دمی با روشنفکران حامی هاشمی، سينا سرمدی

روشنفکر ما مسؤل است. به قول دکتر شریعتی برای نجات یک ملت باید ابتدا روشنفکر ، تحصیلکرده و قشر دانشگاهی را نجات داد و هدایت کرد.چون مردم برای انتخاب راه ، چشم به دهان آنها دوخته اند. و مادامی که قشر روشنفکر در گمراهی بسر برند ، ملت نیز راه را از بیراهه تشخیص نخواهند داد.
چرا روشنفکران امروزی مصلحت اندیش شده اند؟! چرا روشنفکران ما ، به جای بنای حقیقت در پی تثبیت واقعیت هستند؟! به چه وسیله ای؟ خب معلوم است ، با تلقینات خود به مردم! چرا آنها فقط واقعیات را توجیه می کنند و چرا برای رسیدن به هدف فقط راههای موجود را معرفی می کنند؟ چرا راهی جدید نمی سازند؟ آیا راه باید روشنفکر را هدایت کند یا روشنفکر راه را؟ آیا نباید روشنفکر مسیر را ترسیم کند؟
روشنفکر مسؤل است، روشنفکر مصلحت اندیش نیست ، سازشکار نیست ، بلکه حقیقت طلب است. روشنفکر به مردم ما تلقین می کند که همین است دیگر ، یا باید بد را انتخاب کنی یا بدتر را! روشنفکر ما مدام این فکر را به روح و روان مردم تزریق می کند . راستی راستی که مردم هم باورشان شده که باید بد را انتخاب کرد.
ولی اگر به جای این حرف ها، روشنفکر مدام در گوش مردم بخواند که ارزش شما بیشتر از بد و بدتر است و به آنها تلقین کند که همه ی شما قهرمان هستید و می توانید و می توانید و می توانید... آیا روزی مردم به خود نخواهند آمد که پس خوب کجاست؟ میگویند این حرف ها رؤیایی است... ولی اگر اعتماد به نفس ، اراده و آزادی رؤیایی می نماید پس بدون شک انسان نیز تصوری پوچ است...ولی آیا این گونه است؟؟!!

مشکل دیگر این جا است که روشنفکر حتی بد را به خاطر خوبتر بودن از آن یکی انتخاب نمی کند، بلکه تنها به خاطر بدتر نبودن انتخاب می کند . بعد زشت تر از آن وقتی است که از بد در مقابل بدتر حمایت می کند! آری حمایت... درد اینجاست.
می پرسید چرا آه کشیدی؟... بلی ، می گویم. چون حمایت یعنی نقاط قوت را بزرگ کردن و نقاط ضعف را توجیه کردن!! به نظر شما روشنفکر در تشریح مسایل باید از لبه ی توضیح استفاده کند یا لبه ی توجیه؟! رسالت او واقعا کدام است؟ برای چه به او روشنفکر می گویند؟ ای کاش روشنفکر سازشکار امروزی به خود بیاید و ببیند که چه قدر از هدف مقدسش دور شده و قلم مقدس و استوارش که باید در برابر طوفانها بایستد، تبدیل شده است به خمیری که بزرگان به آن شکل می دهند!!!
ای کاش هم روشنفکران و هم مردم بدانند که حق به صورت کالایی بسته بندی شده نیست که روزی از آسمان نازل شوند و مردم سهم خود را بگیرند... بلکه حق گرفتنی است!! آن هم در همین زمین!!

سینا سرمدی