رژیم جمهوری اسلامی مانند هر حکومت غیردموکراتیک و استبدادی دیگر، دموکراسی و آزادی را براحتی به مردم تقدیم نمی کند و آن را باید یا به عقب نشینی وادار و یا با انقلاب ساقط کرد. تنها نیروی جوان است که می تواند پیشرو انقلاب شده و با نفوذ و گسترش آگاهیها و شجاعت آن به توده های مردم، اعتراض عمومی شده و انقلاب تحقق پذیرد. آگاهی جوانان، خواستههای مشترک ملی، پرارزش بودن خواستهها و وجود رهبری مشترک قابل اعتماد و پذیرش عموم از عوامل لازم توأم برای بروز انقلابند. جوانان امروز کشورمان آگاهند؛ اما، واقعیت این است که متأسفانه بیشتر جوانان امروز ایران خواستههای شخصی و نازل خویش را دارند. آرزوهای کوچک داشتن رابطهی آزادانه با جنس مخالف و آزادی عیش و نوش علنی در اندازهی آرزوهایی نیستند که بتوانند شجاعتی را در جوانان ایران به وجود آورند که آنان را به پرداختن هزینههای لازم برای انقلاب قانع کنند. از آنجا که منطقاً هر کس به دنبال رهبر بیان کنندهی خواستههای خویش است، آرزوهای پراکنده و نازل جوانان امروز ایران مانع پیدایش رهبری مشترک قابل اعتماد و پذیرش عموم است؛ بنابراین، در حال حاضر انتظار انقلاب در ایران از آرزوهای دست نیافتنی است؛ از این رو، بهتر است با توحه به واقعیتهای مروز جامعه، کارهایی صورت گیرند که آگاهی عمومی گسترش و تعمیق یافته، رژیم گام به گام به عقب نشینی وادار و بتدریج به سوی فروپاشی پیش رود. جدول زیر بخشی مهم از واقعیت سیاسی ایران، یعنی انتخابات راست جمهوری آتی و نتیجهی آن را نشان می دهد که می تواند راه را برای تصمیم گیری به ما نشان دهد.
advertisement@gooya.com |
|
واقعیت اینست که عدم شرکت بسیاری از مردم در انتخابات کشورهای مشهور به دموکراتیک، به دلیل نه نارضایتی، بلکه بی تفاوتی سیاسی آنان صورت می گیرد؛ لیکن، در ایران همین موضوع نوعی اعتراض به رژیم است که البته متأسفانه با توجه به اینکه شرکت حتی ٣٠ درصد از واجدین شرایط در انتخابات آن کشورها، قابل قبول تلقی می شود، عدم شرکت مردم ایران در انتخابات به دلیل نارضایی، نمی تواند مورد توجه مجامع بینالمللی قرار گیرد. واقعیت امروز ایران نشان می دهد که حتماً بیش از ٣٠ درصد (حد مشروعیت و عدم مشروعیت بینالمللی رژیم) واجدین شرکت در انتخابات، در آن شرکت خواهند کرد و بنابراین امکان خدشهدار شدن وجههی بینامللی رژیم از این زاویه متصور نیست و با توجه به جدول فوق، تنها خطر شکست معین در انتخابات و انسداد سیاسی و در نتیجه زیان ملی کورمان در پیش است؛ بنابراین، اگرچه رژیم از دید منافع خود خواهان شرکت حداکثری مردم در انتخابات ریاست جمهوری آتی است، از دیدگاه نگارنده شرکت گسترده در آن انتخابات و بردن درصد شرکت کنندگان به ٥٥ درصد و به بالا، بیش از آن اندازه که به نفع رژیم باشد، به زیان آن و به سود مردم ایران خواهد.