نامه سرگشاده به آقاي سيد محمدعلي ابطحي (معاون سابق رئيس جمهوري)، حسين خداداد

به نام خدا
از اينكه استعفا داديد بسيار ناراحت گشتم ولي چون مي دانم با اين چنين مجلسي كار كردن چقدر مشكل است كاملا مورد قبول است. حالا مي توانيم راحت با شما سخن بگوييم و درد دل كنيم.

چيزي كه امروز حياتي است آن است كه دين و اعتقاد مردم بخصوص نسل جوان را حفظ كرد. با بستن روزنامه ها و زنداني كردن افراد و مبارزه با اينترنت و انتخاباتهاي فرمايشي آنهم همه با نام ظاهر اسلامي به تمام ارزشهاي ديني لطمه وارد مي كنند و از شما انتظار داريم در اين راه كوشش فرماييد كه دين مردم محفوظ بماند و اينچنين با نام اسلام بر مردم حكومت نكنند.

افعال اخلاقي بايد از نيت و اراده و اختيار انسان باشند. پس ارزشهاي اخلاقي كه سر مي دهند با اجبار و زور غير ممكن است. با ترس و زور و اجبار چيزي حاصل نمي شود. كسي كه بخاطر ترس و تهديد و قدرت سياست فعل اخلاقي را انجام دهد، چنين كاري، اخلاقي نخواهد بود. پس تهديد و فشار را نام حفظ پايه هاي اخلاق اسلامي نگذارند. چون اين سخن در تضاد خود قرار دارد.

تنها فساد اخلاقي كه در جامعه پيدا مي شود از يك درب است و آنهم استبداد حاكمان است. اگر فرياد مي زنيم با فسادهاي اخلاقي بايد مبارزه كرد يعني بايد با حاكم استبداد طلب مبارزه كرد. پس كساني كه در جمهوري اسلامي مي نويسند بايد با فساد اخلاقي مبارزه كرد يعني مي خواهند با قدرت مطلق مبارزه كنند؟ اولا تا بحال كسي ثابت نكرده است كه پوشش سر از نوع فساد اخلاقي است زيرا اين را در هيچ مكتبي و قرائت ديني فساد اخلاقي نام نبرده اند فقط واجه ايي است كه عوام را با كلمات منحرف كنند. همه از فساد اخلاقي بيزار هستند براي همين پوشش سر كامل نداشتن را با فساد اخلاقي يكسان مي دانند! اين هم از فقه جديد عالمان جمهوري اسلامي.

چيزي كه فساد مي آورد قدرت است آنهم قدرت با نام مطلق. قدرت مطلق يعني فساد مطلق. رئيس صالح هميشه نظام اخلاقي بوجود مي آورد آنهم با اخلاق و رفتار مردم پسند. بين مردم و حاكم يك رابطه دوجانبه است و اگر با هم رديف قرار نگيرند حاكم صالح بعد از مدت كوتاهي خود كنار مي رود. كسي كه بيشتر از يك دهه بر مردم حاكم قرار مي گيرد و نسلهاي جديد را پرورش مي دهد نمي تواند از فساد اخلاق اجتماعي سخني بگويد. اخلاق و ارزشهاي اسلامي مردم را در كردار حاكم مي بينيم. كساني كه ضد ارزشها و فساد اخلاق اجتماع سخني مي گويند دارند از حاكم انتقاد مي كنند، چه اين را بدانند و چه ندانند.

استاد شهيد مطهري آزادي را بر اخلاق مقدم مي دانست. زيرا در بستر آزادي است كه فضيلت ها رشد مي كند. خلاف اين نيز صادق است يعني در فشار و اجبار ديگر اخلاق معنا پيدا نمي كند براي همين امروز اخلاق را بكلي فراموش مي كنند. زور و خشونت فضايل اخلاقي را نابود مي كند.

فساد قدرت مطلق نه فقط در اطلاعات و روزنامه ها نفوذ مي كند بلكه اخلاق جامعه را درهم مي ريزد. تمام قوه هاي حكومت فاسد مي شوند. براي همين است كه در اسلام راس حكومت بزرگترين امر جامعه است و هميشه حاكم را مسئوال قرار مي دهد. از پايين جامعه اخلاقي بوجود نمي آيد بلكه از قدرت اول حكومت بايد پاكيزگي را شروع كرد. يك حكومت خوب اين همه نيروي نظامي و برخورد با مردم نمي كند. فرق بين حكومت اسلامي و غيره اين است كه حكومت اسلامي كمتر حكومت مي كند ولي با روش اين آقايان حكومت اسلامي بايد بشتر از هر زمان قدرت و خشونت نشان دهد، چرا؟

بهترين حكومت آن است كه كمتر حكومت كند. بدترين قانون يك مملكت آن است كه سر هر كوچه آنرا بشكنند. كساني كه مي گويند حبس و مجازات مالي براي اينست كه موهاي زنان پوشيده بماند بايد ببينند اجراي اين قانون در اجتماع چگونه است مگر اينكه قانون نويسان كور باشند و نبينند در كوچه و بازار با اين قانون چگونه برخورد مي كنند. هيچ كس نمي تواند موارد شخصي و اخلاقي مردم را براي آنها ديكته كند. نه بي حجابي اجباري مي شود و نه با حجابي اجباري مي شود. حكومت ديني اين نيست كه بانوان محترم كشور از روي ترس و اجبار حجاب داشته باشند. آيا از روي ترس مي توان يك امر اخلاقي بوجود آورد؟ چگونه مي شود تكاليف اخلاقي را از طريق قانون الزامي كرد؟

با دين اجباري كجا مي خواهيم برويم؟ بهشت؟ دين اجباري فساد مي آورد و جامعه را متلاشي مي كند. حركتهاي ضد دين شكوفا مي شود. اگر مي خواهيد مردم را دينستيز كنيد پس تكاليف ديني را با قانون و قدرت حكومت و نيروي نظامي اجرا كنيد.

اينكه دين و آيات خدا تاكيد دارند بلكه نه فقط اجبار بلكه حتي اكراه در دين نبايد باشد بر هر مسلماني واجب است. ضربه اي كه مسلمانان با بوجود آوردن اجبار در دين مي آورند بيشتر از هر دشمن خارجي كافر و مشرك است.

اگر حاكم شرابخوار و فاسد داشته باشيم، مردم بهتر مي توانند دين را حفظ كنند از حاكمي كه نماز خوان باشد ولي اجبار را درتكاليف ديني بياورد. هنگامي كه اسلام همچنين دوستاني داشته باشد ديگر لزومي به دشمنان ندارد. دشمنان خود مي بينند كه دوستان كاري مي كنند كه آنها هيچ وقت به آن نمي رسيدند.

پس خواهش بنده اينست كه براي استواري و بر قراري حجاب آنرا از اجبار خارج كنند كه حجاب مانند كشورهاي ديگر رشد مثبت پيدا كند. نوشتار دكترسيد صادق طباطبايي بنام بحراني به نام شل حجابي را خواندم، اگر چه در سايت محافظه كاران انتشار شد ولي در آن نوشتار مشخص مي باشد كه حجاب بايد از روي انتخاب و اختيار باشد. اين نوشتار در دو قسمت به چاپ رسيد ولي قسمت اول بسيار آموزنده و قسمت دوم براي رضاي سايت محافظه كار بيشتر شبيه بوده است. و همچنين نوشتار خانم گرامي شادي صدر حجاب و سياست و نوشتار ديگري بنام ايا حكومت مسئول بي حجابي است؟

نامه را براي شما نوشتم زيرا شما در طول اين سالها نشان داديد به سخنان مردم توجه مي كنيد و به حقوق جوانان احترام قائل هستيد.

تشكر مي كنم و منتظر جواب جنابعالي مي مانم.
حسين خداداد
Hosseeinkhodadad@hotmail.com