نمايش "کپی برابر اصل" آخرين فيلم عباس کيارستمی در کن، گزارش شهلا رستمی، راديو بين المللی فرانسه

سرانجام روز نمايش "کپی برابر اصل" آخرين فيلم عباس کيارستمی که در بخش مسابقه ای اصلی ۶۳ امين فستيوال کن شرکت داشت، فرا رسيد.
"کپی برابر اصل" از بسياری از نظر ها هم تازگی دارد و هم غافلگير می کند. يک اينکه اين فيلم در ايتاليا، با يک هنرپيشه حرفه ای و به سه زبان فرانسه، انگليسی و ايتاليائی ساخته شده و ديگر اينکه داستان زايش يک عشق را به تصوير می کشد. که همه اين نکات به جز يک مورد کوچک استفاده از هنرپيشه حرفه ای ونيز ساختن "ای بی سی آفريقا" در خارج از ايران، در کارنامه کيارستمی بی سابقه است.

گفتنی است که عباس کيارستمی در سال ۱۹۹۸ نخل طلا را برای فيلم " طعم گيلاس" ربود و پس ازمحدود کردن سينمای خود به يک سينمای صرفأ تجربی، با
"کپی برابر اصل" ، چرخشی ۱۸۰ درجه ای به کار خود می دهد و از اين رو بسياری را غافلگير کرده است. برخی از منتقدان آن را بسيار دوست داشتند و نخل طلای خود را بار ديگر به وی می دهند و برخی ديگربا آن چندان رابطه ای برقرار نکردند. شايد علت اين باشد که فيلم پر از ديالوگ است و اکثر منتقدين در حال خستگی مفرط به ديدن فيلم ها می روند. علت ديگر هم می تواند اين باشد که در يک ربع يا ۲۰دقيقه پايانی، کيا رستمی از طنز فراوان خود برای دادن جهش هائی به داستان کمتر استفاده می کند.

فيلم دوم امروز "مردان و خدايان" ساخته "زاويه بو وآ" و سومين فيلم از فرانسه بود که در بخش مسابقه ای به نمايش در آمد.
در اين فيلم، کار گردانی که در سال ۱۹۹۵ جايزه هيات داوران کن را برای فيلم "فراموش نکن که تو هم خواهی مرد" به دست آورد، زندگی ۷ کشيش فرانسوی را در دير "تی برين" در الجزيره، در ماه های پيش از گروگان گيری و قتل آنها توسط " گروه اسلامی الجزاير"، به تصوير می کشد. کشيش هائی که به مردم محلی بسيار وابسته بودند و به آنها خدمت می کردند. در سراسر فيلم ما نحوه زندگی و به ويژه نيايش و عبادت آنها را می بينيم . فرمانبرداری محض از دستورهای دينی و زير سئوال نبردن آنها از يک سو و فجايعی که اسلام گرايان افراطی در سال ۱۹۹۶ به نام مذهب انجام دادند، می تواند نظری منفی نسبت به هر دو طرف به وجود آورد و جمله کشيشی که در پايان می گويد حساب مردم الجزاير و اسلام را از اين جانيان جدا می کند هم نمی تواند اين تأثير منفی را تغيير دهد.

فيلمی که تمام علاقمندان به موج نوی فرانسه را هم زمان به دو سالن بزرگ کاخ فستيوال کن کشاند و البته پيش از آن هم در سأنس ويژه مطبوعات به نمايش در آمده بود، "فيلم سوسياليسم" آخرين فيلم "ژان لوک گدار" يکی از سردمداران موج نوی فرانسه بود. در اين فيلم که به شکل چهل تکه تهيه شده، گونه ای هزيان گوئی روشنفکرانه می بينيم و شايد اگر نام "گدار" بر آن قرار نداشت، هرگز به فستيوال کن راه نمی يافت. به هر حال اين هنرمند ماجرا جو در فستيوال حاضر نشد و يکی از بازيگران فيلم گفت که حالش خوب نبوده واين کار به منظور دهن کجی به فستيوال کن انجام نگرفته است . در واقع او در نامه ای چند خطی که به "تيری فرمو" مدير هنری فستيوال ارسال داشت، نوشت : " من با فستيوال تا پای مرگ خواهم رفت اما نه يک قدم بيشتر. در پی بحرانی نظير بحران مالی يونان، من نمی خواهم فستيوال برای من پولی خرج کند."

گفتنی است که "گدار"در مجموع نه بار به فستيوال آمده که آخرين بار در سال ۲۰۰۴ برای نمايش فيلمش "موسيقی ما" بود.

علاوه بر موضع گيری عباس کيا رستمی در کنفرانس مطبوعاتی امروزخود برای آزادی جعفر پناهی، شبکه تلويزيونی "آرته" هم در حمايت از اين سنيماگر ، فيلم کوتاهی را به نام "دايره بسته" ساخته نادر تکميل همايون در سايت اينترنتی خود به نمايش گذاشته که تا آزادی وی قابل ديدن خواهد بود.
http://www.arte.tv/fr/mouvement-de-cinema/cannes-2010/3218970.html
از سوی ديگر" آرته" در روز ۲ ژوئن در ساعت ۲۲:۳۰ دقيقه فيلم "آفسايد"، ساخته سال ۲۰۰۵ و برنده خرس طلائی برلن را به نمايش خواهد گذاشت.