امروز روز ما است و از ما است که بر ما است، صادق زیبا

دوست عزیز با شما و شخص خود شما سخنی دارم. هر کجا که هستید و هر کجا که
هستیم، امروز و خیلی امروز ۲۷ خرداد ۱۳۸۴ یک انتخاب دارید و داریم.این
انتخاب بین امید یا یاس به فرداست .امروز تکرار نمیشود. امروز روز
"انتخابات" است. شما و من و ما قانونن و عقلن هر یک ، یک رای بیش حق
نداریم . این حق، حق انتخاب ماست. اننتخاب ما دو گزینه است: تحریم یا
انتخاب آگاهانه. هر گزینه نتیجه ایی دارد و فردایی.

تحریم و فردای بعد از انتخابات: "مردم ایران در انتخاباتی با شکوه با
نظام و رهبر خود بیعت کردند". شما و ما از شرایط خود راضی هستید و هستیم.
"ایران آزادترین کشور دنیاست". "نظام مقدس است و هیچ نیازی به تغیر
ساختاری ندارد". مرغ یک پا دارد و ماست هم سیاه است.

انتخاب آگاهانه و فردای بعد از انتخابات: "مردم ایران در انتخاباتی با
شکوه با نظام و رهبر خود بیعت کردند". من و شما دمکراسی و حقوق بشر را
انتخاب کردیم. "ایران آزادترین کشور دنیاست". بله و مرغ یک پا دارد و
ماست سیاه است و جبهه دمکراسی و احترام به حقوق بشر با شرکت من و شما
شروع شد.

هموطن نویسنده این خطوط تا دیروز خود نیز خواهان تحریم این انتخابات بود.
اما نظام در یک حرکت سنجیده در آخرین لحظه این انتخابات را تبدیل به
رفراندمی برای کسب مشروعیت خود کرده. رای تحریم ما به شکل "رای سفید" از
صندوق "رای به نظام" سربرخواهد آورد. هموطن آیا بی تفاوت امیدوار هستی که
کسی دیگر، مصدقی دیگر، دانشجویی دیگر و قهرمانی دیگر آینده را در سینی
نقره بیاورد؟ نخیر نخواهد آمد.این انتخابات رفراندمی است بین مشروعیت
برای "نظام مقدس" یا مشروعیت برای "دمکراسی". شما ای خواننده! بله شما،
اگر یک بار و فقط برای یک بار میتوانستید استبداد را کیش مات و آینده خود
را انتخاب کنی، چه میکردی؟ امروز هر کدام از ما آگاهانه انتخاب کند
"مکراسی و حقوق بشر" را. از همه دوستان بخواه که از همه دوستان بخواهند
که به دمکراسی و به معین رای دهند. بیا و برای لحظه ایی آینده را باور
کن. امروز روز ما است.