خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي
دبير تشكيلات دفتر تحكيم وحدت (طيف علامه) گفت: انتظار ما از مديريت اجرايي كشور اين است كه حقوق شهروندي افراد جامعه به رسميت شناخته شود ومنزلتي براي حق دگر انديشي و حق مخالفت و حق اعتراض به حكومت قائل شود.
«عبدالله مؤمني» در گفتوگو با خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) اظهار داشت: به هر حال كسي كه برندهي انتخابات شده بايد در راستاي عملي شدن برنامههايي كه به مردم وعده داده است قدم بردارد. وعدهي مبارزه با رانت خواري و رفع فقر و فساد و تبعيض كه از طرف كانديداي پيروز در انتخابات داده شد، مسالهاي است كه قشرها و طبقههاي اجتماعياي منتظرند ببينند چقدر صادقانه در اين باره عمل ميشود.
وي افزود: مشكل اصلي اين انتخابات به ناتواني و عدم درك نخبگان و فعالان سياسي و روشنفكران از ذائقهي عمومي مردم بر ميگردد. ذائقهي مردم در اين انتخابات نشان داد كه آنچه حائز اهمين و اولويت است با حساسيتهاي روشنفكران و نخبگان متفاوت است. در اين انتخابات كانديداهايي توانستند راي بيشتري را از آن خود كنند كه شعارهايي مبتني بر امور معيشتي مردم داشتند و مردم نشان دادند كه حوزهي زندگي شخصي و سفرهي منزلشان واجد اهميت بيشتري است.
وي افزود: شكست كانديداي اصلاح طلبان به معناي بي تفاوتي يا بي اعتنايي مردم به ايدههاي تحول خواهانه و دموكراسي خواهانه نيست بلكه بخشي از اين شكست به اين مساله برميگردد كه اين عده از افراد جامعه كه خواستار حقوق بشر و دموكراسي هستند عملا امكان تحقق اين برنامهها را در قالب وضع موجود نداشتند. مشكل اصلي اصلاحطلبان نبود برنامهي جدي اقتصادي براي بهبود وضعيت رفاهي مردم و كارنامهي منفياي كه از نظر عموم در اين باره داشتند و ناكامي برنامههاي سياسيشان در طول هشت سال گذشته بود.
مؤمني گفت: جايگاه و پايگاه گروههاي سياسي و اجتماعي در اين انتخابات تحليل رفت و مردم نسبت به جريانات سياسي تابلودار و توسعه يافته بي اعتنا بودند و عملا برنامههاي سياسي كه احزاب و گروههاي سياسي مطرح كرده بودند با بي تفاوتي روبرو شد. كما اين كه اشخاصي كه برنامههاي ملموس مطرح كرده بودند به نوعي توانايي بيشتري براي جذب افكار عمومي داشتند.
اين فعال دانشجويي با بيان اينكه «من در اين انتخابات پيروز نميبينم» گفت: در اين انتخابات ما شاهد حضور فردي با ويژگيهاي مديريتي كارآمد و توانمندي بالا براي ادارهي قوهي مجريه نبوديم.
وي گفت: اين انتخابات يك هشدار بود كه اصلاح طلبان نميتوانند مردم را مؤتلف دائمي و پايدار خود بدانند و اينگونه نيست كه اگر با هر شيوه و مكانيزمي كه در عرصهي سياسي حاضر شوند پايگاه اجتماعي خواهند داشت و عقبهي اجتماعي آنها همان مردمي هستند كه در دوم خرداد 76 به آنها راي دادند.
دبير تشكيلات دفتر تحكيم وحدت(طيف علامه) افزود: اصلاح طلبان بايد جايگاه خود را بازسازي كنند و مطالبات مردم را شناسايي كنند و از طريق تقويت جريانات اجتماعي و سازمانها و نهادهاي مدني هم در برقراري ارتباط با مردم مؤثر باشند و هم حكومت را وادار به پذيرش مطالبات مردمي كنند.
اين فعال دانشجويي با انتقاد به بخشي از روند انتخابات گفت: يكي از دلايل اصلي دانشجويان منتقد شركت در انتخابات بحث فراهم نبودن بستر مناسب و مساعد براي حضور همهي گرايشها و سلائق سياسي در عرصهي انتخابات بود. مثلا نميتوان نقش داور بي طرف را بازي كرد و به عنوان يك نهاد قانوني جانبداري نسبت به برخي از كانديداها نشان داد.
وي در ادامه افزود: امروز عملا يكدست شدن اتفاق افتاده و دورهي كار شكني و مشكل آفريني براي ديگر نهادها به پايان رسيده است. اگر قرار باشد كه تصميمي صورت عملي بگيرد قطعا مورد حمايت ديگر بخشها و ارگانها و نهادها هست.
مومني گفت: رييس جمهور منتخب اگر بتواند شرايط را تسهيل كند به گونهاي كه حق آزادي فعاليت گروههاي منتقد به رسميت شناخته شود در راستاي گشايش فضاي سياسي قدم برداشته و اگر قرار باشد همچون گذشته با اين شيوههاي فعاليت مخالفت كند انتظار گسترش دموكراسي و آزاديهاي فردي و اجتماعي سخن گفتن بيهوده به نظر ميرسد و اين اقدام منجر به ايجاد يك روحيهي مقاومت و مبارزه طلبي در بين فعالان سياسي ميشود كه وضعيت را از حالت عادي خارج ميكند و يا منجر به انزوا و گوشهگيري مخالفان سياسي ميشود كه با توجه به شرايط داخلي و خارجي، كليت نظام سياسي را تهديد ميكند و عاقلانه و منطقي است كه رييس جمهور منتخب فضا را به سمت گسترش آزاديهاي سياسي و مدني پيش ببرد.
اين فعال دانشجويي گفت: گروه پيروز انتخابات بايد در راستاي تحقق وعدهها كه به مردم داده گام بردارد و به تحقق آنها پايبند باشد و گروه شكست خورده نيز بايد نقاط ضعف خود را شناسايي كند و از مطلق انگاري و ناديده گرفتن نقاط ضعف خود دوري كند و با بازسازي و بازتعريف خود در مسائلي كه موجب شده اصلاحاتي كه در سالهاي گذشته با بيشترين پايگاه مردمي همراه بوده به جايي كشيده شود كه در مقايسه با كانديداي اقتدارگراياني كه از تن دادن به قواعد دموكراسي رويگردان بودند طي يك بازي دموكراتيك شكست بخورند و پايگاه خود را از دست دهند.
مؤمني گفت: در سالهاي قبل ما شاهد مرجعيت نخبگان و روشنفكران و فعالان سياسي منتقد بوديم و مردم و افكار عمومي خيلي متأتر از تصميم گيريها و مسائلي كه از طرف نخبگان در فضاي عمومي جامعه مطرح ميشد بودند. اما بر نخبگان و فعالان سياسي و روشنفكران مشتبه شد كه مردم به عنوان سرمايهي اعتقادي همچنان پشتوانهي آنها هستند و انفعال روشنفكران يا به نوعي محتاط كاري يا محافظه كاري بخشي از منتقدان نميتواند تأثيري بر روند اعتماد مردم بگذارد و فكر ميكردند كه اگر هر طوري تصميم بگيرند مردم اعتماد خود را به آنها اعطا خواهند كرد.
advertisement@gooya.com |
|
دبير تشكيلات دفتر تحكيم وحدت(طيف علامه) افزود: شكافي كه ميان جامعه و نخبگان به وجود آمده محصول عدم اعتماد و اعتقاد نخبگان و فعالان سياسي و رشنفكران به مردم و عدم تحليل صحيح از شرايط جامعه و مطالبات مردم است.
وي با اشاره به كاركرد مرجعيت و حلقهي واسطه بودن نخبگان ميان مردم و حكومت گفت: به نظر ميرسد نخبگان از كاركرد ساقط شدهاند و راهحل احياي نقش نخبگان در جامعه اين است كه بپذيرند در درك خواستههاي مردمي ناتوان بودند و بايد با ارتباط بيشتر خود با افكار عمومي و تأكيد بر مطالبات به حق مردم سعي كنند اين اعتماد از دست رفته را بر گردانند.
اين فعال دانشجويي گفت: نخبگان و فعالان سياسي كه در داخل دانشگاه فعاليت دارند، نگاهشان معطوف به ساختار قدرت براي تصاحب قدرت نيست و هدفشان دموكراتيك كردن ساختار قدرت بوده و فكر ميكردند كه از طريق حمايت از يك كانديدايي ميتوانند بستر لازم را براي گذار مسالمت آميز به سمت اصلاحات ساختاري فراهم كنند و چون به نوعي حضور يكي از كانديداها را مانع گذار مسالمت آميز به سمت اصلاحات ساختاري ميدانستند حمايت خود را اعلام كردند.
مومني افزود: در حال حاضر طيف روشنفكر و نخبگان و دانشگاهيان چشم داشتي به قدرت ندارند. تمام دغدغهي اين جريانات بحث منافع و ايجاد فضايي است كه كشور بتواند فضا را به سمتي ببرد كه مردم بر سرنوشت خود حاكم باشند. حكومت بايد در اين مرحله احساس امنيت و آرامش رواني براي نخبگان و فعالان سياسي به وجود آورد.
وي تأكيد كرد: با توجه به اينكه نگرانيهايي دربارهي عملكرد رييس جهور منتخب مطرح شده است، در راستاي زدودن اين شائبهها بايد امنيت و آرامش خاطري مبتني بر يك شيوهي عقلاني براي فعالان سياسي و كنشگران حوزهي عمل سياسي فراهم شود.