گفتگو با کورش زعيم درباره بيانيه هشدار جبهه ملی، آژانس خبری کوروش

آژانس خبری کوروش: آقای زعيم، بيانيه اخير هيئت های اجرايی و رهبری جبهه ملی ايران باعث پرسشها و اظهار نظرهای زيادی شده که هيچکدام در دفاع از بيانيه نيست. بيشتر صاحب نظران انتقاد می کنند که موضع بيانيه شايسته يک سازمان قديمی مانند جبهه ملی نبوده است. شما چه پاسخی در برابر اين انتقادات داريد؟
کورش زعيم: من گستردگی و عمق انتقادات را می دانم و درک می کنم، همينطور هم اکثريت اعضای هيئت رهبری. ولی بايد توجه داشت که در جبهه ملی ايران رای اکثريت حاکم است و کسی نمی تواند به صرف اينکه رای مخالف داده، از گذاشتن نام خود زير بيانيه ای که اکثريت عددی اعضای دو هيئت در يک نشست مشترک تصويب کرده اند جلوگيری کند. اين با اصول دموکراسی مغايرت دارد. مثلا، نام آقای اميرانتظام، با وجود اينکه در آن نشست حضور نداشتند درج شده است. شخصيت هايی مانند دکتر باوند، دکتر رشيدی و بانو دکتر اردلان همچون خود من بايستی که تسليم رای اکثريت می شدند. حتا آقای دکتر سعيدی هم که اظهار کردند که دادن بيانيه هيچ ضرورتی نداشت.

پرسش: انگيزه صدور چنين بيانيه ای چه بوده و چرا جبهه ملی خود را همرديف دو نفر عضو ساده کرده و خود را در موظف دانسته بجای تذکر درون سازمانی پاسخ سرگشاده بصورت «هشدار مهم!» بدهد؟
کورش زعيم: در هر سازمان سياسی طيف های فکری متفاوتی وجود دارد و هرکدام روش های حفظ جايگاه و حيثيت سازمان را از ديدگاه خود ارزيابی می کنند. جبهه ملی هم از اين قاعده مستثناء نيست. برخی بر اين باور هستند که با هر ناهنجاری و هر اظهارنظری که نادرست باشد و يا در راستای منافع سازمانی نباشد، بايد مقابله مستقيم و علنی کرد تا بقيه در گفتار خود دقت بيشتری بکنند. برخی ديگر باور دارند که اينگونه ناهنجاری ها در هر سازمانی در هر جای جهان رخ می دهد، و در حاليکه ما هر ناهنجاری سازمانی را بايد بطور درون سازمانی به سوی هنجار شدن هدايت کنيم، توجه و انرژی ما بايد به سوی هدفهای والای جبهه ملی که همانا مبارزه برای آزادی های مدنی، حاکميت ملی و سعادت ملت ايران است معطوف باشد. . البته تيتر بيانيه هرگز مطرح يا به تصويب نرسيده بود و ما تا کنون حتا برای بيانيه های هشداردهنده خود عليه جمهوری اسلامی در موضعگيری های بنيادين و سرنوشت ساز ملی هم از واژه «مهم" استفاده نکرده بوديم.

پرسش: در بيانيه به برخی رسانه ها حمله شده که بطور مشکوک خواسته اند جبهه ملی را بکوبند، آيا بايد رسانه ها را به خاطر ناتوانی اعضای سازمان در پاسخ دهی محکوم کرد؟
کورش زعيم: در مورد رسانه ها نيز همين دوگانکی پنداری وجود دارد. برخی باور دارند که فقط بايد با رسانه هايی طرف سخن شد که منافع و احترام سازمانی ما را رعايت کنند. برخی ديگر، مانند خود من و تقريبا همه اعضای هيئت رهبری جبهه ملی ايران، بر اين باور هستيم که در شرايط خفقان خبررسانی و بايکوت جبهه ملی ايران توسط رسانه های درون کشور، ما بايد از هر روزنه ای برای بيان عقايد و مواضع خود بهره ببريم و پرسشگران رسانه ها هيچ تعهدی در رعايت احترام شخصی و سازمانی ما، بيش از آنچه در اين صنف متعارف است، ندارند. در واقع، پرسش های دشوار را مطرح کردن و پيچاندن شخصيت هايی که خود را صاحب نظر سياسی می خوانند از هنرهای برجسته فن ژورناليسم است. ما مصاحبه شوندگان بايد خود را به سطح چيرگی بر مهارتهای آنها ارتقاء دهيم نه اينکه انتظار داشته باشيم آنها به سطح توانايی های ما نزول کنند.
البته توهم توطئه در ميان ما ايرانيان بسيار قوی است. افزون بر آن، ما عادت داريم بجای پذيرش کاستی های خود، هميشه ديگران را محکوم کنيم. با وجود اينکه در برخی رسانه ها، به ويژه در تارنماهای اينترنتی، گاهی بوی مخالفت ساختاری با جبهه ملی ايران به مشام می خورد، و حتا در ميان اعضای خودمان در جبهه ملی تارنماهايی هستند که برخی اشخاص و اعضای فعال و خبرساز جبهه ملی را بر پايه سليقه و احساسات شخصی و بی توجه به منافع سازمانی و ملی بايکوت می کنند. ما هيچکدام از اين عملکردها را نبايد توطئه تلقی کنيم و بايد به آزادی همه در بيان عقايد و سليقه های خود احترام بگذار