزام به قانون اساسی که در بیانیه آقای دکتر معین آمده و حرکت در چارچوب ساختار سیاسی فعلی به نظر من پیگیری هر نوع برنامه آزادی خواهانه را ناممکن می کند. اگر بازهم بیائیم این نکته را نادیده بگیریم، و بگوئیم، آقا، نه، شاید در چارچوب نظام موجود بشود برنامه آزادیخواهانه را دنبال کرد، بازهم گمان باطل می بریم که گذار به دمکراسی در چارچوب نظام جمهوری اسلامی امکان پذیر است. نباید فراموش کنیم که آزادی و دمکراسی به آدمهای شجاع، مقاوم و حاضر به پرداخت هزینه نیاز دارد. دمکراسی که ما دنبال می کنیم دمکراسی بدون خشونت است. ما هرگز دست به خشونت نمی بریم و معتقد هستیم بدون توسل به خشونت می توان به دمکراسی دست یافت ولی بنده هیچ اعتقادی ندارم که بدون هزینه دادن بشود دمکراسی به دست آورد. در هیچ کشوری در دنیا گذار به دمکراسی بدون پرداخت هزینه صورت نگرفته است.

اکبر گنجی: آقاي دكتر معين چند شب پیش آمدند به منزل ما. من همانجا به صراحت به ايشان عرض كردم، در روزنامه ها البته با سانسور اين چاپ شد. من گفتم مشاورين و ياران اصلي شما اهل خطر كردن، ريسك كردن، هزينه دادن نيستند. بسياري از اينها دوستان نزديك من هستند، اينها اصلاح طلبان محافظه كاري هستند كه در مواقع حساس و بحراني چنان دست و پاي شما را مي بندند كه شما گام از گام نمي توانيد برداريد آقاي دكتر. شما ياران اصلي خودتان را بياييد از كساني انتخاب كنيد كه حاضر باشند بروند زندان. تيم آقاي دكتر معين همين الان بايد نشان دهد كه اهل ايستادن است، اهل مقاومت است، اهل تعقيب مطالبات آزاي خواهانه است و براي اين كه نشان دهد اهل چنين كاري است، من يك اقدام سياسي را به اين دوستان پيشنهاد مي كنم. آقاي دكتر معين به همراه معاون اول خودش، به همراه سخنگوي خودش، به همراه اعضاي شوراي مركزي حزب مشاركت و شوراي مركزي سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي بروند مقابل زندان اوين و در آنجا براي آزادي كليه زندانيان سياسي، مطبوعاتي، دانشجويي و بركناري دادستان تهران دست به اعتصاب غذاي نامحدود بزنند. در مقابل دستگاه قضايي ما چه كار مي كند؟ يا مي آيد زندانيان سياسي را آزاد مي كند كه اگر چنين كاري كند اين يك پيروزي بزرگ براي جنبش دموكراسي خواهي و شخص آقاي دكتر معين خواهد بود. اگر هم بيايد آقاي دكتر معين و دوستانشان را بازداشت و زنداني كنند، اين نشان مي دهد كه نظام سياسي موجود چقدر ظرفيت دارد براي تعقيب مطالبات آزادي خواهانه. همين يك عمل مي تواند تمام نگاه ها را به خودش معطوف كند و راي بسيار بالايي را در انتخابات براي آقاي دكتر معين به ارمغان بياورد. من دوست ندارم يك بار ديگر حادثه اي كه پس از دوم خرداد تكرار شد، تكرار شود. يعني جامعه و نسلي به دنبال يك اميدهاي واهي برود و بعد به شدت سرخورده شود.

http://www.radiofarda.com/