نه! کوروش گلنام

تا زمانی که ما مردم ایران به چند نکته مهم توجه نکرده، برای شناسایی درست آن نکوشیده، اگر اشتباه هایی انجام داده ایم، آنرا بیان نکرده و برای از بین بردن زمینه های پیش آمدن و روی دادن دوباره آن تلاش نکنیم، برای رهایی و آزادی خود دچار سختی و گرفتاری خواهیم بود. این نکته های مهم شاید بارها اینجا و آنجا به میان آمده باشد. شاید بیان آن در دید خوانندگانی تکراری بنماید اما در این روزهای سرنوشت ساز و پر اهمیتی که در آینده و در تاریخ ایران می تواند به عنوان دوره ای بسیار مهم از آن نام برده شود، باز گویی آنها ویژگی خود را دارد. این مورد های مهم از این قرار است:
1 ـ ما مردم حتا روشنفکران و کوشندگان سیاسی ـ اجتماعی و فرهنگی، می بایست این موضوع را به درستی ارزیابی کنیم که چرا به راحتی فریب آقای خمینی و و عده های دروغین او را خوردیم؟
2 ـ چه زمینه های در جامعه ما وجود داشته است که موجب شد مشتی ملای شیاد و قدرت طلب به جان و مال ما حاکم شوند؟
3 ـ چرا بخش زیادی از ما مردم به سادگی می توانیم تحت تأثیر و نفوذ افرادی قرار گرفته و با کمترین امتیاز های شخصی که دریافت می کنیم به مردم خود پشت و خیانت کرده و حتا دست به جنایت بزنیم؟
4 ـ چه روی می دهد که می تواند مردم ساده دل ما را چنان دچار دگرگونی های منفی کند که هر یک بتواند به جلادی برای هم میهنان خود تبدیل شود؟ خاطرات زندانیان جان بدر برده از جنایت های رخ داده در زندان های جمهوری اسلامی را بخوانیم تا دریابیم که همین مردم با هم نوعان و هم میهنان خود به چه رفتار حیوانی دست زده اند که حتا تصور وباورش نیز ممکن نیست! آیا مگراین آدمکشانی که تمام خصلت های انسانی خود را از دست داده و در راه قدرت پوشالی و زود گذری که به آن دست یافته اند، از میان ما مردم نبوده اند؟ چگونه این جماعت که چنین خود، اخلاق، شرف و انسانیت اشان را فروخته اند، به حیوان های خون آشامی در شکل و شمایل انسان تبدیل شده اند؟ زمینه های این سقوط فاجعه بار اخلاقی و دگردیسی باور نکردنی این آدمها در کجاست؟
5 ـ چرا ما مردم از همآن روزهای اول که امثال رفسنجانی و علی خامنه ای و رفقایشان، دسته های چماق دار و چاقو کش تشکیل داده و به یورش به گرد همآیی ها و متینگ ها مسالمت جویانه مردم پرداختند، دست به حرکتی همگانی نزدیم و اجازه دادیم اوباشی که بیشتر آنها از بد نامان بسیار سابقه دار و باج گیر های محله ها بودند، چنین گستاخانه به هر گونه که می خواهند به مردم و حقوق فردی و اجتماعی آنها تجاوز کنند؟
6 ـ چرا ما بخشی ازاین اوباشان بد سابقه را در لباس پاسدار و کمیته چی دیدیم و فریادبرنداشتیم و دست در دست هم، آنها را رسوا نکردیم و نخواستیم که آنها را به محاکمه بکشیم؟
7 ـ چرا ملایانی را که می شناختیم و با فساد اخلاقی آنها آشنا بودیم، رسوا نکردیم و اجازه دادیم به مقام و منصب برسند؟
8 ـ چرااجازه دادیم که ملایان، که کارشان می بایست رسیدگی به امردین و مذهب باشد، درسیاست کشور چنین دخالت کنند و ملت را دچار چنین فاجعه ای بکنند؟
9 ـ چرا اجازه دادیم که کسانی که باید نوکران و خدمتگزاران ملت باشند، با سوء استفاده از ساده دلی و باورهای مذهبی و خرافی مردم، به اربابانی قلدر و ستم گر تبدیل شوند؟ چرا از همآن آغاز آنها را که فریاد کشیدند و هشدار دادند تنها گذاشتیم و اجازه دادیم گاه به شیوه هایی فجیع وسیله آدمکشان حکومتی به قتل برسند؟
10 ـ چرا پس از این همه سال ها و این همه رسوایی های رهبر، رفسنجانی و دولت پنهان، هنوز هم نیاموخته ایم که ما مردم باید به این غاصبان "امر و دستور" بدهیم نه از آنها در خواست کرده و به آنها التماس کنیم؟ چرا به این آدم کشان نامه نوشته و در خواست می فرستیم؟ در گذشته نیز بارها خواسته شده که در خواست های ما باید رو به سوی خود ما مردم و سازمان های جهانی داشته باشد. این شیوه ای از مبارزه مدنی است که می بایست همآن گونه که تازگی ها وبا شکستن هر روز بیشتر دیوار های ترس و وحشت، در بین کوشندگان سیاسی و آزادی خواهان ایران گسترش یافته است، از سوی همه کسانی که می خواهند برای گرفتن حق از دست رفته خود، کوشش کنند به کار گرفته شود. این همه آزمایش کرده ایم و هزاران نامه و در خواست به این مقام و آن مقام نوشته شده است؛ آیا نتیجه ای جز افزایش خودخواهی، خود بینی و لجاجت این غاصب ها را به دنبال داشته است؟
و دهها پرسش دیگر که هر یک از ما می توانیم به میان آوریم.
تنها راه این است که دست از سازش با این وضع فاجعه بار برداشته و دیگر بیش از این اجازه ندهیم که با خواری و زبونی و حقارت زندگی کنیم. آیا برای مردم ما شرم آور نیست که کسی چون خامنه ای و رفسنجانی، که اگر انقلاب مردم نبود امروز باید با منبر رفتن و روزه خوانی زندگیشان را می گذراندند، بر ما حکومت کنند؟ برای رهایی خود با یکدیگر همخوان و همراه شویم و:

ـ روز انتخابات در خانه های خود بمانیم و سکوت مرگ را بر شهر حاکم کنیم.
ـ به هیچ روی فریب شیادان و نیرنگ های آنها برای گرم کردن بازار انتخابات قلابی ریاست جمهوری را نخوریم. سراپای مبارزه های انتخاباتی قلابی و دروغین است. روی سخن بیشتر با نوجوانان "رأی اولی"، کارمندان، که امکان دارد به آنها وعده افزایش حقوق داده و یا به شیوه هایی که همه از آن با خبریم آنها را برای داشتن مهر در شناسنامه بترسانند؛ و همچنین با بسیجیان، سپاهیان و نظامیانی است که در درون خود با مردم بوده، از شرف و وجدان برخوردار و از لباس خود و فرمان برداری از ملایان بیزارند. خبرهایی منتشر شده است که فرمان هایی به سه گروه آخرین داده اند که باید حتمن اسامی دیگرانی را در لیست هایی نوشته و به فرماندهان خود بدهند و شروع به جمع آوری شناسنامه های آنها کرده اند. اگر وجدان دارید نترسید و این کار را نکنید چون می دانید که شمار شما بسیار بسیار بیشتر از خود فروختگان است و زمانی که پشت یکدیگر باشید، کاری از دست آدمکشان بر نمی آید. فراموش نکنیم که این بار بیشترین تعداد شکننده مردم در انتخابات قلابی شرکت نخواهند کرد و شما در کنار آنها قرار خواهید گرفت. اگر دل با مردم دارید، هرگز مجالی بهتر از این برای پیوستن به مردم نخواهید یافت.
ـ حکومتگران همه گونه وعده ای خواهند داد و حتا با دادن پول و امتیاز تلاش خواهند کرد که شما را به پای صندوق های رأی بکشانند. نکنیم! به این ها باور نکنیم! شیرازه این رژیم از هم پاشیده است و برای نجات خود از مرگ دست و پا می زنند. این و عده ها همه پوشالی و کوتاه مدت است. پس از انتخابات فرمایشی ریاست جمهوری، دوباره تسمه از گرده همه خواهند کشید. مگر ندیدیم با بیش از 20 میلیون رأی شما مردم چه کردند و چگونه همه را فریب دادند؟ به چه دلیل باید در انتخابات سیستمی شرکت کرد که چند سد(صد) تن یک آخوند را همه کاره مملکت و صاحب جان و مال مردم کرده اند و به میلیارد ها تومان ثروت دست یافته و مملکت و مردم را به مرز نابودی کشیده اند؟
ـ داستان هایی چون داستان "هخا" را، که از مردم می خواهند روز انتخابات به عنوان اعتراض به خیابان ها بریزند، باور نکنید چون در شرایط بسیار مناسب امروز، این کار بزرگترین خطر را برای مردم ایجاد کرده و بزرگترین اشتباه خواهد بود. این برنامه می تواند ساخته و پرداخته خود رژیم باشد.
ـ بیایید با هم قرار بگذاریم که به هیچ صدا و ندایی که از مردم می خواهد در انتخابات نمایشی ـ فرمایشی ریاست جمهوری شرکت کنیم، کمترین اهمیت و توجهی نکنیم و از هم اکنون همآن گونه که بسیاری از مردم با روشنی بیان می کنند و دانشجویان، کوشندگان و اندیشمندان ایران با انتشار بیانیه هایی ابراز کرده اند، "نه" رسا و روشن خود را فریاد کنیم.
علی خامنه ای در یکی از سخنرانی های فریب کارانه تازه خود، نا دانسته سخن بسیار درستی گفته است. به مردم گفته است هرچه دشمنان شما می گویند شما کاملن خلاف آن عمل کنید. بهتر از این نمی شود به مردم پندی داد زیرا مردم خود می دانند که دشمن نخستین آنها خامنه ای و رفقایش هستند و حتمن خلاف خواست او و رفقایش، که شرکت گسترده مردم در انتخابات است، عمل خواهند کرد.