اعتراض به مسئولين در ايران: بگذاريد مراسم کارگری اول ماه می برگزار شود، کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران

* سرکوب فعالان کارگری در ايران شدت می گيرد

۸ ارديبهشت ماه ۱۳۸۷- کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران از مسئولين در ايران خواست به ممنوعيت تجمع روز اول ماه می توسط فعالان مستقل کارگری در ايران پايان دهند. اين فعالان کارگری درصدند که در تجمع روز اول ماه می، ضمن ابراز پشتيبانی از يکديگر، تحقق حقوق تضمين شده بين المللی خود را خواستار شوند.

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران تاکيد می کند که "در سراسر جهان، دولتها به مراسم مسالمت آميز اول ماه می توجه نشان داده و اجازه می دهند که اين مراسم برگزار شوند، اما در ايران فعالان مستقل کارگری همواره بخاطر برگزاری مراسم اول ماه می مورد ضرب و شتم قرار گرفته، بازداشت شده و به زندان محکوم شده اند.". اين کمپين بر اين باوراست که "مسئولين در ايران، بخاطر صلح اجتماعی در ايران و برخورداری از احترام بين المللی، بجای سرکوب خشونت بار و غير قانونی مراسم اول ماه می، بايد اجازه دهند که چنين تجمعاتی برگزار شوند و به خواسته های بر حق کارگران توجه کنند."

حوادث اخير گويای آن است که سرکوب فعالان کارگری در ايران در حال شدت گرفتن است. بر طبق گزارشهای رسيده به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران، به فعالان کارگری برای برگزاری مراسم اول ماه می بشدت هشدار داده شده است. همچنين صدهاتن از نيروهای امنيتی مانع برگزاری تجمع فعالان مستقل کارگری و خانواده هايشان درروز ششم ارديبهشت ماه در پارک چيتگر در تهران شدند. مرسوم است که هر ساله در روز جمعه قبل از اول ماه می فعالان مستقل کارگری به همراه خانواده هايشان در تجمعی اول ماه می را گرامی می دارند.

در روز چهارم ارديبهشت ماه، شيث امانی؛ فعال کارگری در سنندج بخاطر مشارکتش در برگزاری مراسم اول ماه می در سال گذشته دستگير شد. هر چند مقامات با تقاضای برگزاری مراسم اول ماه می از سوی همکاران شيث امانی در اتحاديه آزاد کارگران ايران مخالفت کرده اند، اما از آنجا که برگزاری اين تجمع از حقوق بنيادين تضمين شده در پيمانهای بين المللی و قانون اساسی ايران است، اين اتحاديه اعلام کرد که قصد برگزاری مراسم اول ماه می را دارد.

در تاريخ ۲۴ فروردين ماه، پليس برای در هم شکستن اعتصاب کارگران متحصن در کارخانه لاستيک البرز به طرز خشونت باری به آنها حمله کرد. کارگران لاستيک البرز که ۸ ماه حقوق دريافت نکرده اند، خواستار پرداخت حقوق معوقه بوده و در تلاش بودند که کارخانه را برای ادامه توليد سرپا نگهدارند. نيروهای امنيتی حدود ۱۴۰ کارگر را بازداشت کرده و آنها را پس از اخذ تعهدی مبنی بر اينکه در آينده دست به اعتصاب نخواهند زد، آزاد کردند.

دوره زندان محکوميت يک ساله محمود صالحی؛ فعال کارگری در کردستان، بخاطر شرکت در مراسم اول ماه می در تاريخ ۴ فروردين ماه ۱۳۸۷ بپايان رسيد. ۱۱ نفر از همکاران محمود صالحی، بخاطر اعلام همبستگی با ايشان در اول ماه می سال گذشته دستگير و محاکمه شدند و حکم شلاق يکی از آنها اخيرا اجرا شد.

سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه همواره تحت فشار بوده و رهبران آن بطور مستمر مورد پيگرد قضايی، بازجويی و آزار و اذيت قرار می گيرند. منصور اسانلو؛ رهبر سنديکا، در حال سپری کردن دوه محکوميت ۵ ساله در زندان اوين است. غلامرضا غلامحسينی؛ يکی از اعضای سنديکا، در تاريخ ۲۸ فروردين ماه ۱۳۸۷ بخاطر توزيع اعلاميه سنديکا در سال ۱۳۸۵، به ۶ ماه حبس تعليقی محکوم شد.

طبق گزارش زندانيانی که اخيرا از زندان آزاد شده اند، بخيتار رحيمی فعال کارگری درزندان اوين بسر می برد. رحيمی از اعضای کميته همآهنگی برای ايجاد تشکلهای کارگری در شهر مريوان کردستان است. او فعالانه به ترويج حقوق کارگران می پرداخت و در برگزاری برنامه های عمومی مربوط به کارگران مشارکت داشت. او در تاريخ ۱۹ تيرماه ۱۳۸۶ توسط نيروهای امنيتی بازداشت شد. مسئولين تاکنون در باره اتهامات وارده به ايشان هيچ اطلاعاتی نداده اند.

معلمان نيز تاکنون بخاطر فعاليت در چارچوب کانون صنفی معلمان ايران، هزينه های سنگينی پرداخته اند. در سال گذشته حدود ۲۸۶ پرونده قضايی عليه معلمان گشوده شد، و بسياری از معلمان به حبس تعليقی محکوم شدند. از حقوق بيش از ۷۰۰ معلم بخاطر فعاليتهای صنفی کم کردند، و تقريبا ۳۹ معلم از کار برکنار شدند. اخيرا درتاريخ ۲۹ فروردين ماه، محمود باقری، عضو هئيت مديره کانون صنفی معلمان ايران (آی تی تی ای) به سه سال حبس تعليقی محکوم شد.

روز ۱۲ ارديبهشت ماه روز ملی معلمان در ايران است. معلمان در کردستان اعلام کردند که قصد دارند برای آزادی فرزاد کمانگر؛ معلمی که به اعدام محکوم شده است، تجمعی برپا کنند. بيش از ۱۰۰۰ معلم بيانيه آزادی کمانگر را امضا کرده اند. به گفته خليل بهراميان، وکيل فرزاد کمانگر، حکم اعدام ايشان در"فقدان کامل شواهد" صادر شده است.

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران کاملا از اين خواسته حمايت کرده و همچنين خواستار آزادی منصور اسانلو، شيث امانی، بختيار رحيمی و همه اعضا و فعالان کارگری است که در زندان بسر می برند. اين کمپين همچنين اصرار دارد که احکام به ناحق صادر شده عليه فعالان کارگری بايد لغو شوند، مسئولين در ايران بايد به تعهدات بين المللی خود در رعايت حقوق بنيادين آزادی بيان و تجمع، و همچنين سازماندهی اتحاديه های مستقل کارگری عمل کنند، ممنوعيت برگزاری مراسم اول ماه می بايد برداشته شود و مسئولين بايد اين روز را گرامی بدارند.