مفتون امينی درباره‌ی شهريار کتاب می‌نويسد، ايسنا

مفتون امينی در حالی‌که مجموعه‌ی شعر «از پرسه‌ی خيال در اطراف وقت سبز» را در نوبت چاپ دارد، اين روزها به نگارش کتابی درباره‌ی شهريار مشغول است.

به گزارش خبرنگار بخش کتاب خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، اين کتاب که هنوز عنوان مشخصی برای آن انتخاب نشده، درباره‌ی زندگی، شخصيت و شعرهای سيدمحمدحسين بهجت تبريزی متخلص به شهريار است.

مفتون تا کنون نگارش نيمی از اين کتاب حدودا ۳۴۰صفحه‌يی را به پايان رسانده و اميدوار است، تا پايان سال جاری، آن را توسط انتشارات نگاه منتشر کند.

مفتون امينی از جمله شاعرانی است که با چند نسل از شاعران ايران حشر و نشر داشته و به نوعی خانه‌اش محل رفت‌وآمد چهرهای متفاوتی چون محمدحسين شهريار، عماد خراسانی، صمد بهرنگی و ديگر شاعران و نويسندگان بوده است. او در روايتی از آن مراودات می‌گويد: غير از سپهری، با همه در ارتباط بوده‌ام. از پروين اعتصامی به اين طرف با شاعران در ارتباط بوده‌ام که از جمله با رهی معيری و دکتر صورتگر از سال ۲۶-۲۵ به اين طرف در تماس بودم. آن موقع هم که شعر نمی‌گفتم، با اين‌ها معاشرت داشتم. در تبريز هرکس به ديدار شهريار می‌آمد، شب خانه‌ی ما می‌خوابيد.

اين شاعر زمانی هم با اعتقاد به اين موضوع که استاد شهريار در دوران ما شاعرترين شاعران است، گفته بود: زندگی شهريار از راه شعر و برای شعر می‌گذشت و از آغاز روز برای نوشتن يا بازنوشتن تازه‌ترين شعرهايش قلم برمی‌داشت و اگر کسی به منزل او می‌رفت، تنها برای ارزش نهادن به شعر و لذت بردن از آثار او بود.

او همچنين عنوان کرده بود: شهريار شاعر ممتاز و بی‌نظيری بود که با ديگران تفاوت زيادی داشت و تمام ساعات خواب و بيداری‌اش با شعر و شاعری‌اش سپری می‌شد.

مفتون درباره‌ی مضامين شعرهای شهريار گفته بود: مضامين شعرهای شهريار بيش‌تر در دو زمينه‌ی عشق و اخلاق است و او از نخستين و کامل‌ترين شاعران رمانتيک ايران است؛ البته او مانند حافظ و مولوی خط عرفان را شرح نمی‌دهد؛ بلکه تنها عرفان را يادآوری می‌کند. به قول بديع‌الزمان فروزانفر، دو عرفان را می‌داند؛ هرچند او در جوانی درويش بوده و روحيه‌ی عرفانی داشته؛ ولی شعرش به اندازه‌ی حافظ و مولوی عرفانی نيست.

مفتون با عنوان کردن اين مطلب که شهريار به سمت سبک سعدی گرايش دارد، عنوان کرده بود: او ظاهر حافظ و باطن سعدی را دارد؛ ولی در عين حال در تاريخ ايران غزلش مخصوص به خود اوست؛ يعنی از پنج نوع غزلی که ما داريم، يک نوع آن همان غزل شهريار است.

از سوی ديگر، مجموعه‌ی شعر «از پرسه‌ی خيال در اطراف وقت سبز» مفتون امينی که شامل چند غزل و يک منظومه‌ی بلند آذری است، مجوز چاپ دريافت کرده و قرار است تا پاييز از سوی نشر مشکی منتشر شود.

به گفته‌ی شاعر، شعرهای اين مجموعه، شعرهايی است که در سال ۸۷ تا ۸۸ سروده و به همان سبک شعرهای سپيد گذشته‌اش است.

کتاب «سفری در سفينه‌ی حافظ» مفتون امينی هم در نشر قطره در مرحله‌ی حروف‌چينی است و پس از دريافت مجوز، منتشر خواهد شد.

به گفته‌ی او، هر چند اين کتاب حجم کمی دارد؛ اما آن را می‌توان رايحه‌ی جديدی در گفتمان حافظ دانست؛ چرا که ۳۰ سال سال است بر روی اين موضوع مطالعه و تحقيق می‌کند.

او می‌گويد، در اين کتاب به بررسی نسخه‌های موجود درباره‌ی حافظ می‌پردازد و ضمن نقد آن‌ها، نسخه‌های صحيح را معرفی می‌کند.

«اکنون‌های دور»، «درياچه»، «کولاک»، «انارستان»، «عاشيقلی کروان»، «فصل پنهان»، «يک تاکستان احتمال»، «سپيدخوانی روز»، «عصرانه در باغ رصدخانه»، «شب ۱۰۰۲» و «من و خزان و تو» از جمله آثار منتشرشده‌ی يدالله مفتون امينی هستند.