آيدين آغداشلو: پوسترهای فيلم، کوچک‌ترين شباهتی با چارچوب‌های درست گرافيک ندارند، ايسنا

خبرگزاری دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - هنرهای تجسمی

"پوسترهايی که من می‌بينم نه پوستر هستند و نه بيلبورد؛ کوچکترين شباهتی به چارچوب‌های درست و اصولی گرافيک ندارند."

آيدين آغداشلو، هنرمند نقاش و طراح گرافيک، با بيان اين مطلب در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ی پوستر فيلم در ايران عنوان کرد، گرافيک هم مخاطب خاص دارد و هم مخاطب عام؛ پوستر فيلم مخاطب عام بيشتری دارد، اما اگر از درجه‌های خاصی برخوردار باشد، مخاطب خاص‌تری را جذب می‌کند.

او توضيح داد: پوستری که برای فيلم پرفروش تهيه می‌شود با پوستر يک فيلم هنری با مخاطب هنری محدود متفاوت است. يک کار گرافيک، مخاطب دارد که به اين مخاطب فکر و در مراحل کار در نظر گرفته می‌شود.

به گفته‌ی آغداشلو در پوستر فيلم‌ها، طراحان، سريالی را کنار هم می‌گذارند که همه آنها شبيه هستند و فايده آنها مشخص نيست؛ به جز اين‌که ۴ - ۳ سر کنار هم قرار داده شده‌اند. اگر مردم به‌خاطر سرهای بازيگران فيلم‌ها را می‌بينند طراح پوستر کار خود را به‌خوبی انجام داده است.

به‌گمان اين هنرمند و منتقد هنری، اگر قرار باشد از گرافيک به‌عنوان يک هنر و يک عنصر هنری و اقتصادی بهره گرفته شود، اين پوسترها حتا به آن نزديک نمی‌شوند.

او به‌عنوان نمونه به پوستر فيلم‌های نقاب و پارک وی اشاره کرد و گفت: تنها بيلبوردی که با موازين هنر گرافيک تطبيق می‌کرد متعلق به فيلم نقاب بود. برای بيننده سوال ايجاد کرده، جذابيت داشت و از نظر نشانه نوشته و عناصر ديگر خوب بود. درعين حال پوستر فيلمی را ديدم که تصوير زنی با تبر روی آن بود، هرچند پيش‌پا افتاده و مبتذل است، اما منظور را می‌رساند.

اين هنرمند نقاش و طراح گرافيک با بيان اين که بيشتر پوسترهای فيلم ربطی به مفهوم آن ندارند، عنوان کرد، اگر فيلم کمدی باشد سرها می‌خندند و اگر فيلم جدی باشد سرها جدی هستند؛ اين پوسترها، هيچ ارزشی ندارند.

آغداشلو درباره کم رنگ شدن نقش طراحان گرافيک در طراحی پوستر فيلم ها دليل آن را اين‌گونه ذکر کرد دست اندرکاران سينما پوسترهای فيلم را به طراحان گرافيک به چند دليل نمی‌دهند، يکی اين که سليقه آنها منحط است، پول کمی خرج می‌کنند چون به غلط شايع شده که اگر پوستر فيلم را به طراح غيرمتخصص سفارش دهند پول کمتری می‌گيرند. در حالی که گرافيست‌های حرفه‌يی به پول‌ها جزيی نيز راضی هستند.

اين منتقد هنری اضافه کرد: دليل ديگر مساله امکان مداخله است. وقتی دست اندرکاران فيلم ‏ طراحی پوستر را به يک گرافيست شناخته شده و معتبر می‌دهند او زيربار هر حرف زور تهيه‌کننده و سفارش دهنده نمی‌رود، اما وقتی کار به يک غيرمتخصص سفارش داده شود، او همه‌ی حرف‌های تهيه کننده و سفارش‌دهنده را می‌پذيرد.

آيدين آغداشلو در پايان با تاکيد بر اين که در گرافيک ضروری است تبليغات و هنر باهم باشند، بيان کرد، اثر بايد با تاثير، نفوذ و تشويق بيننده را جذب کند و نيز از عناصر هنری و زيبايی شناختی برخوردار باشند.